Yana kijkt me met een grijns aan. "Vertel maar," zegt ze als ik voor haar sta. Ik schud lachend mijn hoofd en pak mijn beker koffie van haar aan. 

"De overeenkomst is getekend. Afgelopen weekend," zeg ik. Ze glimlacht. 

"Ik wist dat je uiteindelijk zou toegeven." 

"Uiteindelijk heeft niet echt lang geduurd hoor, Yaan. Ik ken die man pas een week of zo. Anderhalve week hooguit. Ik ben vrij snel voor het sugardaddy-gedoe gevallen." 

"Vertel over het maken van de overeenkomst! Ik vind dat altijd zo leuk!" 

"Om op stellen?" 

"Ja! Vond jij het ook leuk?!" 

"Hij bepaalde vrij veel eigenlijk. Ik heb alleen aangeven dat seksuele handelingen optioneel zijn, maar verder kwam alles eigenlijk vanaf hem. Hij was volgens mij niet tevreden met de antwoorden die ik gaf, dus hij besloot." 

"Je zei zeker: 'Ik heb geen verwachtingen blah blah blah'?" Ik lach. 

"Voorspelbaar?" 

"Nogal. Zo was ik ook bij mijn eerste sugardaddy. Na je eerste sugardaddy bouw je pas verwachtingen op." Yana en ik lopen door de hallen van de universiteit en zijn druk in gesprek. 

"Ik hoop dat dit mijn enige sugardaddy is. Trouwens, ik mag eigenlijk niet met jou over mij en Landon praten, so zip it," zeg ik.

"Landon McDowell. Vet dat jij hem Landon mag noemen." 

"Niet veel mensen noemen hem Landon nee, maar zo vet is het niet." 

"Ik vind het vet. Mijn sugardaddy mag ik alleen bij zijn achternaam noemen, hoe vind je die?" 

"Mag ik iets vragen?" 

"Altijd." 

"Heb je weleens een echte relatie met je sugardaddy gehad?" Yana kijkt me vragend aan. 

"Suggereer je hiermee wat ik denk dat je suggereert?" Ik haal mijn schouders op. "Je gaat geen relatie met hem beginnen. McDowell is een moeilijk geval, Rosie. Vraag het maar aan de andere sugardaddy's." 

"Ik vraag alleen of jij ooit een echte relatie met je sugardaddy hebt gehad. Ik zeg niet dat ik dat van plan ben." Het zou wel een leuke bijkomstigheid zijn. Een relatie met de knapste man die ik ooit heb gezien. Met zijn helderblauwe ogen en zijn stoppelbaardje. Ik bijt op mijn lip terwijl ik aan hem denk.

"Ik heb ooit een echte relatie gehad met mijn sugardaddy ja. Met mijn eerste sugardaddy. Hij was 30 of zo. Of 40. Relatief jong. Het klikte goed. Hij leek aardig. Toen kregen we een echte relatie en werd hij anders. Hij kon niet bij alleen mij blijven. Nam drie sugarbaby's erbij." Ik zucht. 

"Ik snap niet dat je me dit nog nooit hebt verteld." 

"Ik had ook afspraken. Ik had ook een overeenkomst." 

"Mocht je niks zeggen?"

"Nee."

"Ook niet toen hij later je vriendje werd?" 

"Nee, want dat schaadde zijn reputatie. Ik was arm. Hij heeft zijn ouders ook nooit over me verteld." Ik kijk naar Yana. Ze verteld het zonder emotie.

"Vond je dat erg?" 

"Niet echt. Ik vond een nieuwe sugardaddy die me meer wilde betalen." 

"Was je verliefd op je eerste sugardaddy?" 

"Ja." 

"Gaf je me daarom het advies om niet verliefd te worden?" 

"Nee. Ik gaf je dat advies omdat McDowell bekend staat als degene die het heel zakelijk houdt. Als je verliefd wordt en hij dat merkt, ben je je geld snel kwijt." Ik kijk weer voor me en zie onze collegezaal recht voor ons uit. 

"Kan je vandaag langskomen bij mijn werk?" vraag ik.

"Hoe laat begin je met werken?" 

"Vijf uur." 

"Oké. Dan kan ik een uurtje langskomen. Daarna ga ik was geld innen bij mijn 'daddy'," zegt ze en ze knipoogt. Ik lach. 

"Is goed." We lopen de collegezaal in. We zijn de eerste. De professor groet ons en gaat daarna door met tikken op zijn computer. 

"Imagine dat dat je sugardaddy is," zegt Yana. Ik lach en kijk naar de professor, die net op dat moment zijn snotdoek uit zijn jaszak pakt. Hij snuit er hard in. Ik lach nog harder. 

-

Diane leunt tegen het aanrecht aan en draait aan haar ring. "Je moet me toch iets meer over die man vertellen. Hij was hier gisterenavond weer en vroeg waar je was." Ik kijk haar aan. 

"Was hij hier?" 

"Ja. Hij dacht dat je moest werken. Nu baal je zeker dat je vrij had gevraagd, he?" Ik vroeg vrij zodat ik mijn huiswerk even kon bijwerken. En ik moest nog wat dingen bestuderen voor mijn studie. 

"Wat heb je tegen hem gezegd?" 

"Ik heb hem gezegd dat je ziek was." 

"Ik was niet ziek." 

"Kotsen. Misselijk. Hij geloofde het." Ik kijk Diane boos aan. 

"Waarom zou je dat zeggen?" 

"Ik wist de reden niet, dat je er niet was." 

"Dan had je kunnen zeggen: ze heeft vrij." 

"Dat had gekund. Dit vond ik wat leuker." Ik zucht en zet boos een leeg kopje op het aanrecht. "Je hoeft niet gelijk zo agressief te doen." 

"Heeft hij nog meer gevraagd?" 

"Nee. Alleen wanneer je weer op werk zou zijn." 

"En jij hebt vandaag gezegd?" 

"Ik heb gezegd dat het ernstig klonk, dus dat je de komende week niet op werk zult zijn." Ik hou mijn tanden stevig op elkaar geklemd en adem hard door mijn neus. Ik moet mijn best doen haar geen klap te geven. "Kennelijk wil je hem wel graag zien. Wie is hij van je? Is hij niet te knap om met jou om te gaan?" 

"Hij is een vriend," zeg ik. "Hij is in ieder geval te knap om met jou om te gaan," voeg ik eraan toe. Met die woorden loop ik weg, naar het tafeltje waar Yana aan zit.

"Wat is er, schatje?" vraagt Yana met een kop thee in haar handen. 

"Die vrouw wilt klappen," grom ik. 

"Wat heeft ze nu weer gedaan?" 

"Ze heeft tegen Landon gezegd dat ik ziek ben." 

"Pff, wat boeit jou het? Die meid lult wel vaker." 

"Dat weet Landon niet." 

"Heeft hij je al gecontacteerd?" 

"Nee." 

"Hij zal je wel bellen binnenkort. Wanneer zien jullie elkaar?" 

"Ik weet het niet. Ik moet de vrijdag en zaterdag altijd vrijhouden, maar er staat nog geen afspraak." 

"Anders zie je hem vrijdag waarschijnlijk. Dan vertel je gelijk wat voor een heks je collega is." Ik knik. 

"Ik wilde je nog iets vragen," zeg ik.

"Oké. Klinkt serieus." 

"Hoe doe jij het met seks?" 

"Seks is leuk. Ik doe het er altijd bij. Je bent geen maagd meer, Rosie. Wat maakt een man erbij nou uit?"

"Ik wil later tegen mijn man niet zeggen, ik heb er al dertig voor jou gedaan." 

"Zover zal het ook niet komen, maar ik snap je wel." 

"Is het slim geweest het op 'optioneel' te zetten?" Yana knikt terwijl ze een slok thee doorslikt. 

"Slimste wat je kon doen. Hij zal het vast een keer proberen. Vraag is wanneer?" 

"En als ik het niet wil als hij het probeert?" 

"Dan zeg je: 'Ey McDowell, zo staat het niet in ons contract. Back off.'" Ik lach. 

"Oké. Dat zal ik doen ja." 

"Over McDowell gesproken." Yana kijkt over mijn schouder. 

"Wat?" vraag ik. 

"Laat hem maar merken dat je niet ziek bent," zegt Yana. Ik draai me om en zie Landon bij de toonbank staan. "Sta op en geef hem zijn koffie! Ik ga nu mijn geld innen." Yana staat op. Ik ook. Yana drukt een kus op mijn wang en verlaat het café. Ik loop naar de toonbank. Landon en Diane zijn in gesprek. Ik zucht en kom achter de toonbank staan. 

"We zoeken nog nieuwe werknemers," hoor ik Diane zeggen. 

"Ik denk niet dat hij hier wilt werken," zeg ik. Landon kijkt weg van Diane en kijkt me aan. 

"Ik hoopte je hier al te vinden. Hoe voel je je?"

"Goed," zeg ik. "Diane weet niet wanneer mensen ziek zijn of gewoon niet naar werk komen." 

"Ik heb liever niet dat je bacteriën hoest in klanten hun koffie." Het kost me moeite om geen sneer terug te maken, maar Landons geruststellende blik kalmeert direct. 

"Tot hoe laat werk je?" 

"Tot negen, maar ik heb morgen heel vroeg school." 

"Dat maakt verder niet uit," zegt Landon. "We kunnen elkaar nog wel even zien, toch?" Ik knik en glimlach. "Mooi. Ik ben even op en neer naar werk en dan sta ik hier om negen." 

"Oké," zeg ik. "Wil je nog een koffie voor onderweg?" 

"Goed idee," zegt hij. "Espresso shot?" 

"Komt eraan." Ik begin de espresso te maken en kijk af en toe achterom naar Landon. Hij kijkt me de hele tijd aan. Wanneer ik weer naar de koffie kijk bijt ik glimlachend op mijn lip. 

Dit kan. Maar wordt niet verliefd.