"Dus, ome Landon?" vraag ik in de auto. 

"Laat me raden, je zit al de hele avond met die vraag?" vraagt Landon. Ik lach. 

"De hele avond is overdreven. Hooguit sinds 7 uur." Nu lacht Landon. 

"Als je het echt wilt weten. Daniel is een neef van me. De zoon van de zus van mijn moeder. Fiene en Noortje zijn mijn nichtjes." Ik knik. 

"Klinkt logisch. En jullie runnen samen het bedrijf?" 

"Nee, het is mijn bedrijf. Hij is wel baas van diverse mensen in het bedrijf, maar niet van mij." 

"Je wilt wel je macht behouden," zeg ik. Landon kijkt me aan en zegt niks. Na een tijdje kijk hij weer naar de weg. 

"Het gaat niet om macht. Het gaat simpel om wie iets heeft opgericht en wie niet. Ik heb het bedrijf opgericht, alleen. Niet met Daniel. Dan heb ik dus ook meer macht binnen het bedrijf dan Daniel." Landon klinkt lichtelijk geïrriteerd dus ik besluit op te houden over dit onderwerp.

"Dank je wel voor het etentje trouwens," zeg ik na een tijdje. 

"Ik heb het niet betaald, dus je hoeft mij niet te bedanken." 

"Je hebt me wel meegenomen. Dat had je ook niet kunnen doen. Ik ben dankbaar voor het feit dat je mee hebt genomen." Landon glimlacht zonder me aan te kijken. 

"Mooi. Jij en Meghan konden het goed vinden, of niet?" 

"Ja!" zeg ik enthousiast. "Ze is echt super lief." 

"Normaal is ze niet echt aardig tegen anderen. Ze heeft nogal een status, maar ze lijkt jou heel erg te mogen." Ik knik. 

"Het was wel duidelijk dat ze een status had hoor," zeg ik. 

"Ja? Jij hebt haar meer gesproken dan ik, dus leg uit." 

"Ze maakte wat neerbuigende opmerkingen over de obers en over een andere vrouw in de zaal." 

"Dat is inderdaad de Meghan die ik ken, ja," zegt Landon. "Dat doet er verder niks toe, toch? Ze mag jou, dat ik belangrijk." 

"Vind je dat belangrijk?" vraag ik. 

"Nou dan weet ik of ik je vaker mee moet nemen naar etentjes waar Daniel en Meghan zijn."

"Ga je er al van uit dat ik een sugarbaby wil worden."

"Niet een sugarbaby, mijn sugarbaby. En ja, daar ga ik ergens wel van uit." Landon kijkt me aan. Hij kijkt me recht in mijn ogen aan. "Anders had je je niet zo mooi gekleed." 

"Jij zei dat ik me netjes moest kleden." 

"Netjes is een jurkje. Jij hebt een jurk, sieraden, make-up. Als je niet mijn sugarbaby zou willen zijn, doe je toch wel heel veel moeite." Ik glimlach en kijk naar buiten. 

-

We stoppen voor een grote villa. Modern. Veel wit en grijs. Op de oprit staat een Porsche. We rijden een kleine helling af en een garagedeur rolt open. We rijden een garage binnen. In de garage staan nog 2 andere auto's. Een Jeep en een Ferarri. 

"Je houdt wel heel erg van auto's," zeg ik. 

"Ik kan mooie auto's waarderen," zegt Landon en parkeert de auto. "Blijf zitten." Ik knik en wacht tot Landon de deur voor me opent. Hij pakt mijn hand vast en helpt me weer de auto uit. Ik kijk naar de garagedeur die inmiddels weer dicht is. 

"Waarom heb je er vier?" 

"Ik heb er zes," zegt hij en hij legt zijn hand op mijn rug. 

"Zes?" 

"Zes. De andere twee staan op mijn werk." 

"Wat voor auto's zijn dat?" 

"Nog een Jeep en een Mercedes." 

"Waarom heb je er zes dan?" 

"Ik kom niet door mijn geld heen," zegt hij. "En ik heb niemand om een erfenis aan na te laten later, dus dan kan ik het beste uitgeven nu het nog kan." 

"Je beseft hoe verwend dat klinkt he?" 

"Ja, maar het heeft me wel even geduurd een groot bedrijf te creëren, dus een beetje verwend klinken komt puur door hard werk." 

"Dat geloof ik," zeg ik. Landon heeft me inmiddels al de hele garage doorgeleid en staat nu voor een lift. "Je hebt een lift in je huis?" 

"Ja." Hij laat het klinken alsof het niks is. 

"Oké... cool," zeg ik ook zonder het te laten klinken alsof het heel speciaal is. Landon kijkt me aan en lacht. 

"Goed geacteerd," zegt hij. Ik lach. 

"Ja, je doet net alsof het niks is." 

"Ik besef dat het voor jou heel wat lijkt, maar ik heb die lift nu al een paar jaar, heel speciaal is het voor mij niet hoor. Niet meer. Toen de lift geïnstalleerd werd vond ik het zeker wel speciaal." 

"Gelukkig," zeg ik. "Als je dat ook al de normaalste zaak van de wereld vond dan weet ik het niet meer hoor." Landon lacht. De liftdeuren openen. We stappen in. "En je hebt dus een lift voor 1 verdieping?" 

"Twee verdiepingen. Ik heb boven de garage nog twee verdiepingen." Ik knik. De lift gaat omhoog en is al binnen enkele tellen bij de 1e verdieping. Landon stapt uit en pakt mijn hand vast. Ik kijk naar de kamer waar we in terecht zijn gekomen. Een enorm grote keuken, met een mega groot keukeneiland. Daaraan vast een enorm grote woonkamer met een kroonluchter erboven. Een glazen tafel in het midden van de woonkamer. Een grote flatscreen tv. Een bureau met een iMac. Ik staar met grote ogen en open mond naar het huis. 

"En je woont hier alleen?" 

"Ja," zegt Landon. 

"Het is zo groot." 

"Dat klopt." Landon schuift een barkruk van het keukeneiland af. "Ga zitten. Wat wil je drinken? Wijn?"

"Ja, wijn is prima." Landon knikt en loopt om het keukeneiland heen. Uit een kastje pakt hij een fles wijn. 

"Rood goed?" 

"Ja," zeg ik. Ik kijk naar Landon terwijl hij mijn glas volschenkt. 

"Dus," zegt hij als hij mijn glas overhandigt. "Je keuze."