{μεγααααλο κεφάλαιο μετά από καιρό,γιατί μου έλειψε αυτή η ιστορία και είναι από τις αγαπημένες μου.Περιμένω τα σχόλια σας,αν δεν θυμάστε ανατρέξτε στο προηγούμενο κεφάλαιο.}

Rosie

"Σε δέκα λεπτά θέλω να έχετε σηκωθεί όλες από τα κρεβάτια σας.Να είστε έτοιμες,ντυμένες,βαμμένες έχουμε το ετήσιο μπαζάρ και θέλω όλες να είμαστε στην εντέλεια!»,ακουστηκε η τσιριχτή φωνή της Cassie ξυπνώντας με από τις ελάχιστες ώρες ύπνου που είχα καταφέρει να μαζέψω το προηγούμενο βράδυ.

Η πρώτη δοκιμαστική εβδομάδα στην αδελφότητα ήταν με μια λέξη χαοτική.Κάθε βράδυ ξυπνούσαμε τουλάχιστον δυο φορές ακούγοντας την διπλανή αδελφότητα των αγοριών κυριολεκτικά να τσιρίζουν επίτηδες και να κοπανούν τα παράθυρα με πέτρες,να κορνάρουν με τα αυτοκίνητα τους ή ακόμη και να μπαίνουν παράνομα στην κοινή πισίνα που είχαμε.Όταν τόλμησε κάποια να παραπονεθεί στην Cassie για αυτό το γεγονός εκείνη απλά χαμογέλασε και της έδειξε την πόρτα λέγοντας της "συγγνώμη δεν μας κανείς.".

Ο χώρος που κοιμόμασταν ήταν αισχρός και απορώ πραγματικά γιατί δεν γυρνούσα απλά σπίτι μου να ηρεμήσω από αυτό το χάος.Η Grace μου έλεγε από την άλλη μεριά ποσό τέλεια θα ήταν που θα μέναμε μαζί και με επιβεβαίωσε πως οι βαθμοί μου στο πανεπιστήμιο θα ανέβαιναν αρκετά αν κατάφερνα να μπω στην αδελφότητα τελικά,καθώς αρκετές φορές μάθαιναν τα θέματα των τελικών εξετάσεων μερικές μέρες πριν.Εξάλλου το να μένω σε αδελφότητα θα μείωνε λίγο τον οικονομικό φόρτο που είχαν οι γονείς μου με το να σπουδάζει το παιδί τους τόσο μακριά.

Σηκώθηκα από το στρώμα μου στο πάτωμα και κοίταξα γύρω μου τα υπόλοιπα κοριτσια.Κάποιες ήδη είχαν σηκωθεί να ετοιμαστούν,κάποιες άλλες ήταν υπερβολικά κουρασμένες που μάλλον δεν είχαν ακούσει καν την Cassie ή απλά είχαν γυρίσει πλευρό και την αγνόησαν.

Ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς το μπανιο της Grace το οποίο χρησιμοποιούσα κρυφά τις τελευταίες μέρες,με την δίκη της πρωτοβουλία,καθώς το κοινό μπανιο που χρησιμοποιούσαμε ήταν ή υπερβολικά ακατάστατο ή συνεχώς γεμάτο.

«Καλημέρα ηλιαχτίδα μου!»,η Grace με υποδέχτηκε με το πιο λαμπρό της χαμόγελο αφού χτύπησα την πόρτα της κρατώντας στο χέρι μου τις πετσέτες μου και την οδοντόβουρτσα μου.

«Σσς!Κανε ησυχία,το τελευταίο που θέλω είναι να καταλάβει η Cassie πως ετοιμάζομαι σε εσένα και να με βάλει πάλι στο ματι.»,της κλεινω το στόμα με το χέρι μου και μπαίνω γρήγορα στο δωμάτιο της κλειδώνοντας πίσω την πόρτα μου.

Ως μέλος του συμβουλίου η Cassie είχε δικό της δωμάτιο και μπανιο,το οποίο θα μοιραζόμασταν αν κατάφερνα να γίνω μέλος της αδελφότητας τελικά.

«Δεν με νοιάζει ας καταλάβει ότι θέλει.Άντε ετοιμάσου γρήγορα είναι μεγάλη μέρα σήμερα και έχω ακούσει και κάτι για παράνομο παρτάκι.»,λέει και μου κλείνει το ματι,καθώς κουμπώνει τους κρίκους στα αυτιά της.

«Εμένα όμως με νοιάζει.Ήδη δεν με συμπαθεί επειδή βγαίνω με τον Mason,που παρεπιπτόντως έχω καταφέρει να τον δω δυο φορές αυτή την εβδομάδα.»,της λέω και μπαίνω στο μπανιο,κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.
Βγάζω τις πιτζάμες μου και αφήνω το ζεστό νερό να τρέξει στο σώμα μου.

«Πάντως του ρίχνεται για τα καλά να ξέρεις.Αλλά ο δικός σου εκεί,βράχος.»,φωνάζει έξω από το μπανιο και χαμογελάω στον εαυτό μου.

Μου έκανε πραγματικά μεγάλη εντύπωση ποσό πιστός ήταν ο Mason.Η Cassie ήταν πραγματικά μια κουκλάρα και συνεχώς έβλεπα όλα τα αγόρια που προσπαθούσαν να την πλησιάσουν.Σχεδόν όλα δηλαδή,εκτός από τον Mason.

Και τον Ethan.
Αλλά εκείνος δεν της την έπεφτε επειδή ενδιαφερόταν για τον αδερφό του και μάλλον τον ξενερώνε αυτό.

Η σχέση μου μαζί του ήταν κυριολεκτικά ο,τι πιο τυπικό μπορούσε να υπάρξει.Συνεχίσαμε να καθόμαστε μαζί στο εργαστήριο,είχαμε σχετικά άριστη συνεργασία,όταν δεν πέταγε πάνω μου χρωστικές ουσίες με αποτέλεσμα η εργαστηριακή μου μπλούζα να έχει γίνει πουά.Παρόλα αυτά όποτε με έβλεπε μαζί με τον αδερφό του,απλά αδιαφορούσε για την ύπαρξη μου.

Βγήκα από το μπανιο και ξεκίνησα να ετοιμάζομαι γρήγορα,ενώ αφησα τα μαλλιά μου να στεγνώσουν αρχικά μόνα τους και στην συνέχεια τα πέρασα λίγο με το πιστολάκι.

«Φύγαμε.»,μου λέει η Grace και ανοίγει την πόρτα,μόνο για να συναντήσουμε την Cassie εκείνη την στιγμή να περνάει από έξω.

Ξεροκατάπια ήξερα πως θα κατέληγε αυτό,με εκείνη να μου λέει να φύγω τώρα.

«Καλημέρα Cassie.»,είπε η Grace με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο της,που δεν το βρήκα και πολύ αληθινό.

«Ναι,καλημέρα τι δουλειά έχει εδώ η Rosie;»,ρωτάει και με δίχνει με το άψογα μανικιουρισμενο νύχι της.

«Τίποτα,απλά με περίμενε να ετοιμαστώ.Τα λέμε στο μπαζάρ,φιλάκια!»,απανταει η Grace και με τραβάει από το χέρι αφήνοντας της πίσω με ένα ύφος απορίας.

Ξεκινήσαμε να κατευθυνόμαστε με την Grace προς την αυλή την οποία είχαμε στήσει με πολύ κόπο τις τελευταίες δυο μέρες και πραγματικά είχαμε κάνει πολύ καλή δουλειά.Πάγκοι με διαφορα είδη,όπως κοσμήματα,βιβλία,ρούχα ήταν στημένοι στην εντέλεια με διαφορα μπαλονάκια κρεμασμένα από πάνω τους.
Χαμογέλασα με την εικόνα που απλώνονταν μπροστά μου μέχρι που προσγειώθηκα στην πραγματικότητα όταν είδα την Grace να στέκεται μπροστά μου,κρατώντας μια λίστα.

«Η Phoebe στα βιβλία μαζί με την Grace,η Dana στα ρούχα μαζί με εμένα..-«

Συνέχισε να λέει και συνειδητοποίησα πως με είχε χωρίσει με την Grace και σίγουρα όχι καταλαθος,καθώς υποτίθεται πως είχαμε βάλει μαζί στην λίστα τα ονόματα μας.

«Και η Rosie θα είναι μόνη της στα εργαλεία.»,λέει και στριφογυριζω τα μάτια μου.

Δεν έχω την παραμικρή ιδέα από εργαλεία τι στο καλό θα κάνω εγώ εκεί;

«Μην ξεχνάτε.Ο πάγκος με τις λιγότερες πωλήσεις θα κρίνει πια κοπέλα θα πάει σπίτι της σήμερα,για αυτό βάλτε τα δυνατά σας.»,λέει και ξαφνικά νιώθω λες και παίζω σε κάποιο ριάλιτι.

Πηγαίνω ηττημένη στον πάγκο μου και ο κόσμος ξεκινάει να μαζεύεται μέσα στις επόμενες ώρες.Κυριολεκτικά όλοι οι πάγκοι έχουν πολύ κόσμο και ξεπουλούν εκτός από τον δικό μου.

«Rosie.»,ακούω μια φωνή και βλέπω τον Mason  να έρχεται προς τον πάγκο μου και να μου δίνει ένα φιλί.

«Γεια και σε εσένα.»,του απαντάω και χάνομαι για λίγο στην αγκαλιά του.

«Καλά γιατί σε έβαλαν εδώ;Κάθε χρόνο μπαίνει κάποια που-«

«Δεν συμπαθούν και θέλουν να διώξουν.Μάντεψε.»,τον διακόπτω και στριφογυριζω τα μάτια μου.

«Αυτή η Cassie είναι απίστευτη.Μην ανησυχείς τώρα όπου ναναι θα έρθουν και οι υπόλοιποι από την αδελφότητα όλο και κάποιος θα χρειάζεται κανένα-«
Κάνει μια παύση και πιάνει στο χέρι του ένα τρυπάνι που πιθανόν ήταν από το 1980.

«Vintage τρυπάνι;»,λέει και γελάω αυθόρμητα.
«Θα το πάρω εγώ αυτό.»,ανακοινώνει και βγάζει το πορτοφόλι του.

«Mason αλήθεια δεν χρειάζεται να ξοδευτείς για μια βλακεία,θα της μιλήσει η Grace και θα τα βρουμε.»,του λέω και πιάνω το χέρι του πριν ανοίξει το πορτοφόλι του.

Εκείνος κουνάει το κεφάλι του αρνητικά και βγάζει τα χρήματα αφήνοντας τα πάνω στον πάγκο μου,ενώ παίρνει το τρυπάνι και το βάζει σε μια σακούλα.

«Ήταν τιμή μου να αγοράσω ένα τόσο σπάνιο τρυπάνι Rosie.Εξάλλου δεν νομίζω πως θα συναντήσω κάποια τόσο όμορφη πωλήτρια πουθενά αλλου.»,λέει και νιώθω να λιώνω στα λόγια του,καθώς έρχεται κοντά μου και μου δίνει ένα ακόμη φιλί.

Πράγματι,όπως είπε λίγη ώρα μετά ήρθαν και τα υπόλοιπα αγόρια της αδελφότητας και μερικοί πήραν κάποια κατσαβίδια,αλλά ο πάγκος μου ήταν ακόμη γεμάτος με πράγματα και δεν είχα φτάσει ούτε καν κοντά στον στόχο.

Ένιωθα σχετικά άσχημα για αυτό και βρισκόμουν την τελευταία ώρα του μπαζάρ που ο κόσμος είχε αδειάσει σχετικά να καθομαι στο σκαμπό μου και να παίζω με το κινητό μου.

«Πολύ κακό μάρκετινγκ να βλέπεις την πωλήτρια να ασχολείται με το κινητό της και όχι το εμπόρευμα.»,άκουσα ένα σχόλιο και ήξερα ακριβώς από ποιον ερχόταν.

Ο Ethan στέκονταν μπροστά μου με τα χέρια του σταυρωμένα.Φορούσε ένα απαλό λιλά φούτερ,μπλε τζιν και άσπρα παπούτσια.Ένα στραβό χαμόγελο δεν έλειπε από το πρόσωπο του.

«Λοιπόν αφού είναι η τελευταία μου μέρα εδώ,ειπα να χαλαρώσω λιγάκι.»,απαντάω και ακουμπάω τα χέρια μου πάνω στον πάγκο.
Βλέπω το βλέμμα του που ταξιδεύει πάνω μου και στην συνέχεια συνοφρυωνεται.

«Τελευταία μέρα;Γιατί;»,ρωτάει και σταυρώνει τα χέρια στο στήθος του.

«Γιατί είμαι η μόνη που δεν ξεπούλησε και η Cassie θέλει να φύγω όποτε βρήκε μια καλή λύση που ακολουθεί τους κανόνες.»,απαντάω και την δείχνω κουνώντας το κεφάλι μου προς το μέρος της.

Εκείνος γελάει ελαφρά και δείχνει μια δυσανασχέτηση.

«Όχι Rosie δεν θα φύγεις σήμερα.»,λέει αινιγματικά και ξεκινάει να απομακρύνεται.
Τον βλέπω που πάει προς το μέρος της Cassie και κάτι της ψιθυρίζει στο αυτί.Στην αρχή φαίνεται χαρούμενη δευτερόλεπτα μετά όμως το πρόσωπο της είναι άκρως εκνευρισμένο.

Ξεκινάει να περπατάει προς το μέρος μου νευριασμενη και αναρωτιέμαι ποσό χάλια τα έχει κάνει ο Ethan με αυτά που της είπε.

«Rosie.Μάζεψε τα πράγματα σου.»,λέει και αναστενάζω,καθώς ξεκινάω να βγαίνω από τον πάγκο αλλά εκείνη με πιάνει από τους ώμους και με γυρνάει προς τα πίσω.

«Εννοώ τα πράγματα του πάγκου σου.Βαλτά όλα σε σακούλες,υπάρχει κάποιος που θέλει να τα αγοράσει όλα.»,λέει μέσα από τα δόντια της και γυρνάει προς το μέρος του Ethan.

Ανοίγω διάπλατα το στόμα μου και τον κοιτάζω,καθώς αυτός με χαιρετάει και μου κλείνει το ματι.

Τι φάση;