Zaśmiałam się z kolejnej historii opowiedzianej przez Louisa i przeczesałam ręką włosy. Spojrzała się w stronę schodów słysząc jak ktoś z nich schodzi.

- Czyżby nasz pan Styles aka Największy Idiota Na Ziemi już wstał? - odezwał się Louis i odchylił głowę do tyłu, aby spojrzeć w tamtą stronę. 

- Spierdalaj, Louis. - mruknął mój chłopak i poszedł do kuchni. - El, masz jakieś tabletki na ból głowy? - dziewczyna wstała z kanapy i poszła do kuchni.

- Ze swoją dziewczyną się nie przywitasz? Wczoraj tak bardzo nie chciałeś się od niej odczepić? - zakryłam usta ręką, przypominając sobie wczorajsze wydarzenia, sytuacje były naprawdę zabawne. 

- Przestań, Lou. - mruknęłam, a on tylko puścił mi oczko i poszerzył swój uśmiech, o ile to było możliwe.

- Zdenerwuję go w nie więcej niż pięć minut, okej? - wystawił w moją stronę rękę, a ja z małym zawahaniem ją ujęłam. 

- Jestem najgorszą dziewczyną na świecie. - mruknęłam do siebie i w tym samym momencie usłyszałam śmiech Louisa. 

- Horan już poszedł? - spytał Harry, wchodząc do salonu razem z Eleanor. - Chciałbym mu podziękować za to, że wczoraj po mistrzowsku wyciągnął mnie z rąk gliny. Gdyby nie on, w tej chwili siedziałbym w komisariacie. - chłopak usiadł obok mnie i szybko cmoknął mnie w policzek.

- Cóż, sądzę, że nie masz mu za co dziękować. Tamara mu już podziękowała. - powiedział z podtekstem, a ja zmarszczyłam brwi. Jeśli chce w ten sposób zdenerwować go, to go powaliło. Przecież ja potem będę miała problemy, nie on. 

- Co masz na myśli? - powiedział marszcząc brwi, a w jego głos wdała się chrypka. 

- A myślisz, że dlaczego tak szybko wyszedł? Może bał się konfrontacji z tobą po bardzo ciekawej nocy? 

- Louis, kurwa, o czym ty mówisz? - warknął zdenerwowany i podniósł się. 

- Spytaj się Tamary. - mruknął z tajemniczym uśmieszkiem. Kiedy nawiązałam kontakt wzrokowy z Harry'm po moim ciele przeszedł nieprzyjemny dreszcz. 

- Tamara? 

- Nie wiem o co mu chodzi. - wzruszyłam ramionami i odwróciłam wzrok.

- Okej, wychodzimy. - powiedział stanowczo i wyszedł z salonu do holu.

- Kopnę cię kiedyś, Louis. - powiedziałam do chłopaka i pożegnałam się z Eleanor.

Harry. Pov

Spojrzałem się na moją dziewczynę, kiedy staliśmy w windzie i wciągnąłem powietrze nosem.

- Zdradziłaś mnie z Horanem? - spytałem ją, a w moim głosie doskonale było czuć zranienie. 

- Ufasz mi? - odpowiedziała pytaniem na pytanie. Wypuściłem zirytowany powietrze i nawiązałem z nią kontakt wzrokowy.

- Co to ma kurwa do rzeczy? To ja ci jako pierwszy zadałem pytanie i czekam na odpowiedź. - powiedziałem stanowczo, a ona tylko wywróciła oczami. 

- Pomyśl czasem, zanim coś powiesz. - warknęła i wyszła z windy, która akurat się otworzyła. Odchyliłem głowę do tyłu i policzyłem do dziesięciu. Wyjąłem swój telefon i zadzwoniłem do dziewczyny, oczywiście jak mogłem się spodziewać, nie odebrała. Poczekałem, aż winda się otworzy i zjedzie na sam dół, a potem rozejrzałem się dookoła siebie. Starałem się zauważyć jasne blond włosy i szczupła sylwetkę. Dostrzegłem ją, kiedy akurat wychodziła z budynku. Rzuciłem się biegiem w jej stronę i skutecznie ignorowałem ból głowy. Dosłownie w minutę pojawiłem się przy niej i podniosłem ją w stylu panny młodej. 

- Przepraszam, dasz mi buziaka? - spojrzałem się na nią i uśmiechnąłem słodko. 

- Puść mnie, a się zastanowię. - zmarszczyła nosek i się uśmiechnęła.

- Nie puszczę cię, lubię cię nosić. - mruknąłem i cmoknąłem jej nosek. 

- Harry, wszyscy się patrzą. - jęknęła, a ja wywróciłam oczami.

- Buziak i wybaczenia, a cię postawię.

- Jeju, jesteś nieznośny. - zaśmiała się i szybko cmoknęła moje usta. Zgodnie z umową postawiłem ją na ziemię, a potem od razu złapałem ją za rękę. 

- Jutro jedziemy do mojej mamy. - powiedziałem i przeczesałem ręką włosy. - Poznasz jej nowego partnera. 

- Nie mówiłeś nigdy wcześniej, że Ann ma chłopaka. 

- Nie było okazji, dopiero teraz sobie z resztą uświadomiłem, że nic o nim nie wiesz. - mruknąłem i otworzyłem dziewczynie drzwi do samochodu, a kiedy wsiadła, sam go odszedłem i wsiadłem.

- Będę musiała się dzisiaj spakować. - westchnęła i oparła głowę o szybę. 

- Co wczoraj zrobiłem głupiego? - spytałem ciekawy, a dziewczyna spojrzała się na mnie rozbawiona.

- Długo by opowiadać. 
*******************
Postaram się dodać maraton w środę, ale nic nie obiecuję!