Pov Voice-Over
4 jongens speelden in een speeltuintje op de camping. Met zijn alle zaten ze in de schommelmand. 2 blonde jongetjes, 1 jongetje met zwart haar en ook een jongetje met donkerblond haar. "WE GAAN OVER DE KOP, LINK!!", schreeuwt de grootste blonde jongen. "Gaan we echt op zijn kop?", reageert de donkerblonde jongen een beetje bang. "JAAAA WE GAAN OVER DE KOP!", zegt de kleinste blonde jongen. "Maar dan vallen we eruit", antwoord de donkerblonde jongen. "Nee hoor D-D-Jermie", zegt Link tegen de donkerblonde jongen. "Het is Jer-e-my", regeert Jeremy boos. "Jer-ee-my", antwoord Link een beetje verlegen door de boze reactie. De lange blonde jongen aait Link even. "Maar we gaan wel over de kop hoor", zegt de kleine blonde jongen. "JA!! Harm, wij gaan duwen!", schreeuwt de lange blonde jongen. "Niet te hard hoor, Joost", zegt Jeremy tegen de lange blonde jongen. "Maar dan gaan we niet over de kop!", antwoord Link een beetje boos. "JEREMY, KOM ETEN!!", schreeuwt de moeder van Jer die met Jer zijn kleine broertje op haar arm staat met een fles water. "OKÉ MAMA, IK KOM ZO!!", schreeuwt Jeremy terug. "SCHIET WEL OP, SCHAT!", roept zijn moeder terug. "Joost, kom je ook zo, we gaan over 10 minuutjes eten?", zegt Joost zijn zusje die ineens bij de schommelmand staat. "Ja Nik, ik kom ook zo", reageert Joost. Ze rent weer terug naar haar tent. "Harm komen, NU!", schreeuwt de moeder van Harm. "Link kom je bij mij eten?", vraagt Harm een beetje bang. "HARM HIERKOMEN, NU!", de vader van Harm staat ineens achter Harm en trekt hem ruw naar de caravan. "Wat hebben we toch aan een zoon als jou?", mompelt hij nog. "I-ik ga ook m-maar, denk ik", mompelt Jeremy een beetje bedroeft. "Is goed, doei D-D-Jereemie", antwoord Link. Jeremy werpt nog een laatste boze blik. En moet daarna toch lachen. Joost en Link lachen ongemakkelijk mee. Dan loopt Jeremy naar zijn tent. Joost en Link gaan allebei in de schommelmand liggen. "Kom je anders bij mij eten, Link?", vraagt Joost. "Kan niet", antwoord Link, "We gaan met zijn dr-dr-drieën naar een res-tau-rand", Joost knikt teleurgesteld. "Ik kom wel weer terug, hoor Joost", grinnikt Link. Joost knikt even. "JOOST ETEN!", schreeuwt de vader van Joost, "IK KOM", schreeuwt Joost, hij geeft een tikje op Link zijn neus die glimlacht. Dan staat hij op van de schommelmand en loopt naar zijn tent. Na een paar minuten alleen in de schommelmand te hebben gelegen staat Link ook op en loopt naar zijn tent. "Papa, mama? Gaan we bijna?", vraagt hij. Ineens hoort hij een harde gil van zijn moeder hij rent naar binnen en ziet daar iets wat zijn leven zal veranderen.

Pov Link
Ik ren de caravan in naar mijn moeder. Bebloed ligt ze op de grond. Ik begin te schreeuwen en huilen. Een man met een mes kijkt me verbaast, boos en bang aan. Ik schreeuw nog harder, als ik mijn vader met een grote wond op zijn hoofd zie liggen op het bed. Ik schreeuw nog harder als de man met het mes op me af komt lopen. "Je ouders hebben iets wat mij toebehoord, jochie", zegt de man. Hij pakt een zakdoek uit zijn broekzak. Hij heeft een soort flesje aan zijn broek hangen. Hij doet wat uit het flesje op het doekje. Ik kijk hem huilend en vragend aan. Boos kijkt hij me aan. Hij grijpt ineens bij mijn haar en duwt mijn hoofd tegen het doekje aan. Ik hou mijn adem zo lang mogelijk in. Maar tevergeefs. Ik val weg. Het wordt zwart voor mijn ogen. Ik voel dat ik opgetild word. Ik hoor harde knal en een schreeuw van mijn vader. Dan hoor ik niets meer.