Yolculuk başlamıştı artık şehre korkuların ve acımasızlıkların yüzdüğü o denize dalmak üzereydik.Endişeleniyordu korkuyordu bu gözlerinden belliydi.Ona en yakın olmam gereken şekilde elini tuttum.En azından yalnız olmamasını sağlamıştım.O bu şekilde mutlu ve sakindi. Kısa süren deniz yolculuğunun sonunda şehre vardık.Ona döndüm ve biraz neşelenmesi için evet bende insanlardan hoşlanmıyorum ama onları öldürmüyorum dedim.Ben sinirli boşlukta ve yalnız hissettiğim zaman gezerdim bu gün de bunu yapmamız çok mantıklı olacaktı sanırım ama nereye gidecektik.Bir şelale insanın içini açabilir.Bir deniz insanı düşündürür ama adada zaten hep denizin karşısındaydık.Bir lunapark onu güldürebilirdi.Bir çok kıyafet mağzası onu eğlendirirdi.Listemiz kabarıktı ama çok zamanımız vardı.Önceliğimiz şelaleyle başladık yani romantik anlar ona ve bana göre değildi ama alışabilirdik.Ne yaparsak yan yana olmalı ve tüm sorunları birlikte çözmeliydik.Lunaparkta çocukça eğlendik ama olsun.Bu gün yaşananlar sanki hayatta ne olursa her şeye razıyım dermiş gibiydi.Her şeyi yaptık hiç sokakta yattınmı peki diye sordu gülerek.Cevabım tabi ki de hayır oldu.O zaman yatıyoruz oldu dedi hiç bir şey anlamadım.Daha demin sorunun içinde soru sordum dedi yine bir şey anlamadım.Bakışlarımdan ve sessizliğimden anladı ki anlamadım.Büyük bir kahkaha ile karşıladı ve açıklama yapmaya başladı.Hiç sokakta yattın mı diye sorarken sokakta yatalım mı diye sordum aynı anda ay gibi parlayan bilge kadın dedi.Tabikide bu lafın altında kalmayı düşünmedim. 

Ayı aydınlatan da güneştir o zaman sende sıcak bir güneşsin ve benden daha parlaksın.

Ha illa laf sokacaksın yani.

Bana bir şey söylerken iki kere düşün arkadaşım.

Arkadaş mı olduk şimdi.

Sen benim hayat arkadaşım değil misin ARKADAŞIM.

Tamam sustum.