Ey gece
Misafirim yine en koyu rengine
Hadi al beni de..
En derin dipsizliğine gizle

Yorgunum bu gün
Solgun umutlar kadar
İçimden gelmiyor bu gün
Yaşama tutunmak
Yapabildiğim tek şey ise
Zindanlarında ağlamak

Ey gece
Ses ver sesime
Sessizliğimde beni dinle
Yorgunum yorgun
Ölgün akan ırmaklarlar kadar
Mutlu etmiyor hiç bir şey
Bir köşede ağlamak kadar. .
Ve en koyu renginde yitmek varya..
işte beni bir gün
Onlar alıkoyacaklar. .
Ve git gide çöken ''karanlık''
Beni birtek onlar anlayacaklar. .

Vuslat Tuna