Bu gün yorgunum
Bir bahar vakti
Solup gidenler kadar
Bir tutam sevgide
Bahsedilir hala masumluğum
Ve ben hala
Sonu gelmez yolların
Yolcusuyum

Bu gün yorgunum
Yangınların orta yerinde
Bir tek ben unutulmuşum
Bir tek ben savrulmulum
Gögün maviliğine karşı
Ruhumun avuçlarından
kurtulmuşum

Anladım ki günün sonunda
Bu denizde, bu asi kıyılarda
Bu  yıkılası şehirde
bu dar sokaklarda 
Bu sonu gelmeyen şiirde
bu hoyrat sayfalarda
Bu umut  rüyalarında
Bu çocuksu avuntularında
Bir tek beni unutulmuşum
Bir tek yorulmuşum...

Vuslat Tuna