Hoofdstuk 36

36 Myra

Ik zie de brandende zuurdruppel op me af komen, maar als hij me raakt, gebeurt er niks. Ik hoor Uluoril lachen. "Ik had jullie mooi laten schrikken met die zuurdruppel hè? Myra, jouw echte dood is nog veel pijnlijker, samen met Graniolio. Graniolio, pak Myra en ga op Fireïpit zitten." Graniolio pakt me vast en hij gaat op de draak zitten. "Fireïpit, zet je 'hete lichaam' aan!" Fireïpit begint heel warm te worden. Dan worden zijn ogen ineens rood. Er komt allemaal rook uit hem. 'BLIIIIIIEEEEEEEEEP!' De draak vliegt in brand, met ons erop, en lijkt te gaan neerstorten op Uluoril. Uluoril maakt snel een schild, maar de brandende draak valt erdoor heen. Alles vliegt in de fik, ook ik en Graniolio. Dan begint Uluoril ineens water te maken, om haarzelf te redden, maar ook ik en Graniolio worden geblust. Uluoril wordt heel boos en maakt een portaal. Graniolio ziet wapens liggen. Snel gooit Graniolio een kruisboog naar me en bewapend met een kruisboog en een dolk spring ik in het portaal. Ook Graniolio met een boog springt in de portaal.

We zijn in een soort van tuin terecht gekomen, maar wel duidelijk in Duiria. Alle planten zijn van het zwart paarsige steen. We kijken om ons heen, maar geen Uluoril. "Nietus Sprekus!" Horen we Uluoril opeens roepen en er komen 2 paarse stukken steen die om onze monden heen komen. "Stelus Wapus!" Roept Uluoril nou en onze wapens vliegen opeens de lucht in. Ook breken ze doormidden. Dan springt Uluoril tevoorschijn. Ze heeft een hele grote zwarte boog in haar handen. "Nou, wie wil er als eerste dood? Want de tijd dringt namelijk, ik en Liroulu moeten ook nog 2 andere 'helden' uitschakelen." Graniolio komt op Uluoril afrennen. Uluoril raakt Graniolio met een pijl en Graniolio valt neer. "Nou, die is dood, nou is het jouw beurt!" Zegt Uluoril, maar, de stenen om mijn mond vallen af, dus ik kan weer praten. "Het is niet mijn beurt, het is jouw beurt om te sterven!" Roep ik. Uluoril schiet de boog af, maar ik spring weg van de pijl. Na heel veel pijlen te hebben ontweken ben ik bij Uluoril. Ik pak de boog vast en draai hem om. Ik pak 1 pijl en richt die op Uluoril. Dan begint de boog opeens te gloeien en ik brand mijn handen eraan en laat hem van schrik los. Uluoril pakt de gloeiende boog weer vast en richt hem op mij. "Nou, wat zijn je laatste woorden?" Zegt ze. "Ik haat je!" Schreeuw ik naar haar. Ze schiet alweer een pijl af, de pijlen worden namelijk automatisch door de boog gemaakt, maar ik ontwijk weer. "Niet-Bewegos!" Schreeuwt Uluoril en ik kan me niet meer bewegen. Ze richt de boog op me, maar dan springt Graniolio opeens de lucht in. Graniolio slaat Uluoril neer. Dan teleporteert Uluoril weg. Graniolio kan nog steeds niet praten door de stenen die om zijn mond heen zitten. Eindelijk tijd om Graniolio een beetje te irriteren. Maar dan bedenk ik dat ik me nog steeds niet kan bewegen, dus ook mijn mond kan niet bewegen, en ik kan Uluoril ook niet achterna. Dan zie ik dat Graniolio een papiertje pakt. Graniolio schrijft er wat op: 'Ik ga Uluoril wel zonder jou pakken, want ik denk niet dat Uluoril de spreuk gaat stoppen als ik haar er niet toe dwing.' Dat is wel een goed idee. Graniolio pakt een soort van steen die op de grond ligt. 'Dit is een teleporteersteen, je kan deze stenen gebruiken om naar mensen toe te teleporteren.' Schrijft Graniolio op het briefje. Graniolio knijpt in de steen en hij is weg.

Een paar uur later hoor ik opeens een geluid. Het is Uluoril. "Graniolio kan me niet volgen, en ik had die steen extra voor hem neergelegd, want hij zit namelijk in een cel waaruit alleen ik en Liroulu kunnen. Graniolio zit er dus voor altijd in vast en zal ook dood gaan van de honger. Ach, gelukkig heb ik voor jou ook een slome dood in gedachten. Elke seconde gaat er een druppeltje glinsterwater naar beneden vallen op je hoofd. Ook steek ik de grond onder je in brand. Als je heel erg doordrenkt bent, dan vlieg je helemaal in brand, en trouwens, het glinsterwater is ook giftig, dus ik zou het maar niet opdrinken!" Uluoril lacht als een maniak en ze tovert de glinsterwater machine. Het glinsterwater begint al te vallen, en niks kan me redden. "Nou, ik ga Graniolio nog even pesten!" Zegt Uluoril en ze teleporteert weg. Ik hoop maar dat Graniolio iets kan verzinnen om ons te redden...

tenschap8'��!$ 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top