23 Graniolio

Wat een domme prinses. Natuurlijk weet ik wat die spreuk doet. Ik kan het effect geweldig nadoen. En ze trapte erin. Met open ogen. Het was te leuk om waar te zijn. Natuurlijk had ik haar echt aangeraakt, maar met tegengif kon je een hele boel. En ik was ook wel verliefd op Myra zonder een spreuk. Ik wist ook dat de spreuk geen vijf jaar duurde. Een dag, misschien twee. Ook wist ik dat de wond wel zou helen, en na een dag niet meer werkte. Wat was Myra een goedgelovige dombo. Het was grappig om haar te laten denken dat ik aan pijn leed. Myra gilde het uit, omdat ze schrok van de pijn die ze dacht aangericht te hebben. Ik keek haar aan, en begon te lachen. Ik lag echt in een deuk. Ze keek verbaasd. "Maar hoe..." verder kwam ze niet. Ze werd woest om de grap die ik had uitgehaald. En, zoals zo vaak als Myra boos is, viel ze me aan.

Alleen had ze geen wapen, dus het gevecht was beëindigd voor het was begonnen. Ik sneed haar in haar niet gewonde schouder, en ze viel neer. Daar moet ik echt eens mee ophouden. Ik snij haar steeds in haar schouder. Niet doen, Graniolio! Maar wat gebeurt is, is gebeurt. Ik haalde snel een dokter.

Na een kwartier, er lag iemand met een hoofdwond in de kliniek en die ging voor, was de dokter eindelijk ter plaatse. En, dit was een hele rare dokter. Ze zong, en dan genas een wond sneller.

Een wond is niet fijn,

Een wond die doet pijn.

Luister naar mijn lied,

Wond, doe het niet.

Ga maar snel weg,

Jij krijgt heel veel pech.

Een wond aan je schouder,

En je word toch al ouder,

Dat is zeker niet fijn,

En doet heel wat pijn.

Dus luister mijn lied,

Je weet niet wat je ziet.

Ergens in dit lied,

Is trouwens een hint,

Die je niet ziet.

Luister dus goed,

En hou vooral moed.

Verraden is niet goed,

Als je het slecht doet.

Laat haar dus maar,

Testen op haar haar.

Dat is wat lukt,

Als je een peer plukt.

En met die (wijze) woorden vertrok de dokter. Ons in verwarring achterlatend.

Maar voor die verwarring was geen tijd, want de koningin kwam ons opzoeken. En dat voorspelde niet heel veel goeds. Want ik had geen peer, en volgens het lied had ik een peer nodig. Misschien wel een van de rare boom met die teleporperen. Ja, dat woord heb ik net zelf bedacht, en ik ben er trots op.

De koningin zei 2 dingen, voordat we allebei flauwvielen: "Myra, je ouders zijn dood, en Graniolio, je vader is op bezoek."

Mijn vader is een vreselijke man, die luistert naar de naam Liroulu. Samen met mijn moeder, Uluoril heeft hij 182 kinderen. Er leven er nog maar twee; de rest heeft hij opgegeten.