'Ha ha ha, luister, mijn vrienden! Eindelijk heb ook ik een minnaar!'

De vriendenkring valt stil. Jacques schudt lachend zijn hoofd als hij de verbaasde blikken in zich opneemt. 'Nee, nee,' zegt hij, 'Niet op die manier!' Hij trekt zijn jas een stukje open. Vanuit het duister kijken twee okergele ogen de wereld in.

'James, dit zijn mijn vrienden.' Hij tilt het kleine katje voorzichtig uit zijn binnenzak. Trots toont hij het beestje aan de wereld, alsof hij haast wil zeggen: "Kijk goed, Wereld. Dit dier zal ooit ons lot beslechten."

'Een minnaar?' vraagt een van zijn vrienden, 'Jacques. Een kat wordt bemind.'