'bir gecekondu olarak yaşamayı bırak.'

dedi yüzünü avuçlarının arasına alırken.

kıskandım onu.

sana dokunmasını değil

dokunabilme yetisini.

bir elini arkandan uzattı

sarılacak sandın sense

nefesini tuttun.

oysa çekip aldı yastığın altındaki antidepresanları.

'bir gecekondu olarak yaşamayı bırak.'

dedi tekrar

bu sefer sana sarılırken

sarılmasını istemediğin tek andı.

-

(han hyo joo - *aşk, yalanlar)

https://youtu.be/PqaD2gqjTYo

*aşkın dili yok, müziğin dili yok, filmin dili yok, şiirin dili yok, acının dili yok, ruhun dili yok. yok işte, daha ne denir! hepsi kendi içinde kendini anlatıyor, sanki her dilde. işte bu da onlardan.