Elif 'in ağzı bantlı bir sandalyede oturuyor. O oturuş farklı bir oturuş. Sandalyede önce iple bağlanmış sonra üstünden zincirlenmiş bir şekilde oturuyor.

Savaş koşarak Elif'in ağzındaki bandı çıkardı. Yine sehbanin üstünde duran bi anahtar vardı. Hemen anahtarı alıp ekibin üstündeki zinciri açtı. Ipi makasla kopardı.

Onu dürtüyordu arada bi ama Elif kalkmiyordu. Elif'i kucağına aldı Savaş. Sonra baya bi yol yürüdüler. Hatta tüm yolu Savaş yürüdü.

En sonunda arabasının olduğu yere vardı. Anahtarıyla arabasını açtı. Elif'i arabasına koyduktan sonra yolda Soner 'i gördü. Hemen arabasına bindi. Yolda Soner onu fark etti. Tabi Savaş 'ın son sürat arabayı sürmesi de dikkatinden kaçmadı değil.

Soner eve geldi. Oturma odasına direkt yöneldi. Ayağını masaya uzatıp dinlenmeye başladı. Savaş ise yönünü değiştirmiş tekrardan Soner 'in evine gelmiş. Öyle sessiz bir biçimde bekliyor.

Soner 'in göz kapakları yavaşça kapandı. Ardından sanki sarhoşmuşcasına yukarıdan o kız indi. O kızın adı Buket idi.

Buket yukarıdan indi. Oturma odasına baktı. Soner yatıyordu. Fırsatını bulup hemen evden dışarı çıktı. Kapıda Savaş vardı. Savaş Buket 'i fark etti.

Elif daha baygın bir şekilde arabada yatıyordu. Savaş arabadan inip Buket 'in yanına gitti.

- Iyimisin ?

- Sende kimsin

Dedi Buket kısık bir sesle.

- Ben Savaş. Seni hatta Sizi kurtarmaya geldim.

- Bizimi ?

- Arabaya bak.

Buket korkarak arabaya yaklaştı. Savaş onun bu halini görünce;

- Korkmayın. Size zarar vermem.

- Kimseye güvenemem.

Buket ağlayarak;

- Annem ve babama bile guvenmemem gerekiyordu.

- Nasıl yani ?

Buket ağlıyordu. Anlatacağı zaman arkasından ' Buketttttttttttttt! Elifffffffffffffff!' Diye bağırma sesleri geldi.

Savaş Buket 'e bakıp;

- Bana güven ve bin yoksa öleceksin.

- Sana nasıl güvenim ?

Savaş belinden solahını çıkarınca Buket çok korktu. Kendini hemen arkaya attı.

- Korkma Buket.

- Adımı nereden biliyorsun ?

- Soner Buket diye bağırıyordu ya.

- ....

- Bu silahı benimle zorla gel diye çıkartmadım.

- ....

- Bana guvenmiyorsun madem al bu silahı yol boyu bana tut. Bişey yapacak olursam ateş edersin.

Buket Savaş 'ın elindeki silahı aldı. Arkasına baktığında Soner geliyordu.

- Hemen gidelim.

- Bin arabaya.

Buket ve Savaş arabaya bindiler. Soner arkadan ' Bukettttt gel buraya Bukettttt '

Diye bağırıyordu. Her ne kadar bağırsada Buket kaçmıştı elinden. Birdaha asla Soner 'e varmazdı.

- Sen ne kadardır bu pisliğin elindesin.

- 4 yıl oldu.

- Nasıl vardin bu adama?

- Ben varmadim beni ailem verdi.

- Nasıl yani ?

- Şimdi sana birkere anlatacağım iyi dinle beni.

- Tamam.

- Ben şu an 21 yaşındayım. Henüz 17 yaşımdayken Soner Solmaz 'a ailem tarafından gönderildim. Hiç istemiyordum. Ama annem ve babam onların orda hizmetçilik yapıyorlardı. Bana sürekli biz onları çok iyi tanıyoruz onlardan zarar gelmez merak etme gibi şeyler söylüyorlardı. Ben yinede kabul etmiyordum. Ailemin maddi manevi durumları kötüydü. Bir gün annem çok hastalandı. Ameliyat olması gerekiyordu. Ameliyat parası çok yüksekti. Bizim bu parayı verebilecek gücümüz yoktu. Ancak ben Soner ile evlenirsem o zaman annemin ameliyat parasını verebilirdik. Annemin ölmesi benim de ölmem demekti. Onun için mecburen ona varmak zorunda kaldım. Hiç istemedim onun karısı olmayı. Soner benimle evlenmeye dünden razıydı. Hiç niyetini bilmiyordum. Soner sanki yangından mal kaçırıyormuş gibi hemen nikah tarihini almıştı. İlk evlendiğimiz akşam hiçbirşey yapmadık. Soner onun gerçek yüzünü görmeyeyim diye ilk haftalar hatta ilk aylar bana dokunmadı bile. Sonralarda yatak odasında yatmak için hazırlanıyordum. Bir anda Soner geldi. Bana dönüp;

- Sen benim kadınımsın. Ben seni istiyorum. Bu gece benim ol Buket.

- Soner ben sana ilk zamanlarda dedim. Ben asla senin olmayacağım.

- Yeter Buket. Geliyor musun gelmiyormusun ?

- Asla.

Sonra beni makyaj masasından kaldırdı. Çok dayak yedim. Kemerini belinden çıkartıp belime belime vuruyordu. Banyodaki küvetin içini buz gibi su doldurup kafamı da onun içine sokuyordu. Ama ben asla onun olmadım. Asla bana dokunmadı.

- Çok kötü bi anı yaşamışsın.

- Yaşadığım tüm anılar beni daha da çok diriltti. Hayata daha sıkı tutundum.

- Senin gibi kızlar hep olmalı Buket.

~ 1 - 2 Saat Sonra ~

Savaş yola son sürat devam ediyordu. Hiç Elif ve Buket 'e bakmıyordu bile. En sonunda Buket göz kapaklarını kapatmış. Ellerini koluna sürerek sanki Savaş 'a ' Üşüyorum ' demek istiyordu.

Savaş bunu gördüğünde kenarda durdu. Arabasının bagajindan battaniye cikarip birini Buket 'in birini ise Elif 'in üstüne örttü.

~ 1 Gün Sonra ~

Hava soğuktu ve kar vardı. Elif 'in annesi yatağından kalktı. Yattığı yeri toparlayıp aşşağı indi. Pencereleri falan açtı. Baktığında kar yağıyordu. Songül kahvaltiyi hazırladı. Içeri oldukça soğuktu ve Songül şömineyi yakti. Herkes kahvaltiyi bitirdikten sonra Songül odasına çekildi.

Elif onu günlerdir aramıyordu. Çok telaşlandı ve eline telefonunu alıp Elif 'i aradı. Fakat her seferinde ' Aradığınız numaraya şu anda ulaşılamıyor. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz ' diyordu.

Belki Elif Izmir 'e varmıştır diye teyzesini aradı.

- Alo Funda.

- Efendim Songül.

- Şeyyy... Elif.... Geldi mi?

- Hayır bende evde büyük bi hazırlık yapmıştım. Aşkolsun gelmedi Elif.

- Ya şey oldu... Şey...

- Ne oldu Songül ?

- Şey... Hat kesiliyor Funda.

- Tamam Songül sonra konuşsak olurmu ?

- Tamam Olur.

Songül yüzü kızarık bir şekilde telefonu kapattı. Içinde bir irkilme oldu. Kapı bir an çaldı. Ama ev kapısı çaldı.

Songül kapıya koştu kapıyı çalan alacakliydi sanki. Kapıyı açınca karşısındaki yüz Soner 'in yüzü oldu.

- Hoşgeldiniz Soner bey.

- Ho.... Hoşbulduk.

- Hayırdır oğlum ne oldu böyle?

- Bi Bişey yok ya.

- Öyle olsun madem.

Elif sonunda uyanmıştı. Söylenip duruyordu. ' Offf... Belim tutulmuş resmen...'

Elif tam olarak ayildiginda nerede olduğuna baktı. Şaşkınlıkla;

- Kimsin sen beni mi kaçırıyorsun yoksa ?

- Hayır Elif öyle biseye niyetim olmaz.

- A.... Adımı nereden biliyorsun ?

- Ben Savaş Elif. Seni Soner 'den kurtaran bendim.

- Ben senin arabana gizli gizli binmistim. Yoksa sen....

- Evet arabama binmistin.

- Çek sağa çek arabayı imdaaaattt !

Sesler üzerine Buket uyandı.

- Ne oluyor ?

- Sen.... Sende kimsin ?

Savaş arabayı sağa çekti. Müsait bir yerdi durdukları yer. Buket kendini tanıtacağı sıra Elif arabadan büyük bir korku ile indi.

- Yahu Elif. Bin şu arabaya.

- Neden bineyim. Beni tekrar Soner 'e ver diyemi?

- Saçmalama seni hatta Sizi Soner 'e vermem.

- Ben sana nasıl....

Derken Savaş arka kapının kapısını büyük bir şiddetle açtı. Elif 'i hızla arabaya attı.

- Soru sorma sakın arkada Soner geliyor.

Elif arkasına bakınca çok korktu. Neyseki Buket onlar konuştuğu sırada arka tarafa binmişti. Bu sayede Elif kendini yanlız hissetmeyecekti.

- Korkma Elif. Bende Soner 'in elinden kaçtım.

- Sanada dayak yedirdimi ?

- Ben senden daha çok yedim.

Elif kafasını Buket 'in göğsüne koydu ve hüngür hüngür ağlamaya başladı.

- Sen nasıl vardın ?

- Ben hiçbir zaman kendi isteğimle varmadim. Beni Ailem verdi.

- Beni kimse vermedi.

- Kendi isteğinlemi vardin Soner 'e ?

- Hayır tabiki.

- Ya nasıl o zaman ?

- Annem Soner 'in beni rahatsız ettiğinin farkındaydı. Bunun için beni Izmir 'e teyzemin yanına gönderecekti. Bunu kabul etmiştim. Sonra Izmir 'e bilet aldık. Otogarın oraya gittik. Annemle vedalaştım. Tabi benim gideceğim sıra Soner de bi iş bahanesi söyledi o esnada beni kaçıracaktı. Ben otobüse bindim. Yolculuk güzel giderken bir anda otobüsün önünü bir araç kesti. Ben farkında değildim. Müzik dinliyordum. Kafami kaldırdığımda Soner 'i gördüm. Hiçbirşey söylemeden beni kucağına aldı. Sonra işte o eve götürdü. Başlarda hiçbirşey yapmadı. Sonra odun kırarken bende arkadan kaçtım. Savaş yolda mola vermişti. Bende arabasına gizli gizli bindim. Sonra Soner geldi. Beni yakaladı tabiki. Sonra eve gidince beni...

- Tamam Elif. Yeter bu kadar daha fazla anlatıp uzme kendini.

Elif çok fena ağlamaya başladı. Arkadan Soner geliyordu. Savaş Soner 'in arkada ve onlara çok yakın olduğunu anlayınca hemen son sürat gaza bastı. Soner onlardan uzaklaşana kadar istifini bozmadan gidiyordu.

En sonunda Soner gözden kayboldu.

~1 - 2 Saat Sonra ~

Sonunda Savaş 'ın evine vardılar. Kapıyı açan hizmetli Gizem idi.

- Hoşgeldiniz Savaş bey.

- Hoşbulduk Gizem.

Savaş 'ın arkasından Buket ve Elif çıkınca Gizem çok şaşırdı;

- Efendim bu kızlarda kim ?

- Onlar misafirlerimiz. Bir süre bizimle kalacaklar.

- Hoşgeldiniz efendim.

Elif ve Buket utandılar. Hiç birşey soyleyemediler.

- Sen kızlara ayrı ayrı oda hazırla.

- Tamam efendim.

Buket meraklı ve utangaç bir şekilde;

- Savaş...

- Efendim Buket ?

- Şeyyy....

- Bir isteğin varsa söyle. Utanmana hiç gerek yok.

- Şeyy annemi arasam olurmu ?

- Ta......

- Ama olmazsa anlarım. Yani seni zorlamam. Herşeyi yapıyorsun zaten benim hatta bizim için.

- Tabiki yapacağım Buket. Sizin ölmenize izinmi verseydim. Anneni de istediğin zaman arayabilirsin.

- Çok sağol.

Savaş cebindeki telefonu çıkardı. Buket 'e uzattı. Buket utanarak telefonu aldı.

- Annenin veya babanin numarasını ezbere biliyor musun?

- Tabiki biliyorum. Ben 4 yıldır annem ve babamın numaralarını ezberliyorum.

- Sen çok harikasin.

Buket ufak bi tebessüm etti.

- Isterseniz içeri geçin kızlar. Hava soğuk malum.

Ikisi birşey söylemeden içeri girdiler. Içeri girdiklerinde Savaş 'ın annesi , babası , nişanlısı , kardeşleri vardı.

Savaş 'ın nişanlısı kendini tutamadı;

- Hoşgeldin Aşkım.

- Hoş buldum Selin.

Selin Savaş 'ın yanına giderek;

- Bu kızlar kim Savaş ?

Dedi fisildayarak.

- O zaman ben tanıtayım size Buket ve Elif 'i.

Savaş başladı anlatmaya;

- Bunlar Elif ve Buket. Ikisi de aynı kişi tarafından yani Soner SOLMAZ tarafından kaçırıldı ve günlerdir dövüldü. Buket 17 yaşında iken ailesi tarafından zorla verildi. Özge ise Izmir 'e giderken Soner önünü kesti ve onu Buket 'i 4 yıldır tuttuğu yere götürdü. İkisi de Soner itine varmak istemediler. Ama o şerefsiz....

- Aşkım yeter bu kadar. Kötü oluyoruz anlatma.

- Siz nasil insanlarsiniz. Bu şiddeti nasıl görmezden gelebiliyorsunuz ?

- Savaş sen bizi yanlış anladın.

Savaş odasına çıkacaktı son anda aklına bişey geldi.

- Gizem bu kızların odalarını hazırlıyorsun. Bende kendilerine ait telefon alacağım. Bide size ait banka açacağım. Sizin ne zaman Soner itinden kurtulduğunuza emin olursam o zaman hem ev tutup hemde sizi serbest bırakacağım

Ikisindende ses çıkmadı.

~ 1 Saat Sonra ~

Savaş odasında uyurken bir anda ev zili çaldı. Ondan sonrada kendi odasının kapısı çaldı. ' Gir ' diye bağırdı.

- Aşkım ben gidiyorum eve.

- Gitmeden önce bir gelirmisin ?

- Tabi.

Selin yavaş adımlarla Savaş 'ın yanına gitti.

- Aşkım bugün kötü davrandım. Kusura bakma. Biliyorsun seni çok seviyorum.

- Aşkım. Saçmalama ya. Biliyorum tabiki. Hem ben sana  darılmadımki.

- Gerçektenmi ?

- Evet. Aşkım ben seni çok seviyorum birbirimizden ayrilmadigimiz sürece sana asla darılmam.

Savaş bu lafın uzerine Selin 'in boynuna bir öpücük kondurdu. Hemen üzerine telefonu çaldı. Kayıtsız numaraydi.

- Alo buyrun.

- Merhaba Savaş bey.

- Kimsiniz ?

- Soner...

- Soner 'mi ?

Beğenmediğiniz bir yer varsa soylemenizi rica ediyorum. Iyi yorumlar bekliyorum. Sizleri Seviyorum ✌❤