7

"Viv, huil je nou?"

"Ja."

"Sinds wanneer huil jij?!"

"Sinds nu. Ik kan dit niet meer, echt niet!"

"Wat is er?"

"Ik word gek van je! Ik kan niet meer volhouden, niet meer doen alsof er niets is. Ga weg!"

"Hoe vaak heb ik al gezegt dat dat niet gaat??"

"Veel te vaak."

"Ga anders schrijven."

"Alsof onbekende mensen geïnteresseerd zijn in mijn gedichten."

"Dat zijn ze!"

"Ik geloof je niet meer, Boy."

"Dat moet je doen, stel me niet teleur."

"Het spijt me."

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top