"Je waagt het!!!"

"Ik ga drukken."

"Niet drukken op dat publiceer knopje!!!"

"Ik ga drukken, Boy 1, ik wil niet meer een slaafje van mezelf zijn. Ik heb met Kita gesproken en ik kan niet meer. Ik ben ben zo moe van mezelf. Kita heeft me op de drempel neergezet, nu ga ik er af."

"Als je het doet dan verwoest ik je!!!"

"Je doet maar lekker wat je wilt, mij hou je niet meer tegen. Ik GA drukken en ik GA van je af zijn. Ik ben het zat. Ik ga de regels aan de kant zetten. Hopelijk ben je dan eindelijk uit mijn hoofd."

"Nee!!!"

"Ja! Iedereen mag de regels lezen."

"Ze zullen je niet snappen."

"Boeit me niets. Verzin alles wat je wilt. Je kan me niet meer stoppen. Eerst was je mijn vriend, nu ben je mijn grootste angst. Heb je het nooit doorgehad? Ik ben doodsbang voor je geworden. Doodsbang voor mezelf geworden. Ik weet niet of Kita ook hele gesprekken voert met haar stem, maar ze heeft in ieder geval wel zo'n stem, net als ik. Zij heeft het ook gedaan. Ik wil geen lafaard meer zijn. Ik wil me niet meer aan de regels houden."

"Vivia!!!"

"Het spijt me, Boy 1."

Stilte.

Publiceren.

"Het spijt me echt."