Geschreven op 8 februari 2018

Hoofdstuk 6: Het Plan

Aletta Castilo

Met een klap was de deur dichtgevallen achter de Koning, Aletta wederom alleen achter latend in de grote slaapkamer. Met haar handen op haar schoot gevouwen, zit ze op het randje van het bed. Haar gedachten blijven keer op keer teruggaan naar Amada, wie nu hoogst waarschijnlijk aan haar lot overgelaten is met Beta Eros.

Voor het eerst in haar leven, voelt ze zich totaal ellendig. Ze weet dat ze niets kan doen voor haar zusje. Het enige is wat ze kan doen, is machteloos toekijken. Toekijken hoe het leven langzaam uit Amada geslagen zal worden. Uiteraard kan Aletta dit niet met zekerheid zeggen en heeft ze eigenlijk niets qua bewijs om deze beschuldigingen te maken, maar ze voelt het gewoon.

Kreunend laat ze zich achterover op het bed vallen, met haar ogen gericht op het plafond boven haar. Haar handen tasten om haar heen, opzoek naar een kussen. Eenmaal gevonden, na wat uitrekken en verplaatsing op het bed, heeft ze het kussen tegen haar gezicht gedrukt. Schreeuwen van frustratie en woede worden in het kussen gedempt, maar met het goede Wolven gehoor, zullen het maar weinig Wolven op de verdieping zijn ontgaan.

Het duurt dan ook niet lang voordat er weer op de deur geklopt wordt en "mevrouw" te horen is. Wederom antwoord Aletta niet meteen, geen zin hebbend in andere mensen – Wolven – om haar heen te hebben. 'Mevrouw?' klinkt het daarom nog een keertje, gepaard met een wat hardere klop op de deur.

'Nee,' roept Aletta terug. 'Wat je ook komt doen: Nee.'

Tot Aletta haar verbazing, hoort ze na enkele minuten voetstappen. Voetstappen die zich steeds verder van de deur lijken te verwijderen. Een kleine glimlach vormt zich op haar gezicht, maar die vervaagt al snel. Als door een wesp gestoken, veert Aletta op en haast zich naar de deur.

De deur wordt met iets te veel kracht opengetrokken en Aletta steekt snel haar hoofd naar buiten, kijkend naar links en rechts. 'Hey!' roept ze wanneer haar oog op het dienstmeisje valt. 'Wacht.' Het dienstmeisje, waarvan Aletta had gedacht dat het Kifah zou zijn, is nu iemand anders.

'Mevrouw,' spreekt de wat oudere dame op en kijkt met opgetrokken wenkbrauwen Aletta aan. 'Wat kan ik voor u doen?'

Voordat Aletta antwoord geeft, neemt ze wederom de persoon voor haar in haar op. De werkende vrouw, zeker iemand die zo drie keer haar eigen leeftijd kan zijn, ziet er vermoeid uit. Vele rimpels sieren haar gezicht, samen met wat lichtelijk lijkt op een aantal littekens. Ook stralen haar ogen niet veel meer dan dofheid uit, iets wat alleen maar versterkt wordt dankzij de donkere wallen onder haar oogkassen.

Een grimas ontstaat rond de lippen van Aletta terwijl ze eerst nog een keer schichtig om haar heen kijkt, om er zeker van te zijn dat niet ze niet verast wordt door de plotselinge aanwezigheid van de Alpha Koning. Hoewel Aletta dat minder erg zou vinden als ze ook de kans van Beta Eros tegen het lijf lopen heeft.

'Ik wil graag naar mijn zusje, Amada, toe,' zegt Aletta en kijkt hoopvol de dame aan. Die kijkt haar onwetend aan, waarschijnlijk niet ervan op de hoogte zijn dat Amada bij Beta Eros – gevangen – zit op de kamer.

'Of u mij naar de kamer van Beta Eros kan brengen,' zegt Aletta met andere woorden. Nu lijkt er een lichtje te gaan branden bij de vrouw en knikt ze kort. 'Volgt u mij maar,' gebaart ze en begint met lopen. 'Het is niet zo heel ver van hier, enkel een trap omhoog en dan de tweede deur van links.'

Zonder er verder nog een woord aan vuil te maken, volgt Aletta de dame stilletjes. Haar hart klopt harder in haar keel dan ze had gewild en onbewust voelt ze een bepaald soort adrenaline door haar aderen gieren.

Misschien is ze toch iets banger voor de Beta en de Koning dan ze bereid is toe te geven...

'Hier is het.'

Aletta bedankt de vrouw en wacht eerst tot ze uit beeld is verdwenen voordat ze dichter naar de deur beweegt. Een diepe zucht ontsnapt uit haar mond voordat ze haar hand heft en op de deur klopt. 'Amada?'

Even is het stil, dan hoort ze wat gestommel aan de andere kant van de deur voordat het voorzichtig wordt opengedaan. 'Letty?' fluistert een stem zo zacht als maar kan terug. Aletta knikt bevestigend en mompelt: 'Ja, ik ben het.'

Eenmaal bevestigd wie er voor de deur staat, vertoont Amada zich.

Bij het zien van haar zusje, lijkt al het lucht dat nog in de longen van Aletta zat, eruit te gaan. Vol ongeloof staart ze naar haar zusje, om precies te zijn, naar de verwondingen die zich over haar hele huid lijken te verspreiden.

'Mijn God, Am,' is het enige wat Aletta kan uitbrengen terwijl ze de kamer binnen stapt. De deur wordt voorzichtig achter haar dicht gedaan door Amada, die haar vervolgens een bedroefde blik schenkt.

'Het valt wel mee,' probeert de jongste van de twee nog, maar Aletta kijkt haar bestraffend aan. 'Nee Am, dit valt helemaal niet mee.' Aletta gebaard dat Amada op het bed moet gaat zitten zodat Aletta goed naar de blauwe plekken – en mogelijk wonden – kan kijken.

Tot haar opluchting heeft Amada geen open wonden die gehecht zouden moeten worden, en blijft het bij donkere plekken op haar huid.

'Hij heeft dit gedaan hé?'

Zonder nog zijn naam te hoeven benoemen, weten beide meisjes wie met "hij" wordt bedoeld. Amada knikt kleintjes en kijkt weg, haar handen nu opgevouwen in haar schoot. Precies zoals Aletta eerder ook op bed zat.

'Kan je mij vertellen wat er is gebeurd, Am?' probeert Aletta voorzichtig en wrijft zachtjes over Amada haar bovenarm heen. Die schudt fel haar hoofd. 'Het was mijn eigen schuld,' mompelt ze en forceert een glimlach op haar gezicht. 'Ik wilde niet-,' probeert ze te vertellen maar door de tranen die over haar wangen beginnen te rollen, wordt ze gedwongen te stoppen met praten.

'Hey, stil maar,' troost Aletta haar tweelingzusje en trekt Amada dicht tegen haar aan. 'Ik weet zeker dat het niet jouw fout was, Ammie.'

Zo blijven ze een tijdje zitten: Amada die geluidloos haar tranen de vrije loop geeft en Aletta die moedeloos voor haar uit blijft kijken, haar jongere zusje het comfort geven die ze nodig heeft op het moment.

* * *

In de dagen die verstrijken, breekt Aletta haar hart elke keer weer een stukje wanneer ze stiekem naar Amada gaat. En elke keer wanneer Aletta denkt dat het niet erger kan worden qua mentale of fysieke mishandeling, wordt haar steeds bewezen dat ze het fout had. Het kan altijd nóg erger.

Het is dan ook maar zelden dat Amada bij het avondeten, ontbijt of lunch aanwezig is. Vaak vraagt Aletta een dienstmeisje, die dan weer op de kamerdeur staat te kloppen in opdracht van de Alpha Koning Julius, of ze iets te eten kunnen brengen naar de kamer van Beta Etos. Uiteraard wanneer hij er niet is en er met zekerheid gezegd kan worden dat Amada er alleen is.

'Aletta, ik weet dat je wakker bent,' spreekt de zware stem van de Koning op. Aletta knijpt meteen haar ogen nog stijver op elkaar en probeert haar toneelstuk dat ze slaapt nog wat langer uit te rekken. Ook let ze goed op haar ademhaling, want dat is iets wat haar eerder heeft verraden.

'Toe nu Aletta, ik moet met je praten. Het is belangrijk.' De Koning gaat op het voeteneinde zitten, net naast de benen van Aletta. Zijn hand laat hij dan ook zachtjes rusten op haar enkel. Af en toe knijpt hij er subtiel in, maar niet zo dat het pijn doet.

'Wat?' bromt Aletta en trekt haar voet terug, Ze gaat overeind zitten, met haar rug leunend tegen de steun van het bed. Ondanks dat de Alpha Koning allesbehalve slecht tegen haar is geweest, kan Aletta het maar niet voor elkaar krijgen om aardig te doen tegen de man.

De Koning is speciaal ergens anders gaan slapen, hoewel Aletta daar niet specifiek naar heeft gevraagd, maar puur uit de kennis dat zijn toekomstige Luna niet klaar is voor het delen van een kamer, laat staan een bed. Ook bemoeit hij zich verder vrij weinig met haar: Geeft haar de ruimte om zelf het kasteel een beetje te ontdekken en tot rust te komen, voordat hij haar blootstelt aan alles wat nog komen gaat.

De enige momenten dat Aletta de man ziet is tijdens het eten, helaas waar Beta Eros ook altijd bij betrokken is, of wanneer hij een kort gesprekje met haar wil voeren om haar wat beter te leren kennen.

'Ik ben geduldig met je geweest,' begint Alpha Koning Julius. 'Ik heb je de ruimte en wat tijd gegeven, maar nu moeten we over wat serieuze dingen gaan praten.' In eerste instantie neemt Aletta de woorden niet serieus. Ze slaat de dekens van haar af en zodra haar voeten de grond raken, de koude lucht tegen haar benen aanslaat, ontstaat er kippenvel op haar ledenmaten.

'Ja, dat zal allemaal wel,' spreekt Aletta hem bijdehand tegen, iets wat niet de beste zet is om te doen, realiseert ze al snel. Voordat ze het weet heeft de Koning haar tegen de muur gepind, met haar armen boven haar hoofd en zijn gezicht maar een paar millimeters verwijdert van de hare.

'Laatste waarschuwing, Aletta Castilo,' gromt Alpha Koning Julius furieus en wacht op bevestiging van Aletta voordat hij haar los laat. Als teken dat ze het heeft begrepen en hij eindelijk een gesprek met haar kan voeren over de dringende gang van zaken.

Aletta knikt kort en werpt hem een boze blik toe, maar haar mond blijft gesloten. Een zucht van verlichting komt nu van de Koning zijn kant en dankbaar kijkt haar aan. Ondanks dat, houdt hij Aletta wel nog in zijn greep.

'Je mag kiezen,' verbreekt hij de gespannen stilte. 'Of je kan eerst douchen, terwijl ik hier op je wacht, en dan praten we daarna. Andere optie is dat we eerst praten en dat je dan kan douchen.' Afwachtend blijven de bruine ogen van de Koning op Aletta hangen, benieuwd naar antwoord.

Tot beide hun verbazing, kwam er dit keer geen koppige of uitdagende opmerking van Aletta. Ze stemde simpel weg in om eerst te praten en dan te kijken of ze nog behoefte had aan een douche. Beide nemen vervolgens plaats in een grote rode stoel bij de wederom, niet brandende haard.

'De Beta Ceremonie zal morgen gehouden gaan worden,' vertelt Alpha Koning Julius, wat meteen vragen bij Aletta oproept. Voordat ze de kans krijgt om die te stellen heft de Koning zijn hand. 'Laat mij eerst alles vertellen, mocht er dan nog iets onduidelijk zijn, kan je het altijd vragen. Maar eerst, luisteren.'

Aletta sluit snel haar open mond en blijft geduldig stil, wachtend op verdere uitleg.

'De Beta Ceremonie houdt in dat Amada en Eros aan elkaar verbonden worden, op de officiële wijzen.' Alpha Koning Julius ziet de vraag van Aletta, wat het verschil tussen officieel en onofficieel is, en besluit dat meteen te beantwoorden. Om het voor haar te volgen te houden.

'Officieel houdt in dat ik ze verbind. Je zou het kunnen zien als een soort trouwerij zoals dat bij de Mensen werkt. Iedereen weet dan meteen wat Amada haar rol in deze Roedel is, en dat zij bij Eros hoort.' Pijnlijke steken schieten door Aletta haar hart heen bij de gedachten dat Amada de rest van haar leven bij Beta Eros zal moeten blijven.

'De niet officiële manier is wat je waarschijnlijk wel eens eerder hebt gehoord. Matings-proces?' probeert de Koning, maar Aletta schudt haar hoofd. Ze heeft uiteraard wel eens iets opgevangen over "matings-proces", maar wat het precies inhoudt weet ze niet.

'Matings-proces is simpel weg gezegd, het Marken van elkaar. Dat is echter iets alleen wat Wolven kunnen doen. Dus Eros zal niet gemarkt worden en Amada wel, snap je?' Aletta knikt bevestigend, terwijl alle haartjes overeind gaan staan. Dat Beta Eros Amada al slaat is tot daaraantoe, maar dan ook nog bijten? Nee, dat gaat Aletta te ver.

'De laatste stap in het proces is de mating zelf, het hebben van seks.' Even stopt de Koning met zijn verhaal, om Aletta haar reactie tot nu toe te kunnen pijlen. Haar reactie stelt niet veel voor: Aletta kijkt met ellende in haar ogen de Koning aan, maar blijft verder stil.

'Als de Beta Ceremonie is geweest, komt de Keuring. Daar heeft Amada verder niets mee te maken, dat geldt alleen voor jou. Aletta?' Weer onderbreekt Alpha Koning Julius zijn eigen verhaal om er zeker van te zijn dat Aletta alle informatie binnen krijgt. Hij heeft geen zin om dit gesprek nog een keer te moeten voeren of straks vragen te beantwoorden waar hij het antwoord op al heeft verteld.

Aletta knikt afwezig en schudt haar hoofd. 'Ja, sorry, ga verder.'

'De Keuring houdt een aantal dingen in, wat elke keer weer verschillend is. Wel kan ik je vertellen dat het drie onderdelen zijn waarop je wordt beoordeeld. Als je niet door de Keuring komt, zal je terug moeten keren naar de Sphera volgend jaar.'

Bij het horen van die woorden, moet Aletta hoorbaar slikken. Het idee dat ze niet door de Keuring zou komen beangstigt haar niet zo zeer, maar wel dat de kans bestaat dat ze alsnog van haar zusje gescheiden kan worden.

Wat Alpha Koning Julius verder verteld, gaat bij Aletta het ene oor in, en het andere oor weer uit. Ze kan zich niet meer focussen op zijn verhaal. Het enige aan wat ze kan denken is hoe ze Amada moet redden van Beta Eros, iets waar heel weinig tijd voor is. Gelukkig voor haar, lijkt het op een trouwerij, aldus de Koning, en weet Aletta precies wat te doen. 

*********

Jaa, weer een update :) Ik heb eindelijk weer een beetje motivatie en inspiratie voor dit verhaal en kan eigenlijk niet wachten om aan hoofdstuk 8 te beginnen (verassing: Hoofdstuk 7 is ook al af). 

Ik hoop dat jullie het verhaal tot nu toe in de smaak valt en dat het niet te cliché is of niet origineel. Dat zou ik echt vreselijk vinden. Laat me daarom ook weten wat je er van vindt, en als je tips hebt: Die zijn altijd welkom.

Ondertussen staan er al een aantal nieuwe verhalen online op mijn account, waaronder een ander - nieuw - Weerwolf verhaal: Ren Riley, Ren. Misschien de moeite waard om er een kijkje naar te nemen? 

Kussies, L.