e e n e n d e r t i g

Jonathan liet me binnen nadat ik hem verteld had dat ik niet zonder hem kan. We hebben gepraat en hij bood z'n excuses aan. Ik zei dat dat niet nodig was en hij zei van wel. Hij vertelde me dat hij behalve ziek zijn behoorlijk depressief was de laatste tijd. Ik knuffelde hem en ging toen terug naar huis.

Op het kastje in de gang lag een brief. Het was van de fotografie-academie. Ik kon me niet voorstellen dat de brief voor Jonathan was, maar toch stond zijn naam erop.


Geachte Jonathan Parker,

Wij sturen jou deze brief om je op de hoogte te houden van je aanmelding bij het nationaal instituut voor film en fotografie. Wij moeten jou helaas meedelen dat je niet aangenomen kan worden. Er zijn niet genoeg stageplekken vrij en al boven al ligt jouw niveau niet op het gene wat wij verwachten. Helaas, hopelijk mogen er nog vele kansen zijn in je leven. 

Oscar O'Brien

Het nationaal instituut voor film en fotografie

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top