Daj mi jeszcze chwilę, jeszcze moment,

Stoję w pełni słońca, Błyszczę, lśnię i płonę.

Pokrywają mnie promienie, niczym płaszcz złocisty,

Na głowie jak korona także zawisły,

Wreszcie czerń i szarość, po długim czasie miną,

Nadszedł czas, by stać się boginią.

A ja stanę w cieniu, cieniem się stanę,

Skąpany w ciemności, księżyc jest skaraniem,

Kierować wszystkim z dala - to uczucie błogie,

Nadszedł czas, aby stać się bogiem.

Bogiem, władcą, każde z nas się stanie,

Czas i los wciąż będą na nasze zawołanie.

Uleczymy, zniszczymy serca prawie martwe,

Nadszedł czas, by zapanować światem.

Nie wiem czemu, możliwe, że to wina @Pralline xd

Niemniej powstał taki wiersz i może nie zalicza się do tych lepszych z mojej kolekcji, do najgorszych też nie :P