109.
Ptaki lecą kluczem
Pasującym do mego serca,
Lecą, tego mnie uczą
- Wyżej, szybciej i więcej.
Uciekają, byle najdalej,
Nie wrócą, choć miną lata.
Każde z nich już zostanie
Na końcu świata.
Będą królewskie, dostojne jak orły,
Co gdzieś zapodziały korony...
Chodź, gdzieś poza normę,
Chodź gdzieś za świat, jak one.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top