109.


Ptaki lecą kluczem

Pasującym do mego serca,

Lecą, tego mnie uczą

- Wyżej, szybciej i więcej.

Uciekają, byle najdalej,

Nie wrócą, choć miną lata.

Każde z nich już zostanie

Na końcu świata.

Będą królewskie, dostojne jak orły,

Co gdzieś zapodziały korony...

Chodź, gdzieś poza normę,

Chodź gdzieś za świat, jak one.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top