Anak pasensyahan mo na kung di ka naisama ng mama mo sa japan ha? May importate kasi siyang nilakad doon at gusto niyang doon pag-aralin si Cyzarine." kaagad na bungad ni papa  nang makapasok ako sa bahay.

Nginitian ko siya at humalik sa pisngi niya. "Ano kaba pa, ayos lang. Naiintindihan ko."

I'm always saying na ayos lang, naiintindihan ko pero napatanong rin ako minsan, pano naman ako? Wala bang magulang si Cyza? Pano ako? Pano akong anak niya? Bakit di ako? Bakit palaging siya na hindi niya anak? Unfair diba?! Fuck! Life sucks!

"Pasensya na talaga anak,"

"Dad, stop saying sorry, okay? Ayos lang, naiintindihan ko dahil baka walang magulang si Cyzarine eh." napakagat labi ako dahil sa lumabas sa bibig ko at pagiging Sarkastiko ng boses ko. Sa utak lang dapat yun eh!

"Rein..."

"Excuse me dad, mag pahinga muna ako dahil parang pagud na pagud yata ako eh." ani ko at pilit na ngumiti sa kanya at naglakad paalis. I know it's disrespectful but... Ayaw kong makita niya ang luha ko. Ayaw kong umiyak sa harapan niya.

Isa-isang nagsituluan ang luha ko pagkarating ko sa kwarto. Bakit naman kasi laging ganito oh? Bakit puro pinsan ko nalang? Pwede bang ako na naman?

Mabigat ang loob ko at parang tinusok-tusok ng karayom ang puso ko. "Ako dapat yun eh, ako dapat yung close ni mama! Ako dapat yung favorite niya dahil ako lang ang nagiisa niyang anak na babae! Ako dapat yun! Pero bakit lagi nalang ang pinsan ko?! Pwede ako na naman?!" malakas na sigaw ko at wala na akong paki-alam kong may makarinig sakin o wala.

Ang sakit! Nakakaingit! Ayaw kong magtanim ng hinanakit sa ina ko at ayaw kong maingit sa pinsan ko dahil ina at pinsan ko sila! Pero gumawa sila ng paraan para maingit at magtanim ako ng hinanakit sa kanila. Bakit ba kasi palaging siya?!

Bakit lagi nalang ang mga babaeng pinsan ko? Babae rin naman ako?! Pwede namang ako diba?!

"Rein!" malakas a sigaw ni kuya jed galing sa labas ng pinto ng kwarto ko at kinakalampag iyon. "Rein?!"

Nang tuluyan nang mabuksan ni kuya ang pinto ay agad siyang lumapit sakin at niyakap ako. "Hush, tahan na. Nandito lang naman si kuya. Hmm?" mas lalo akong napahagulhol dahil sa pag-alo niya sakin.

"K-kuya... Bakit lagi nalang siya kuya? Diba dapat ako ang close ni mama? Diba dapat ako ang f-favorite niya? Pero bakit hate na hate niya ako? Hindi niya ba ako a-anak?"

"Rein! Stop saying that! Okay? We're siblings at magka dugo tayo." pagalit niyang sabi at mas niyakap ako.

"What's wrong here? " kahit hindi ko silipin ay alam kong si kuya sam iyong nasalita ngunit pinanatili ko lang ang mukha ko sa dibdib ni kuya jed.

"Siguro kuya di nyo ako kapatid kasi hate na hate ako ni mama."

"What the fuck? Kapatid ka namin, okay? Wag ka mag isip ng kung ano-ano, you're our princess hmm?" Malambing na sabi niya kuya sam at inagaw ako mula sa pagka yakap kay kuya jed at siya ang yumakap sakin.

"Pero since birth kuya hate na hate na niya ako eh," sumisinghot-sinhot kong saad.

"Don't think about that, mom loves you kahit ganon siya, okay? We love you." Aniya at hinalik-halikan ang noo at buhok ko.

Nang tumahan na ako ay nagpaalam na sila at lumabas na ng kwarto ko. Anak ba talaga ako ni mama? Pero magka-mukha naman kami eh. Pero bakit kaya ayaw niya sakin? Kung sabihan niya naman akong pangit ay para narin niyang sinabihan ang sarili niyang pangit dahil nga magka mukha kami.

Nag hilamos nalang ako at pagkatapos ay napag pasiyahan kong bumaba. Di paman ako tuluyang makababa ay nakita ko sila lola at lolo.

"Oh my! Grandma ang grandpa! I miss you!" tili ko at tumakbo patungo sa direksiyon nila at yumakap sa kanila.

"My beautiful grandchild! Grandma miss you too." tinugunan ako ni lola at lolo ng mainit na yakap. Realizing na marami pa palang nagmamahal sakin. Lolo and lola sa side ni papa. Kung close ko sila ay mas close ko ang lolo at lola ko sa side ni mama. Kami lang talaga ni mama ang hindi close. Okay, enough with that!

"Come here, kumain na muna tayo." aya sakin ni lola at hinanila't pinaupo ako sa upuan katabi niya.

"Buti at naparito kayo grandma and grandpa."

"Yeah, we miss you mga apo."

"Wait! Saan si stellena?" kunot-noong tanong ko dahil di ko siya nakita mula kanina at wala rin siya sa hapag kainan.

"Di pa umuwi," walang ganang sagot ni kuya. Ang baitang yun, sino na naman kaya ang kasama niya? Iwinaksi ko nalang siya sa isipan ko at nagpatuloy sa pagkain dahil gutom na gutom na talaga ako.

Matapos kaming kumain ay aakyat na sana ako sa taas ngunit bumukas ang front door at pumasok doon si stellena.

"Hey, good evening," bati ko sa kanya ngunit nilampasan niya lang ako habang hawak-hawak ang leeg niya at napansin ko rin na iba na ang suot niyang damit kaya napa taas ang kilay ko at sinundan siya papunta sa taas. "Iba na ang suot mo ah."

Napansin kong natigilan siya sa sinabi ko ngunit nagpatuloy parin siya sa paglakad at nang makarating siya sa kwarto niya ay isasarado niya sana iyon ngunit agad kong pinigilan gamit ang kamay ko at pumasok.

"Dami mong hickeys," puna ko gamit ang seryoso at kalmadong boses. Sinamaan niya lang ako ng tingin at naglakad papunta sa loob ng banyo.

Sino kaya nakatalik niya? I'm surprised nang makita ang hickeys niya but I remain calm.

Nang makalabas siya ay tumayo ako at nilapitan siya. "What's wrong with you? Kailan ka nagsimula na ibigay ang sarili mo?" Tanong ko ngunit natigilan ako nang bigla siyang humagulhol. "What's wrong? Pwede mo naman sabihin sakin. Kilala mo ako, okay?"

"I-I'm not ready..." Napabugtong hininga ako sa tugon niya.

"Okay, pahinga kana muna. Wait, kumain ka naba?"

"Yeah, sabay kami..." makahulugang sabi niya. Mag tanong sana ako kung sino ang nakasabay niya ngunit agad na siyang tumalikod at humiga sa kama niya.

Lumabas nalang ako sa kwarto niya at mag tungo na sana sa kwarto ko pero nakasalubong ko si kuya sam na parang nagmamadali.

"What's wrong kuya?"

"Nothing, susundin ko muna si ahmm... Basta!" napakunot ang noo ko sa tugon niya.

"Wag naman sana na aabot sa punto na lolokuhin mo yan kuya. Kilala ko kayo ni kuya jed," seryoso kong sabi.

"What? Why would I do that? May kapatid kaming babae ni jed kaya di mangyayari yon." sagot niya at nagsalubong ang kanyang kilay.

"Ih! Love na love talaga ako nila kuya," nakangiti kong sabi at malambing na yumakap sa kanya.

"Sege na, may gagawin pa ako. Matulog kana," nang di parin ako bumitaw ay tinulak niya ako papunta sa kwarto. "Sleep!" ma awtoridad niyang wika kaya nakanguso akong sumunod sa sinabi niya.

Salamat talaga tong mga kuya ko at love na love ko rin sila.