. NAKATITIG lamang ako sa repleksyon ko sa salamin. I wish that the old me will be back. Yung palangiting Mitsuyo Reina tanzania na di mo talaga makikitang nakasimangot. But as I grow older ay dahan-dahang nag bago ang lahat.

I want to grow as a better and good person. I know sometimes I make mistakes and make wrong decisions, but I want to learn from it. I am not a perfect person, and I am still learning.

But how can I grow as a good person if someone makes me a bad person?

Yung batang ako dati na hindi sumimangot at laging peaceful ang utak at di marunong mag isip ng kung ano-ano ay nawala na habang lumalaki at dahan-dahang naiintindihan ang mga bagay-bagay.

Napabugtong hininga ako nang may kumatok sa kwarto ko. Ristorbo! Kainis! Nag e-emote pa yung tao eh!

Bulyawan ko sana kung sino yun ngunit pagbukas ko ng pintuan ay bumungad sakin si stellena.

"Hey, anong kailangan mo?" casual kong tanong.

"Pwede ba kitang maka-usap?" tanong niya kaya nilakihan ko ang pagbukas ng pintuan at pinapapasok siya.

"About kay Gullive—" i cut her off.

"Ano kaba, no need to explain about that, okay? Basta, kapag nagka gusto ka sa kanya sabihin mo agad saʼkin ha? Para mapag handaan ko at para di ako masaktan ng husto, okay?"

Tumango-tango lang siya sa sinabi ko at yumakap sakin. "Wala naman akong gusto sa kanya. We're just friends."

Pilit akong tumawa dahil sa sinabi niya. "Ang bilis naman."

"Yeah, kilala mo naman ako. Mabilis lang ako magka friend!" oo nga? Madali lang siyang magka friend kaya dapat no need na ako mag overthink, right?

"His fun to be with," nakangiting sabi niya at nasa salamin ang tingin habang nakangiti.

"Base sa ngiti mo di malabong di ka mahulog sa kanya," sabi ko ngunit di yata niya iyon napansin dahil nasa salamin parin ang tingin niya at yung mata niya ay halo-halo ang emotion. I'm good at reading people's body language kaya madali lang sakin kung inlove ka, galit o kung ano paman base sa body language mo.

That's why I want to become a psychology doctor but at the same time gusto ko rin mag flight attendant. Nalilito ako kung saan ang susundin ko, ang puso ko na sinisigaw siya este na mag doctor ako o ang utak ko na nagsasabing mag flight attendant ako?

"Sa tingin mo, ano kayang rason kung bakit ka nagkaka gusto sa isang tao?" wala sa sariling tanong niya at nanatili paring nakatingin sa salamin at hawak-hawak ang labi niya.

"Ang tanga ng tanong mo. Sabi nila 𝖱𝖾𝖺𝗅 𝗅𝗈𝗏𝖾 𝖽𝖾𝖿𝗂𝗇𝖾𝗌 𝖺𝗅𝗅 𝗋𝖾𝖺𝗌𝗈𝗇𝗌.𝖶𝗁𝖾𝗇 𝗒𝗈𝗎 𝗍𝗋𝗎𝗅𝗒 𝗅𝗈𝗏𝖾 𝗌𝗈𝗆𝖾𝗈𝗇𝖾, 𝗒𝗈𝗎 𝖽𝗈𝗇'𝗍 𝗅𝗈𝗈𝗄 𝖿𝗈𝗋 𝗋𝖾𝖺𝗌𝗈𝗇𝗌.𝖸𝗈𝗎 𝗌𝖾𝖾 𝖻𝖾𝗒𝗈𝗇𝖽 𝗋𝖾𝖺𝗌𝗈𝗇𝗌," napabaling ang tingin niya sakin at ngumiti. "by the way, Credits to the owner, nabasa ko social media yan."

"Ang galing mo sa mga ganyan no? Ang galing mo mag bigay ng advices or kung ano-ano. Pero yung advice ba na binibigay mo sa iba, nasabi mo na rin ba sa sarili mo?" hindi ko alam pero parang na offend ako kunti sa tinanong niya. Pero totoo naman, nasabi ko nga ba?

"The answer is YES! Nasasabi ko yan sa sarili ko. Maybe, sabi nila na kung sino pa yung magaling magsabi ng advices ay hindi nila ma i-apply sa sarili nila, ganon. But for me? Sinasabi ko sa sarili ko yan bago ko sasabihin sa iba. I educate my self first before other kasi paano mo matuturuan ang iba kung sa simula palang ay pati sarili mo di mo maturuan." mahabang pahayag ko.

I'm a kind of person na kung ano ang binibigay kong advices sa iba ay sinasabi ko muna sa sarili ko. Hindi naman lahat pero incase na aabot ako sa punto na madadaanan ko ang pinag-daraanan ng binibigyan ko ng advice ay alam ko na ang gagawin at kung paano i motivate ang sarili.

Walang emosyon siyang nakatitig sakin at kalaunan ay tumayo siya't nagpaalam na aalis na siya. "kumain ka kapag nagugutom ka. Wala ka pa namang kain mula kaninang umaga hangang ngayon."

Oo nga no? Wala akong kain mula kaninang umaga? I'm so proud of you self. Buti di kapa nabaliw no?

Hindi ko naman kasi feel ang gutom eh. Parang feeling ko wala akong gana at busog na busog parin ako.

Humiga nalang ako sa kama at napag pasiyahan na matulog nalang. Bukas nalang ako kakain.

Thanks God! May i train pa ako bukas! Guide at bigyan mo ako ng mahabang pasensya.

KINABUKASAN ay maaga ako nagising kaya agad akong naligo at nag bihis. Gusto kong maaga akong pupunta ng skwelahan at mauna sa training room dahil mukhang aktibo ang katawan ko ngayon.

Pagka baba ko ay wala pang tao roon at wala pang niluto ng kanin at ulam. Nag saing nalang ako at nag luto ng hotdog at fried egg at nang maluto iyon ay agad akong kumain, pagka tapos ay nag toothbrush ako at inayos ulit ang sarili bago napag pasiyahang umalis.

Nakasuot lamang ako ng hoodie at sa loob non ay crop-top. Nag jogging lang ako papunta ng kwelahan.

Malayo pero mabilis naman ako tumakbo kaya hindi ako umabot ng 30 minutes at agad akong nakarating sa paaralan at dumeritso sa ATR or Archer training room.

Hiningal na napasalampak ako sa sahig dahil sa pagud. Gosh! Nakakapatay mag jogging. Ang tagal na kasi since last mag jogging ako kaya medyo madali lang mapagud ang katawan ko at madali lang rin ako hingalin.

"Ang aga mo yata?" malakas akong napatili nang may biglang nagsalita sa likod ko.

"WHAT THE FUDGE XIANDEL?!" malakas na sigaw ko dahil sa gulat. "Oh my! Aatakihin yata ako dahil sayo!" dagdag ko ngunit nginisihan niya lang ako.

"I'm sorry captain rein," paghingi niya ng paumanhin ngunit di parin nabura nag ngisi sa labi niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Gusto mo burahin ko yang ngisi mo sa labi?" taas-kilay na tanong ko. "bakit ang aga mo?"

"Gusto ko lang sabihin sayo na pagsabihan mo yang mga grade-six trains mo na wag tayo i-ship-ship. I like someone at paano ko makuha ang loob niya kapag shini-ship nila ako sayo?"

"oy? Inlove na siya," nakangising tukso ko sa kanya. Namula ang pisngi at tenga niya dahil sa sinabi ko at nag iwas ng tingin.

"Basta! Gawin mo nalang!" maktol niya at di parin makatingin sa mata ko.

"May kapalit," wika ko at nginitian siya ng matamis.

"bilhan mo ako ng milktea at Spanish bread. Thank you!" tugon ko at hindi ko na siya hinintay pang simagot dahil agad akong tumakbo palabas.

Sakto! Buong araw ang training ngayon dahil walang klase at isa pa Friday naman ngayon. Humanda kayo mga newly trains, kidding. I'm not a devil Trainor.

"Rein!" napatigil ako sa pag lakad nang may tumawag sakin. "Okay kaba maging mentor ng sayaw? I mean, ikaw muna ang humawak sa kanila kasi may gagawin pa ako eh mga 30 minutes lang, ganon." Si ma'am genza. Mapeh teacher.

Lang? Tsk!

Napaisip ako sa tanong niya. 30 minutes LANG diba?

"May i train rin po sana ako ngayon pero 30 minutes lang naman po diba? Anong oras ba ma'am?"

"Ngayon na talaga, maaga ko sila pinagpa practice dahil mamayang alas otso mag sisimula ang practice kung sino sa kanila ang merong mga sports na sasalihan." Tugon niya.

"Sege ba!"

"Salamat rein, nasa dance studio sila at kung may ideya ka na i dagdag or actions ay feel free." nakangiti niya pahayag at nagpaalam na aalis na siya.

Ito ang dahil kong bakit nila gusto na ako ang hahawak sa isang team eh o sa mga sayaw dahil mabilis lang ako makagawa ng actions.

Except in Archery and volleyball, I'm know as a mentor here. Dance mentor. At minsan naman ay director sa mga dramas nila.

Tuwing may mga ganito ay ako lagi ang pinapahawak nila. Ewan ko ba sa kanila. Sanay na ako sa rason nila na may gagawin lang. Palagi ko ba namang marinig.

Dahil maaga pa naman at may dalawang oras pa ako bago mag alas otso ay agad akong pumunta sa dance studio at nang makarating ako doon ay nakaupo silang lahat at ang chikahan