Dedicated to: Noel

Warning: R🔞
Trigger Warning: Violence❗

“Hello, can I book a room tonight? Is there any available?”

Here, standing at an unfamiliar hotel, kung saan may kikitain ako.

“Of course, Ma’am. We have a few room options available.”

I nodded and immediately gave my gratitude to the crew. Ibinigay niya sa akin ang room number with its key kaya nagsimula na akong maglakad patungo sa elevator.

The silence of the hotel gives chills down my spine. Sobrang tahimik na kahit tunog ng heels ko ay dinig na dinig. Nang makapasok sa elevator ay nabuhay ang diwa ko nang biglang bumukas ulit ito senyales na may papasok.

I stiffed when I saw him. He’s ‘more like gorgeous’ decent guy in person. And oh, he’s with a girl in a wheelchair. He smiled at me and so I couldn’t respond immediately.

Ang attractive kasi.

Shit, feeling ko makukuha na ako neto ngayon.

It takes so long before I could smile back at him. Pi-no-proseso ko pa kasi sa isip ko ang kapogian niya.

Pasensya, minsan lang ako makakita ng ganito ka-gwapo.

Bahay at opisina lang ako kaya nasasabik lang.

I find myself looked at the girl in front of him and she doesn’t give any visible expressions. Diretso lang ang tingin niya sa kawalan.

“She’s unconscious.”

Napalipat ang tingin ko sa kanya pagkatapos niyang sabihin iyon.

I nod in response. “Oh, I see. By the way, good evening. Nice to meet you.” Naisip kong sabihin.

He smiled again and that makes my mouth watered. Sarap niyang tignan. Grabe ang ano…sex appeal ng lalaking ‘to.

And why am I thinking like this wild? Ghad!

Epekto na siguro ito ng pagiging single ko ng ilang taon. Sabik ng madiligan e. Pero ang nakakaloko lang, sa lalaking nakilala ko lang sa social media.

“Did you already book a room? I can book for us.”

Napagalaw ako sa pagsalita niya, hindi maiwasang tignan siya mula ulo hanggang paa. Hindi ko kasi natanong kung ano ang standing niya sa hotel na ’to. Hindi naman siya mukhang crew.

“Nagta-trabaho ka rito?” hindi ko maiwasang itanong.

He laughed a bit. “I’m the owner, Grace.”

The amusement is evident now in my face.

“Hindi mo nasabi sa akin ‘to, kahiya may-ari ka na pala ng isang hotel.”

He chuckled with my reaction and that’s so attractive of him. Nalalandi ako sa mga tingin niya.

As the door opened. Inihatid niya ako sa room ko nang sabihin kong nakapag-book na ako at hindi ko na raw kailangang problemahin ang ibabayad.

Hours had passed. I started to lay down the bed after washing myself. I’m about to close my eyes nang may biglang mag doorbell. Dahan-dahan akong nagtungo sa may front door para alamin kung sino ‘yon at todo ang pagngiti ko nang si Nozel ulit iyon.

This time, he’s alone.

“Nasaan na ‘yong kasama mo?” diretsahan kong tanong bago ko siya pinapasok.

Bahagya siyang nabigla at nag-isip muna bago sumagot. “She’s asleep and actually, Grace…she’s my ex-wife.”

At doon na gumuho ang mundo ko.

Whut? Hindi ko rin alam ‘to.

Ang dami kong nalalaman ngayon. Kinakabahan na ako sa kung ano pa ang pwede kong malaman.

Tangina, sayang.

Behind those disappointments. I allow him to enter the room. And he began to talk about his ex-wife.

“It was just an arranged marriage and I can’t hold it anymore kaya nakipag-divorced ako but suddenly may nangyari sa kanya na maaaring ako ang dahilan. So, here I am taking care of her all throughout my life as her ex-husband.”

I can’t move with those information. Walang lumabas na salita sa bibig ko. Sa tagal kong piniling maging single tapos no’ng nakahanap, ganito pa ang status.

Talaga naman.

“Will you still accept me, Grace?”

Dahil do’n ay agad akong napatingala sa kanya.

Imbes na isipin ang mga sinabi niya ay nadi-distract ako ngayon sa presensya niya.

He’s so tall, I can’t deny. And even his body is so attractive. Napaka-maskulado, halatang nag-g-gym. Lalo na ngayong hindi na siya naka-suit, naka-pambahay nalang kaya mas lalong humubog ang katawan niya sa suot niyang fitted white t-shirt.

I couldn’t utter a word. All I can think is how his presence harassing me.

“Her parents want us to get married. Gustong-gusto raw ako ng anak nila. She’s really not the girl I want in life. Hindi siya ang gusto kong---”

“So, bakit mo siya pinakasalan?” I interrupted.

“Dahil hawak nila ako.”

I can literally see in his eyes, of how affected he is with his status. Ang lungkot ng mga mata niya.

“How come? Are you that powerless?”

When we are about to head in my bed, bigla siyang napahinto.

“You don’t know how powerful her families are. This woman is powerful. Wala akong magawa. Natali na ako sa babaeng ‘to. And I don’t understand myself why am I telling this all to you.”

A sudden laughed came out in my mouth. He’s too cute with that tone. Para siyang batang naghahanap ng kakampi. And so, I go near him without minding his former status.

I touch his face and I’m fighting now the urge to not kiss him.

How can I explain this?

Nakakahumaling ang presensya niya. His energy is weird. He’s like a magnet pulling every girl that will look at him. Kaya siguro hindi ko masisisi ang babaeng naka-wheelchair na ‘yon slash ex-wife niya pala kung bakit pinilit talaga niyang asawahin siya ng lalaking ‘to.

And speaking of…

Shit, ano ‘yon?

Tumayo lahat ng balahibo ko sa katawan pagkatapos mahagip ng mata ko ang babae. Masama ngayong nakatingin sa amin.

Tangina, oo! Nakatingin siya sa amin at iyon ang nakakatakot. She’s unconscious kaya what the hell!

Nozel finally comprehend what I want to do with him, so he immediately pulled me closer to his body--about to kiss me but I can’t focus. I’m still bothered with his ex-wife behind us who’s standing in front of the door.

She’s looking at us doing something!

“It’s been years since I haven’t taste someone like this gorgeous, Grace.”

Gustong-gusto kong magpadala sa humaling ng lalaking lumalasap sa ’kin ngayon pero...tangina ‘yong dating asawa niya! Mas nawindang lang ako nang biglang maglabas ito ng kutsilyo.

Ano ba itong napasukan ko?

I immediately pushed Nozel, hahalikan niya pa sana ako pero hindi ko na kaya.

“Nozel, iyong ex-wife mo!” I almost shouted.

He’s just looking at me, waiting a chance to continue what he’s doing.

“She’s asleep, Grace. Don’t worry about her, she's unconscious.”

Agaran akong napailing ng paulit-ulit. I can’t open my mouth again and all I can do is to point his ex-wife on his back. Mabilis naman niyang tinignan ang likuran niya at nagulat lang ako dahil mabilis na itong nawala.

“What’s wrong? Wala namang tao.”

“Nozel, your ex-wife is not unconscious. Kitang-kita ng dalawang mata ko. Nasa likuran mo lang siya kanina, sasaksakin na niya tayo!” nanginginig kong sumbong.

Imbes na maniwala ay hinawakan lang niya ang dalawang balikat ko. Trying to calm me down.

“You’re just hallucinating, okay? Let’s just enjoy this moment.”

He continued kissing me while I’m barely breathing. I supposed to enjoy this moment with him but his ex-wife is bothering my mind.

But despite of, my body’s now reacting with what Nozel’s doing. Nahahatak na ako sa mga ginagawa niya sa katawan ko. Hindi ko mapigilang mapapikit...walang hiya bakit ang galing niya!

“Why are you this good?”

He just smiled playfully and started to unbutton my dress but then…

What the hell again.

Nakita ko nalang na nakahandusay na si Nozel sa sahig, duguan. Huli ko na ng ma-realize na nasa harap ko na ang ex-wife niya, nanlilisik ang mga matang nakatingin sa akin.

“Walang ibang makakatikim sa kanya kundi ako lang.”

She said those words while her hand is shaking holding the vase she smacked in her ex-husband’s head.

Ghad, she’s obsessed.

“Nagkukunwari ka lang na walang malay para bantayan siya? Are you that obsessed? Well, I can’t blame you then. He’s absolutely good at bed, kaya pwede ituloy na namin?”

Mas lalong sumama ang tingin niya sa asar ko, at wala sa oras niya akong nilapitan at hinawakan sa leeg.

Ang lakas niya, tangina.

“Did you look at the other rooms? Marami ng malanding bangkay ang nakatago roon at alam mo bang ikaw na ang susunod?”

I can’t breathe normally. Itinutok niya ang kutsilyo sa leeg ko. Nilakbay pa niya ito hanggang sa dibdib ko.

“Gusto mo hiwain ko ‘tong laman mo? Nang wala ng matikim si Nozel sa ’yo? Ako lang dapat ang tinitikman niya.”

She’s totally a psychopath.

“Tangina mo, baliw.”

And she literally laughed like crazy.

"I am." Mas diniin niya pa lalo ang kutsilyo pabalik sa leeg ko.

“So...never...ever...book...hotel...rooms...here.”

Magsasalita pa sana ako pero huli na ng malaman kong umaagos na ang mga dugo sa leeg ko.

I’m out of breath and before I could respond, nawalan na ako ng malay.

"One slut down."