Miejsce powstania - Los Angeles (USA)
Data założenia - lata 60. XX wieku
Obecny zasięg - USA, RPA, Wielka Brytania
Liczba członków - 100 tysięcy Specjalizacja - handel narkotykami, napady, przemysł muzyczny

Znaki specjalne - niebieskie chusty

Kto chce do nich dołączyć, musi „na próbę" dokonać napadu z bronią w ręku (kandydatki mają wybór: napad albo seks grupowy z innymi gangsterami). Chętnych nie brakuje, bo z Cripsów wywodzą się takie gwiazdy hop hopu, jak Snop Dogg, Ice Cube, Ice-T czy Afroman.

Wspominając o Bloods, nie może zabraknąć Crips, nieprzejednanych rywali, którzy od ponad 50 lat ukształtowali przedmieścia Los Angeles oraz pozostałych amerykańskich miast. Jest to obraz krwawy i brutalny. Korzenie tych pierwotnie afroamerykańskich organizacji sięgają połowy ubiegłego stulecia, kiedy to w USA panowała walka o rasowe równouprawnienie obywateli. Losów tych dwóch gangów nie można od siebie oddzielić, ponieważ powstały jeden przeciw drugiemu.

Zaczynali w latach 60. jako grupa aktywistów walcząca o prawa człowieka, z czasem zamienili się w brutalny uliczny gang. Podczas wielu lat wypełnionej krwią działalności zamordowali ponad 15 tysięcy osób, uważa się, że 2Pac padł ofiarą właśnie tego gangu. Amerykańskie gazety sugerowały, że to raper znany jako Notorious BIG zlecił organizacji zabicie 2Paca, płacąc milion dolarów. Jednym z głównych podejrzanych jest członek The Crips, sprawa jednak do dzisiaj pozostaje niewyjaśniona.

Organizację, przeciwko której na ulice wysłano gwardię narodową, założyło dwóch uczniów szkoły średniej. Pod koniec lat 60. XX wieku szybko zaczęła wzrastać przestępczość uliczna, a życie w biednych dzielnicach zaczęło funkcjonować na podstawie prawa silniejszego. Stanley Williams i Raymond Washington jako piętnastoletni chłopcy należeli wówczas do Czarnych Panter, paramilitarnej organizacji walczącej o prawa czarnoskórych, jednak zdecydowali się założyć gang, który chroniłby ich dzielnicę przed napadami narkotykowych dealerów, złodziei i przestępców.

Jako barwę rozpoznawczą wybrali niebieski kolor ubrań. Uczcili w ten sposób pamięć zabitego kolegi o pseudonimie Buddha, który nosił błękitną chustkę. Już po kilku latach grupa wojowniczo nastawionych młodzieńców, zwanych Crips, zamieniła się w silną organizację, walczącą z okolicznymi gangami i napadającą na ich dzielnice. Głównym źródłem ich dochodów stał się handel narkotykami i bronią, a niebieskie chustki lub koszulki na ulicy zaczęły budzić strach wśród mieszkańców dzielnicy South Central w Los Angeles. Właśnie w ten sposób stworzyli sobie największego rywala – gang o nazwie Bloods, który także założyło dwóch młodzieńców, tyle że pobitych na ulicy przez Cripsów. Teraz oni postanowili bronić swojej dzielnicy przed najazdami Cripsów. Aby wyraźnie odróżniać się od swoich wrogów, zaczęli nosić czerwone chustki.

Rywalizacja gangów na przełomie lat 70. i 80. ubiegłego wieku przerodziła się w otwartą wojnę. Obie organizacje w tym czasie miały już tysiące członków, którzy działali w małych grupach zwanych sets. Każda z nich miała swojego szefa, szefowie uzgadniali wspólne akcje z pozostałymi. Obie organizacje czerpały zyski z handlu narkotykami, a jednocześnie walczyły ze sobą o terytorium wpływów. Pojedyncze ataki zmieniły się w niekończącą się spiralę zaplanowanych morderstw i krwawych zemst. W 1978 roku uzbrojona grupa gangsterów z Crips wpadła do kościoła, gdzie właśnie odbywała się msza. W tym czasie przebywało tam trzech członków gangu Bloods, którzy przyszli na nabożeństwo ze swymi krewnymi. Crips zastrzelili siedem osób. W odwecie trzech gangsterów z niebieskimi chustkami zostało zastrzelonych przez nieznanych sprawców z przejeżdżającego samochodu.

W tym czasie współzałożyciel gangu Crips, Raymond Washington, trafił do więzienia za napady i kradzieże. Za kratami spędził cztery lata, a kiedy wyszedł na wolność, zobaczył, że uliczne bijatyki zmieniły się w regularne strzelaniny, a wojny gangów rodzą jedynie bezmyślną przemoc. Próbował przekonać wszystkich do przerwania walk. Nie udało mu się, bowiem 9 sierpnia 1979 roku, kiedy Washington stał na rogu ulicy, ktoś zawołał do niego z przejeżdżającego auta. Samochód się zatrzymał, a Washington nachylił się do okna pojazdu. Wtem rozległ się huk wystrzału. Kula ze strzelby myśliwskiej zadała 25-letniemu Washingtonowi śmiertelną ranę. Zabójstwo młodego mężczyzny pozostało niewyjaśnione, ale przypuszcza się, że zabił go jego własny gang, ponieważ Washington dążył do zawarcia pokoju z Bloods.

Spirala przemocy wciąż się nakręcała. Dwa lata po śmierci Washingtona aresztowano jego dawnego przyjaciela, Stanleya Williamsa. Za kradzież i czterokrotne morderstwo został skazany na karę śmierci. W więzieniu, w którym czekał na egzekucję, przejął dowództwo nad innymi uwięzionymi Crips. Ponieważ dochodziło tam do aktów przemocy, został przeniesiony do izolatki, w której spędził sześć i pół roku. Właśnie tam, spędzając czas na czytaniu książek, doszedł do wniosku, że wojnę między gangami trzeba powstrzymać. Jeszcze pod koniec lat 90. Williams napisał w więzieniu kilka książek dla dzieci i młodzieży o szkodliwości gangów ulicznych. Udało mu się również to, czego nie zdołał uczynić Washington – zmniejszyć agresję między Bloods i Crips. W grudniu 2005 roku gubernator Kalifornii Arnold Schwarzenegger, pomimo protestów i petycji tysięcy ludzi, oddalił wniosek o odroczenie egzekucji Williamsa. Były gangster został stracony w wieku 51 lat, po 26 latach spędzonych w więzieniu. Oba gangi działają do dziś.

Powszechnie uważa się, że Crips walczą wyłącznie z Bloods, jednak wiele gangów Crips walczy z innymi Crips, czy również toczy wojny z wieloma gangami, które przejawiają rasizm wobec ciemnoskórych np. Ku Klux Klan, Nazi Lowriders, Aryan Brotherhood, Mafia meksykańska, The Avenues, Mara Salvatrucha. 
W związku z tzw. latynizacją Los Angeles (napływu ludności latynoskiej) ciemnoskóre gangi, w tym Crips, zostają wypierane z Compton, przez co tworzą się tzw. wojny ras. 

Na czele poszczególnych gangów stoją O.G. (Original Gangster). Sety gangu występują w dużych miastach wszystkich stanów, takich jak: Nowy York, Little Rock, Baltimore, Saint Louis, Salt Lake City oraz dużych miastach Europy np. Amsterdam, Londyn, Berlin, Paryżu.
Członkowie gangu zwracają się do siebie per „cuz" i „loc", a na gang Bloods często używają zwrotów ,,Slobs" i ,,Busta".

W swoich graffiti gang przekreśla literę „b" okazując brak szacunku dla Bloods lub pisze „bk" (skrót od blood killers – zabójcy bloodsów). Jeśli w słowie występuje „ck" np. crack („ck" to skrót od crip killers – zabójcy cripsów), to zastępowane jest przez „CC" np. „craCC",„Be right baCC". Gang ma szeroko rozpowszechnioną tradycję komunikacji za pomocą znaków wykonywanych rękami, tzw. staCCs.

Oficjalnie, konflikt między niektórymi setami gangów Crips i Bloods zakończył się w 2005 roku. Przyczynił się do tego skazany na śmierć Stanley Tookie Williams.
Występują niektóre sety gangu, w których wszyscy członkowie są Azjatami lub osobami rasy białej, np. „Brothers of Samoa". Jednak wciąż większość członków Crips stanowią osoby ciemnoskóre.