|| Sage ||

Inside the luxury casino, a woman with big breasts greeted us in the entrance. She's wearing a bikini top and shorts, has a brown curly hair and eyes like a sly fox. Walang gana akong tumingin sa kaniya.

Hindi ba siya nilalamig? Ako na ang nilalamig para sa kaniya.

Pasimple kong pinagmasdan ang paligid. Other than her, the other 'people' are minding their own businesses. Nothing unordinary, nothing unusual at the moment. Then my intuition is correct.

This woman in front of us, is a real person. She's not a game character, not an NPC.

"Hello players. I'm the Game General, Queen of spades, and I have the rook. Do you wish to challenge me?"

Hindi ko pa nagagawang makasagot ay natauhan ako nang napagtanto kong stick na lang ang subo-subo ko. I glance at my stick, silently clicked my tongue. Muli akong kumuha sa bulsa ng panibagong lollipop.

Isa ito sa mga kasunduan namin ni Mister P bago ako sumali sa larong 'to. Hinding-hindi ako pwedeng maubusan ng lollipop dito.

I don't know how they did it but I have an unlimited lollipop in my pocket.

Dahan-dahan ko itong binuksan at sinubo. Kasunod n'on ay walang gana ko ulit tinapunan ng tingin ang babaeng kaharap namin.

"Ya," tipid na sagot ko.

I'm casually looking at the woman in front of me then at the corner of my eye, I can see one of my teammates, forehead furrowed, looking at me full of judgement. Anong problema nitong ni Miss Genius?

"Eyo! Ako si Kid!" masiglang sambit ni Kid, malawak ang ngiti. "Maglalaro ka rin?" he stupidly asked.

I guess the Game General didn't mind him much, she just smiled, as if she didn't hear what Kid asked.

"Well then, I accept your challenge." She winked. "Follow me."

Tinalikuran niya kami at nagsimula siyang maglakad na agad din naming sinundan. I can feel the cold breeze coming from the air conditioner in every meter. I can also hear some of the guests' laughs and voices while playing here.

Habang nakatalikod sa amin ang Game General at nagpapatuloy kami sa paglalakad ay nabigla ako nang marahang tinapik ng babaeng katabi ko si Kid. I look at them while walking.

"Hey, umayos ka nga! We're here to challenge her! Not to stare at her boobs!" iritado niyang sambit.

Sunod niya akong tinapunan ng tingin na dahilan ng pasimpleng pag-usog ko. "And Sir Prodigy, hindi ka na makasagot kapag naharapan ka lang ng dibdib?" dagdag niya.

Kumunot ang noo ko. I was just taking a new lollipop, I didn't stare at the Game General's chest. Why is she getting mad?

Walang gana ko siyang tinignan at doon ko napansin kung bakit. Walang buhay ang mga mata ko nang umangat ulit ang tingin ko sa mga mata niya.

Miss Genius is mad because unlike the Game General, wala siyang maipagmamalaki sa amin.

I didn't mind her judgmental look and continued walking. Looks like she can feel insecurities too.

I don't care tho, bakit ba big deal ang pagiging flat sa mga babae?

She doesn't have to be insecure. She's pretty anyways. And smart.

Pumasok kami sa isang private room, I glanced at the top of the door to see the word 'VIP'. As soon as we entered, I felt a different vibe compared to the lobby. Maigi kong pinagmasdan ang paligid. Tanging poker table lang ang nandito at mga upuan. Walang ibang mga manlalaro.

The walls looks like they're sound proof. The room's color is crimson that suits the gold and red solo sofas and table.

"Well, I guess you already know this. I love gambling, of course, my challenge is connected to it," nakangising sambit sa amin ng Game General.

Umupo ito sa pwesto ng croupier. She rested her chin on her hand and crossed her legs.

"So? What kind of game?" tanong ko.

Muling kumurba ang labi ng babaeng kaharap namin sa isang ngisi. "I go easy on kids, I don't want to give you a hard time," natatawang sambit niya. Ibinaba niya ang champagne niya sa lamesa.

She took out a new deck of cards. "We're going to play Old Maid."

Nagbago ang ekspresyon ko at tumalim ang tingin ko sa kaniya. Hindi lamang ako kung hindi pati na rin ang babaeng kasama ko habang si Kid ay walang alam sa mga nangyayari.

Old Maid.

It's a child's game. It's a common game of cards, you can play it with or without money. Mas kilala itong ungguy-ungguyan kung saan magpapares ka lang ng magkakaparehong mga baraha. At kung sino ang may natira o sa kaniya napunta ang sobrang baraha, also known as the Old Maid, ay siya ang talo. 

Walang buhay ang mga mata ko at mababa ang tingin sa babaeng nakaupo.

This lady is underestimating us.

"I'll give each one of you unlimited chances. No matter when, where, you can challenge me," she said, full of confidence. She gestured us. "If you win, you can have the rook."

Tumaas ang kanang kilay ng babaeng kasama ko. "So what's the twist? There's a 0% chance na gano'n-gano'n na lang," Miss Genius said with a serious and bit or sarcastic tone. Seryoso niyang tinapunan ng tingin ang babaeng kaharap namin.

Tila natawa sa amin ang Game General. "You're good, kids. Of course, there's a twist." She raised one finger. "Though, it's only one twist," natatawang sagot niya.

Inilahad niya ang mga nakataob na baraha sa lamesa. Dinaanan ito ng kanang kamay niya na huminto sa isa na kusang bumaliktad. She then showed us that card— the Old Maid.

"The player who has the Old maid at the end, wins."

Kusang bumigat ang tensyon sa silid. The silence between us four was too loud. Nabasag na lang ito nang magsalita ako. 

"Good, I challenge you. Let's play," deretsong sambit ko.

No one expected what I said. Pareho-parehong napaawang ang mga bibig ng dalawang kasama ko. Kabilang na si Potchi na nasa balikat ko lang.

"E-Eyo. Baka mas magandang pag-usapan muna natin," pilit na tawang sambit ni Kid.

Miss Genius crossed her arms. "Nagmamagaling ka na naman." 

"Y-Ya, 'wag muna tayong magmadali Sage-ya," dagdag ni Potchi.

Ibinaba ko si Potchi at inabot siya kay Kid. Kapwa ko silang tinignan ni Eivel.

"Relax, we have unlimited chance. Ako ang bahala," pagpapakampante ko sa kanila.

Everyone has a look of disbelief. But still, no matter what they say, I won't change my mind. This is how I do things. Hindi na sila naka-angal pa nang sabay-sabay silang pinalabas ng mga guards ng casino mula sa VIP room. Tanging kaming dalawa na lamang ng Game General ang natira rito. 

Walang kaemo-emosyon akong umupo sa harap niya.

"Oh, what a brave boy," nakangising sambit ng babaeng kaharap ko. She took a sip from her champagne.

I gave her a dull look. "Oh please, tell me something I don't know." 

She answered me with a smirk before tapping the table three time. Pumasok sa silid ang croupier na may dala-dalang bagong deck. Sa harap ko niya mismo ito binuksan at binalasa.

I made sure to look at his hands while he's shuffling the cards. Walang labis, walang kulang. Pagtapos ay pareho niya kaming binigyan ng Game General hanggang maubos ang hawak-hawak niyang baraha. Matapos niyang gawin 'yon ay agad din siyang lumabas.

"Well then, shall we start?" nakangising sambit ng babaeng kaharap ko.

I didn't answered, I just started moving my cards. She smirked before starting too. Nagsimula kaming magpares ng mga baraha.

I glance at her from time to time, looking at her hands— the way she pairs her cards. The way she looks at every pair while holding and taking a sip from her champagne. I admit, she plays with elegance, with an intimidating expression— a real pro. 

Nauna siyang natapos kaysa sa akin. Nang matapos ako ay pinapanood niya lang ako na may ngisi sa labi.

"Shall I start?" she said with her seductive voice.

I answered her by raising my cards. Oras na para kumuha ng card mula sa isa't isa. 

Dahil siya ang unang natapos ay siya ang naunang kumuha sa akin. Nang makakuha siya ng isa ay sumunod ako sa pagkuha mula sa kaniya. Nagpatuloy lang ang pagsasalit-salitan namin.

I didn't have the Old maid. That only means na nasa kaniya 'yon, kaya siguro hindi mawala ang ngisi niya sa labi. Everytime I take a card from her, I make sure to look at her eyes for a hint. . . just to see nothing. Wala siyang ekspresyon na pinapakita sa akin para makatulong sa paghula ko. Damn, she looks at her cards like they're a part of her.

It felt like time moves fast inside the room. I didn't notice that we're about to finish. Pasimple akong napalunok nang malalim. Dalawang baraha na lang ang meron ako samantalang tatlo ang sa kaniya. Sunod-sunod ang pagtulo ng malamig na pawis ko.

Nawala lang ang tensyon sa silid nang may pumasok na isang guard na may hawak na champagne. Doon ko lang napansin na ubos na pala ang iniinom ng babaeng kasama ko.

"Do you mind?" marahang tanong niya sa akin.

Napaismid ako at napailing. Ibinaba na muna niya ang cards na meron siya at nilagyan niya ang baso ng champagne. 

Habang ginawagawa niya 'yon ay hindi mawala ang tingin ko sa mga baraha niya.

"If you want to, you can look at it," natatawang sambit ng Game General nang mapansin niyang nakatingin ako sa baraha niya.

I clicked my tongue. "Tsk. Shut up."

Nang matapos ang paglalagay ng champagne sa baso at nang umalis ang guard ay muling nagsimula ang laro. Napaismid na lamang ako nang muli akong kumuha ng baraha at hindi pa rin ito ang Old maid.

Doon ako natauhan na ubos na ang baraha ko. My vision slightly became blurred, I kept sweating. Napakurap-kurap akong napatingin sa babaeng kaharap ko na lumalawak lalo ang ngisi— at may hawak-hawak pang baraha. 

She have the Old maid. . .

I freaking lost. . .

She grinned, slowly showed me her card.

"I'm sorry boy. But when it comes to gambling, no one can beat me."

✘✘✘

A croupier or dealer. It is the person in charge of a gaming table, gathering in and paying out money or tokens.