29. One-man player
|| Sage ||
I'm casually walking alone while my hands are inside of my pockets. May subo-subo akong lollipop at walang ganang nakatingin sa dinadaanan ko.
Hindi ko alam kung gaano na 'ko katagal na naglalakad sa pasilyong ito at wala pa rin akong nakikitang kahit ano mang silid o pinto. I'm starting to get bored. . .
Napasulyap ako sa kisame habang naglalakad. Ano na kayang ginagawa ng mga kasama ko?
Did they managed to find the Sphinx? Are they with him now?
Sinipsip ko ang lollipop at nanatili akong nakatingin sa kisame. Nang bumalik ang tingin ko sa dinadaanan ko ay roon ko lang napagtanto na sobrang tahimik pala. Ako lang ang mag-isang naglalakad sa mahaba at tahimik na pasilyong 'to.
There's really nothing new about it. . . I used to play alone anyways.
It's just that. . . I was together with my teammates for a quite of time now. It made me forget what it feels like being alone.
Napabuntong-hininga ako at napayuko. I was with them for quite a long time, now I'm getting uncomfortable walking without someone at my side.
Mukhang sa unang pagkakataon. . . hindi ko kailangang i-delete ang mga data sa larong 'to.
-̵-̷-̷-̸-̶-̵-̸-̶
Ilang minuto rin akong naglakad pa bago ko matagpuan ang sarili ko sa tapat ng isang pinto. I heaved a sigh and I didn't think twice opening it.
Bumungad sa 'kin ang isang ordinaryong silid. Walang naiiba sa loob, bagkus ay wala pa nga itong kalaman-laman. There are no monitor screens, furniture, or even windows. Just torches, enough to lighten up the room.
Ang tanging nasa loob lang maliban sa mga nagsisilbing ilaw ay isang babae. Her hair is black, straight and shoulder length, she also have bangs. She's wearing a white kalasiris dress and freaking dozen of accessories. Kitang-kita ang kurba ng katawan niya dahil sa pagkakahapit ng damit niya.
Ang pinakanakakuha ng atensyon ko ay ang make up niya at ang makapal na eye liner. It's enough for me to know who she's impersonating.
Cleopatra.
"Welcome, player," sambit niya gamit ang isang malambing na boses.
Naglakad siya papalapit sa 'kin at pinagmasdan ako mabuti. Hindi ako nag-aksayang tignan siya pabalik at hinayaan ko lang siya sa ginagawa niya. Bagkus ay kumuha ako ng panibagong lollipop para kainin.
"Sage D. Einstein." Panimula ni Cleopatra.
"Username, Sage. A game prodigy."
Inikutan niya 'ko habang nilalakbay ang mga kamay niya sa taas na parte ng katawan ko. Walang gana lang akong tumayo sa pwesto ko habang binubuksan ang lollipop.
"It's nice meeting you."
Tumigil siya nang saktong nasa tapat ko na siya. She stared at my face with a seductive smile while I look at her back, expressionless.
"Aww, I didn't know you were such a shy boy-"
Inilapit niya pa lalo ang mukha niya sa 'kin at inakmang kukunin ang lollipop ko. Doon na 'ko kumibo at walang gana ko siyang tinignan. "Move, woman."
Nagkaroon ng sandaling katahimikan dahil natigilan ang babaeng kaharap ko na hindi inaasahan ang inasal ko. Matapos ng ilang segundo ay umalingawngaw ang tawa niya sa silid.
"Looks like the rumors were really true, you're such a cold-hearted man, Sage. You're really the one-man player, the game prodigy."
She flashed a smirk on her face before stepping away from me. Nagsimula siyang mag-ikot sa silid habang nanatili ako sa pwesto ko.
"To be honest, when I read your information papers, I was surprised. I didn't expect a player like you to play this game." She acted surprised as if she really knows me well.
Nakuha ng sinabi niya ang atensyon ko. "And why won't I?"
Tumigil siya sa paglalakad at hinarap ako na nakakurba ang isang ngisi sa labi. "Because just like what I've said, you're a one-man player. You play solo. You play with your own rules and decisions. So why would you join this game where you should play with a team?"
Hindi ako sumagot sa sinabi niya. Nanatili akong sumisipsip ng lollipop at nasa bulsa ang mga kamay.
What is she plotting? Is the game already starting?
Imbis na intindihin ko ang mga sinasabi niya ay sinimulan ko ng alalahanin ang mga bagay na nakikita ko sa silid. Kung ilang torches ang nandito sa loob, ilang minuto na ang lumipas mula nung pumasok ako rito, at pati na rin ang mga salitang binibitawan ng kaharap ko.
I'm not called a game prodigy for nothing. Hindi ko matatawag ang sarili ko na naglaro mag-isa sa loob ng mahabang panahon kung hindi ko seseryosohin ang laro sa umpisa pa lang. Kailangan ko na kaagad mag-isip-
"You're thinking, right?"
Natigilan ako sa pag-iisip nang muling magsalita si Cleopatra. Nagtama ang mga tingin namin at nanatiling nakakurba ang labi niya sa isang ngisi.
"Don't worry, the game haven't started yet. I don't play dirty. . ." Muli siyang naglakad papalapit sa 'kin.
Nang makarating siya sa harapan ko ay itinaas niya ang baba ko gamit ang hintuturo niya.
"To be exact, you have the easiest challenge among all of you."
Inalis ko ang baba ko sa hintuturo niya at kumunot ang noo ko sa narinig. "Huh?"
She flashed a smile as she started walking back towards the middle of the room, facing me.
"This is your challenge, Sage."
"All you have to do, is choose."
Hindi kaagad naproseso ng utak ko ang sinabi niya. Nanatiling nakakunot ang noo ko at matalim ko siyang tinignan. "Choose?"
Isang tango ang ipinakita niya sa 'kin. "Yes, choose. I know you're good at making decisions on your own, and I believe that you'll choose the right answer."
Naningkit ang mga mata ko at mabilis kong inintindi ang gusto niyang iparating. Choose? Is that a bait? An act?
"What are my options?" Mabilis kong pinagisipan ang maari kong isagot.
Pumalakpak ang babaeng kaharap ko sa narinig na para bang 'yon ang gusto niyang marinig na sabihin ko.
"You only have two options to choose from. I'm pretty sure that the right answer is pretty obvious." Itinaas niya ang dalawang daliri niya sa harapan ko.
"I'll give you a choice to stay here and wait for your team, or challenge the Sphinx on your own."
I was taken aback by what she said. Napakagat ako sa lollipop ko ng wala sa oras. "Are you kidding me, of course I'll stay-"
"But," Paghinto niya sa 'kin.
"If you stay, you can't guarantee that your teammates will really come."
Tila nagkaroon ng tensyon sa silid. Mabilis na tumalim ang tingin ko sa babaeng kaharap ko. "What do you mean?"
She flashed a smile enough to make me irritated. "Your teammates are probably having a hard time right now. Unlike you, they need to win a challenge. If your teammates win, each of them will get keys. Keys to be able to challenge the Sphinx."
"But their challengers' skills are close to a Game General, probably better than the first Game General you challenged."
Hindi ako nakakibo sa narinig. Natagpuan ko na lang na humihigpit na pala ang pagkasasara ng kamao ko sa loob ng bulsa ko.
"But I told you, you have the easiest challenge among of them."
Natigilan ako sa pwesto ko at mabilis na napako ang tingin ko sa bagay na inilabas ni Cleopatra. She's holding three keys.
"In exchange for leaving them behind, I'll give you the opportunity to challenge the Sphinx by yourself," nakangisi niyang sambit.
"Don't worry tho, you'll still win as team. The only difference is, there's a 100% chance that you can challenge the Sphinx."
Nanatiling mahigpit ang pagkakasara ng kamao ko at wala akong masagot. Tanging pag-alis lamang ng stick ng lollipop sa bibig ko ang nagawa ko.
"There's really no difference from before, right? I mean, you've always played alone."
"So, what's your choice, one-man player?"
✘✘✘
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top