Je laat me goed voelen
Je geeft me moed, kracht en stabiliteit
Ik ben maar ik, jij denkt iets anders
Jij mengt je niet in een strijd die niet van jouw is

Ik zie je van dichtbij
Mij zag je van ver weg
Voorbij de plek waar sneeuw de bergen siert
Het was een andere eeuw, schreeuw de frustratie maar van de daken

Het was een jaar van verandering
Met een paar momenten van terugval
Het was zwaar maar ik heb een tal
van momenten waarin ik mezelf heb overstegen
Waarin ik gekozen heb voor andere wegen
Dan die ik eerder had gekozen

Het is net alsof ik in een hallucinatie leef
Ik beef van ongeloof maar ik zie dat ik zweef
Tussen de waarderingen die ik eindelijk geloof
Ik ruik de zee, terwijl ik in mijn bed lig
Ik blik terug naar een verleden dat niet van mij is, toch?

Een hond die weer vrolijk door de tuin rent
Met mij er lachend achteraan
Haar staart gaat op en neer, haar vacht is zacht en ik wil wegzakken in de herinnering
Wat is echt? En wat zal echt zijn?