Prikkende speldenprikjes
Geluidsgolven en tikjes in mijn oren
Er hing liefde in de lucht

Nu is er de herinnering
Een laatste sneeuwvlok
Een laatste klank van een woord
Het is gedaan

Er is iets wat ik moet doen
En dat doe ik met kriebels in mijn buik
Niet denkend aan later
Nu is er de duisternis die me warm omhelst
Die mij aardt en terugbrengt naar mezelf
Om mezelf weer helemaal opnieuw te verliezen

Een zucht en uistellen later
Gaap ik mijn weg door de dag
Met mijn hoofd in de wolken
Een tegenstelling als dag en nacht

Ik heb de moed
Ik heb de kracht (ergens)
Ik maak de zin
Fouten worden gevierd