Als ik iets kon veranderen, zou ik met iets kleins beginnen.
Ik zou mijn ogen verder opendoen. Ik zou ze openen totdat ik alles kon zien zoals ik eerst deed. Gouden vlekjes in ogen, opkomende sproeten bij het begin van de zomer. Een landschap dat zich op bladeren vormt. Een glimlach die nog net niet tevoorschijn komt.

Pas daarna zou ik een stap zetten. Ik zou accepteren dat er soms momenten zijn waarin het verlangen om je dromen waar te maken zo groot is dat je alleen maar stil kan blijven staan. Het zijn momenten dat je om je heen kijkt, naar iedereen om je heen. Je ziet hoe de een al een boek heeft uitgebracht en de ander al een korte film.

Ik zie hoe graag ik wil beginnen. Ik zie hoe graag ik wil groeien totdat ik kan zeggen: 'Ha! Ik doe het beter dan je ooit had gedacht.' Ik zie hoe graag ik mezelf wil bewijzen. Ik word blij als die routine taken weer eens lukken, ik vind het heerlijk om buiten te vertoeven. Wanneer ik een boek uitlees voel ik euforie.

Tegelijkertijd voel ik hoe angst me tegenhoudt. Ik voel het hoe ik op het laatste moment terugkrabbel, hoe de warboel van ideeën mijn doelbewuste gedachtes blokkeert. Ik blijf over mijn schouder kijken, hopend op een glimp van bevestiging dat anderen het ook op deze manier zouden doen. Of juist hoe ik mezelf afsluit voor de buitenwereld, alleen gefocust op mijn voetstappen in de aarde van het park.

Voor een paar secondes sluit ik mijn ogen voordat ik weer verder ga. In een flits is er een uur voorbij, een dagdeel, een hele dag. Ik kruip weer uit bed, doe voorzichtig de gordijnen open.
Als ik iets zou veranderen... Voor een paar minuten zou ik eens willen voelen hoe ik mijn eigen vertrouweling kan zijn. Ik kan dragen en verdragen, ik kan mezelf aanmoedigen terwijl ik vertrouwen heb dat het mij gaat lukken.

Er zou zoveel veranderen als dat gebeurde. Langzaam maar zeker zouden zoveel deuren worden geopend. Wanneer ik mezelf vind... Wanneer al die kleine momenten naar dat ene punt leiden, dan spreek ik van geluk over de reis die ik heb gemaakt, dat weet ik bijna zeker. Stukje bij beetje kan ik dichter bij dat geluk komen, alsof ik het bijna al kan aanraken. Ik voel de opluchting en voldoening, als ik op een punt ben beland dat de chaos is stilgelegd. Binnen in mij is het eindelijk rustig.