Bu yerlerde insan

Bir bilmece bu yerlerde insan
Bir gün ağlasa bir gün güler
Bir rüzgar gibi ilden ile, zaman
Kâh zemheriden kâh yazdan eser

Gariptir bu yerlerde insan
Bazen inlese bazen şen söyler
Sabır dilekçe, sadaka armagan
Kâh çileden kâh azaptan esirger

Geçicidir bu yerlerde insan
Bazen galesiz bazen nöbet bekler
Nefsin düşman, kin sinsi yılan
Kâh beden kâh ruh dan zehirler

Değişir bu yerlerde insan
Bazan şaşar bazen dogru söyler
Arpa eker de biçtiği ot ile saman
Kâh elek de kâh kalbur da eler

Yolcudur bu yerlerde insan
Bazen koşar bazen sürünür gider
Evladın el olmuş mülkün talan
Kâh sultan kâh düşman bekler

    
                           

Vuslat Tuna

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top