Gerçek sevenin perişan halini
Azda olsa sevmeden bilemezsin
Gözyaşı körükler gönül ateşini
Yana yana bitmeden, bilemezsin

Bir ihtimale ömür vermeyi
Herşeyini yoluna heba etmeyi
Çile eleginden geçirip ciyeri
Pare pare bölmeden,bilemezsin

Düşünsen, aklın ermez, fikrine
Divaneden beter  aglanır haline
Sorsan, bu emelinde muradın ne
Çiçek çiçek açmadan, bilemezsin

Yoluna baş koymuş dönüşü yok
Hasrete düçar olmuş gülüşü yok
Düğün bayram olsa göresi yok
Gün gün doğmadan, bilemezsin

Seven sevdikçe sevgisiyle yücedir
Görünüşte bilinmez hali nicedir
Dağ başında kar, enginde deredir
Çağıl çağıl akmadan, bilemezsin

Ana kucağı baba ocağı hepsi bir
Çok şeyi var söyleyecek aşka dair
Bir tel saçını etmez, cevher, safir
Melik melik örmeden, bilemezsin

Sorsan: dünü bu günü hep o dur
Gülüşü cennet, bakışı mahmurdur
Öncesi meçhul sonrası vurgundur
Şiir şiir yazmadan, bilemezsin

Vuslat  Tuna