Jameela;
"Delhi'ye hiç gitmiş miydin Jameela?"
"Hayır."
"Orayı çok seviceksin. Rohinilerin mahallesi tam senlik."
"Nasıl yani?"
"Senin gibi sürekli gülen insanlar var."

Gülümsedim. Rahul abiyle muhabbet etmek çok keyifli.
"Rohini abla ve Nandi Delhi'yi ve oradaki mahallelerini çok seviyorlar demek bu yüzden."
"Evet ilk oraya gittiğimde çok şaşırmıştım herkes nasıl böyle gülebiliyor diye sonradan alıştım hatta giderek bende onlar gibi olmaya başladım."
"Orası sizin için çok değerli olmalı."
"Evet heleki Farhaların avlusu. Her şeye orda başlamıştım. Hikayeyi dinlemeye Rohini'yi tanımaya."
"Peki oraya ilk gittiğinde içinde garip bi heyecan var mıydı?"

Benim buraya ilk geldiğimde içimde oluşan heyecan gibi..

"Olmaz mı. Bu işe karar verdiğimde başlamıştı sonra bu duygu dahada çoģaldı. Birkaç gün bunu farkedemedim koşuşturmadan ama sonradan Rohini'nin hikayesini dinledikçe farkettim. Rohini'ye her gün bir adım daha yaklaşıyordum ve içimdeki duygu çoğalıyordu. Ve Pakistan'a onun yanına gidince birden bu tuhaf duygunun yanına bir şey daha eklenmişti."
"Aşk."
"Aynen öyle."
"Peki nasıl anladın ona aşık olduğunu?"
"1 haftada o kadar değişmiştim ki Rohini'ye yalan söylediğim için suçluluk duyduğumu o yüzden böyle davrandığımı sandım ama sonra baktım ki bu öyle bir şey değil. Ve anladım o güldükçe içimdeki o garip duygu güzelleşiyor ve çoğalıyor. Kendine gel Rahul dedim sen bu kıza bal gibi aşıksın."
"Kendine itiraf etmekte hiç çekinmedin mi?"
"Bunu neden yapıyım ki benim içimi kim biliyor benden başka. Jameela eğer kalbinde gerçekten bir şeyler varsa bunu kendinden asla saklama."
"Peki ya başkasından."
"Kim olduğuna bağlı." Dedi Rahul abi gülerek.

Konuşurken eve geldiğimizi farketmedim.

"Teşekkür ederim Rahul abi."
"Önemli değil hayırlı geceler."
"Sanada."
Tam arabadan inecekken Rahul abi
"Jameela" dedi.
Efendim manasında baktım.
"Kalbindekine sahip çık çünkü O sevgi konusunda biraz cahil." Dedi. Gülümseyi arabadan indim.

Bazı insanlara ne olduğunu kim olduğunu söylemeden karşındaki içinden geçeni anlar. Rohini abla ve Rahul abi öyle. İçimden geçeni anlıyorlar ve benim içimdeki kapalılıkla bana cevap veriyorlar. İyi onlarla tanışmışım..

2 Gün Sonra;
"Abla ben çıkıyorum."
Evin kapısında toplandık.
"Sensiz holi nasıl olucak."
"Abla bu drama nedir biz her sene ayrı kutluyoruz zaten."
"İyi peki. Annemlerde çok üzüldü değil mi onların yanına gitmediğin için."
"Hayır ablacım annemler çok sevindi. Başımı işten ve dersten kaldırıp gezdiğim için."
"Are tamam git eğlen kendine dikkat et enişten seni bıraksın Rohini-jilere ne gerek vardı bu akşamdan gitmene."
"Sabahın 4.30'unda beni kaldırıp Rohini ablalara götürür müydünüz?"
"Çok erken yâr."
"İşte bu yüzden."
"Tamam yâr neyse hadi git artık."
Ablama ve Sunita'ya sarılıp çıktım. Eniştem beni Rohini ablalara bıraktı.

"İyi eğlenceler Jam."
"Saol enişte." Diyip arabadan indim. Rohini ablaların zilini çaldım. 2 dakika sonra kapı açıldı.

"Hoş geldin Jameela."
"Namaste Nandi."
İçeri girdim. Rohini abla koridora yanıma geldi.
"Are hoş geldin Jameela."
"Nameste"
Rahul abi valizimi alıp başka bir odaya koydu.

Rohini abla "Gel otur lütfen Jameela." Dedi. Salona geçip oturdum.

Nandi "Jameela hatırlıyor musun Mumbai'ye ilk geldiģimde sizde kalırken aynı odada kalmıştık."
"Nasıl unutabilirim ilerde en iyi arkadaşım olucak kişiyle aynı odada kalmıştım."
"Bende yeng- yani Bugün yine aynı odada kalıcaz. Ablam sana başka oda hazırlıyordu ama aynı odada kalmamız daha güzel olur diye düşündüm."
"Çok iyi yapmışsın." Dedim gülümseyerek.
"Are bi teklif daha yapacağım Delhi'dede bizim evde kal benim odamda yatak hazırlarız sana olmaz mı?"
"Ablamla Lucknow'da aynı odada kalır sabaha kadar muhabbet ederdik bunu özledim."
"O zaman bu çok güzel olucak."

Nandi gerçekten çok iyi bir arkadaş.

Rohini abla "Are bensiz beraber mi kalıcaksınız. Eğlenin tabi beni düşünmeyin."
"Abla sen kocanın yanındssın bırakta biz bekarlığımızın tadını çıkaralım."
"Benim yerim daha güzel umrumda değilsiniz."

Hepimiz güldük.
Nandi "Abla abim nerde kaldı." Dedi
Rohini abla "Bilmiyorumki yarım saate gelirim dedi ama iki saattir ortalıkta yok." Dediği anda Sidhart içeri girdi.

Rohini abla telaşla kalktı.
"Are bu ne hâl."
"Yok bir şey."
"Sidhart?"
"Yağmur yağıyor dışarda."
"Hm anladım yağmurda çamura bulanmayı seviyorsun."
"Abla."
"O zaman anlat."
"Lastiğim patladı."
"Hmm anlaşıldı değiştiremedin lastiği değil mi."
"Hayır yani değiştirdim"
"Kaç dakikada?"
"Bir buçuk saatte."
Hepimizin gülmemeye çalışsakta kendimizi tutamadık.
"Gülmeyin!"
"Kim gülüyorki sen çamurdan yanlış görüyorsundur."
"Abla!"
"Tamam tamam sen git elini yüzünü yıka."

Sidhart tam giderken Rohini abla arkasından bağırdı.
"Sid."
Sidhart döndü.
"Benim lastikleride değiştirsene bi ara baya indiler."
"Ablaa!!"
"Sorry yâr."

O gidince biz gülmemize devam edip muhabbet ettik. Saat akşam sekize geliyor. Rohini abla hamileliğin verdiği yorgunlukla biraz uyumak istedi. Rahul abi çalışma odasına geçti. Nandi bahar tatilinde çalışmaya karşı ama okuduğu bölüm ne yazıkki çalışmasını gerektiriyor odasına geçti. Bende buraya geldiģimde yapmayı en çok sevdiğim şeyi yapacağım. Sameer'le oynamak. Sameer ve Sidhart aynı odada kalıyor umarım orda deģildir.

Sameer'in odasına çıktım. Sidhart orada değil Rahul abinin yanına herhalde. Sameer yerde oturmuş arabalarıyla oynuyor. Beni görünce
"Jam abyaaaa." Diye boynuma atladı.
"Sameer benimle oynamak ister misin?"

Evet masında kafasını salladı. Dolaptan boyama kitabını ve boyalarını çıkardı. Aslında ben Sameer'e bir boyama kitabı almıştım buraya gelince onu beraber boyuyoruz. Kitabı yanıma getirdi. Bir sayfa açıp boyamaya başladık. Bu sırada kapıdan biri girdi.

"Çocukluğuna geri döndün galiba."
Kafamı kaldırdım. Yuvraj (!)
"Sen niye geldin buraya."
"Burası benimde odam ve dinlenicem."
"Seni tutan yok."
"Çok ses yapmazsanız sevinirim."
Sidhart yatağına yattı. Biz Sameer'le boyamamıza devam ettik.
"Jameeya abla buyayı hangi renge boyuyayım."
"Mmm mavi güzel olur bence."

"Sameer yeşile boya."
"Sen dinlenmiyor muydun neden karışıyorsun!"
"Dinleniyorum işte yatarak yiğenimi izliyorum."

Sameer "ama yayı buyası yeşil olmazki yeşille çimleyi boyadım."dedi.

Sidhart yerinden kalkıp yanımıza gelip oturdu.

"Maviylede gökyüzünü boyuyıcaksın o zaman onunlada boyayamazsın değil mi?"
"Ama buyda gökyüzü yok. Sadece çimenler ev ve çocuklar vay."

Kendimi ne kadar gülmemek için tutsam başarılı olamadım. Bay Kibirli 3 yaşındaki bir çocuktan cevap yiyor.

"Maviye boya Sameer sen dayını dinleme."
"Yiğenimle arama girme. Mora boya Sameer."
"Hayır Sameer Maviye boya."
"Mor."
"Mavi."
"Mor."
"Mavi."

"Ayee ufff ben boyamıyıcam siz boyayın."
Sameer kalemleri bize verip karşımıza oturdu. Ben Sidhart'ı Sidhart beni itirek boyamaya çalıştık. Ortaya çıkan resim ise enteresan..

Rohini;
"Abla uyandın mı?"
"Evet Jameela Sameer'le oynarken bende azıcık televizyon izliyim dedim."
"İyi yapmışsın. Abim nerde."
"Rahul'ün yanındaydı en son ama Rahul şu an bahçede çiçeklerle uğraşıyor oda odasına çıkmıştır."
"Yani Jameela Sidhart ve Sameer aynı odada?"
"Evet..... Are evet. Sence birbirlerine sataşıyorlar mıdır yine?"
"Kuvvetle muhtemel."
"Bi baksak iyi olur."

Nandi'yle yukarı çıktık.
"Maviye boya Sameer sen dayını dinleme."
"Yiğenimle arama girme. Mora boya Sameer."
"Hayır Sameer Maviye boya."
"Mor."
"Mavi."
"Mor."
"Mavi."

"Ayee ufff ben boyamıyıcam siz boyayın."
Nandi'yle birbirmize bakıp gülmeye başladık. Bizimkiler yine çocuk gibi kavga ediyorlar. Nasıl yaptılar bilmiyorum evin duvarlarını mavi morla değişik şekillerle boyamışlar enterasan bir şekilde güzel olmuş.

Nandi sessizce "Abla? Biz bunların birbirlerine aşık olduklarına emin miyiz?" Dedi
"Hiç olmadığımız kadar. Sen biriyle itişip kakışırken böyle uyumlu ve değişik boyama yapabilir misin? Kavga ederken bile uyumlular."
"İşin kötüsü bu uyumlu çift birbirlerine bir şey söylemiyorlar."
"Sidhart'ın duygularını kendi ağzından duyduk ama ya Jameela'nınkiler onları duymadık ki."
"Abla duymaya gerek var mı her hallerinden belli oluyor. Hm birde sence ben neden Jameela'nın başka odada kalmasını istemedim."
"Are vââhhh sen mükemmelsin."
"Teşekkür ederim ablacım."
"Biliyor musun Nandi bu Holi çok güzel olucağa benziyor."
...