Rohini;

Rahul sehpanın üstüne koyduğu lobutu döndürdü. Soru kısmı Rahul'e cevap kısmı bana geldi.

"Evet Rohini Hayaat Khan"
"Buyrun Rahul Ali Khan"
"Bunu sana aslında direk olarak hiç sormadım sanırım ve şimdi soruyorum. Beni ilk gördüğünde ne düşünmüştün."
"Hm güzel soru Rahul Ali Khan fakat bu soruyu bana daha önce sormuştun sanırım yaşlılıktan hatırlamıyorsun. Her neyse seni o okul bahçesinde ilk gördüğümde uzun süre sonra içimde bir şeyler değişmişti ama ne olduğunu anlamamıştım ve tek düşündüğüm şey bu beni nerden tanıyor."
"Are oysaki ben..."
"Are devam et."
"Oda senin sorun olur."
"Evet, mantıklı.. Evet ben döndürüyorum."

Lobutu döndüm. Soru Sidhart'a cevap Rahul'e çıktı.

(S) "Enişte sana çok basit bir soru. Neden ablam? Zor kısmı kısa cevap vermen."
"Neden ablan.. Çünkü o benim kaybolmuş duygularımdı hiç bilmediğim hislerim ve içimdeki ben."

(J) "Are Rahul Bhai şair gibi konuşuyorsun."
"Jameela bizimde kendimize göre bazı becerilerimiz var dimi. Evet çeviriyorum."

İşte beklediğim an. Soru ben cevap Sidhart.

"Sidhart sana basit bir soru.. Neden Jameela? Zor kısmı uzun cevap vermen."
(R) "Hayatım teşekkür ederim."
"Ne demek bitanem her zaman intikam alabilirim. Evet Sİd seni dinliyoruz."

"Çünkü...."

Sidhart;

"Çünkü..."

Ne diyebilirim ki şimdi. Utanıyor muyum? Hayır utanma değil bu başka bir şey ve benim ağzımdan bir şey çıkmıyor.

"Evet Sid çünkü..?"

Hadi Sidhart Yuvraj söyle artık! Gözlerimi kapadım.
"Jameela çünkü o beni bana tanıttı. Onu sadece bir yıl önce tanıdım belki ama sanki onu tanımadığımda bile yanımdaydı. Belkide bu yüzden başarılı olabildim bugüne kadar... Jameela benim öğretmenim oldu yaşamayı öğretti.. Gülmeyi öğretti... Sevildiğimi öğretti ve sevmeyi öğretti.. Ben çok eksiktim ve o beni tamamladı..."

Gözlerimi açtım. Herkes ağzı açık bir şekilde bana bakıyor.

"Are!"
"Sidhart nerde?"
"Burdayım ya abla?"
"Hayır bu sen olamazsın benim kardeşim böyle cümleler kuramaz."
"Ablaa!"
"Are yâr sen neymişsinde biz bilmiyormuşuz."
"Abla abartma istersen."
"Abartmak hakkım. Öyle değil mi Rahul?"

"Ablan haklı Sid."
"Are yâr-"

"Ek minute ek minute bu konuda konuşması gereken kişi Jameela."
"Rohini abla şu an benim sıram değil."
"Are yâr bu kızın zeki olduğunu unutmamalıyım."

Şişey- pardon lobutu döndürdüm.
Soru bana cevap ablama çıktı.

"Eniştem sakladığın bir şey."
"Yok."
"Abla? İllaki vardır."
"Are peki yâr. Aslında bu çok eski bir şey... ama..."
"Abla hadi."

[(Yazardan: Sizleri çoook eskilere götürüyorum şimdi canlar hazır mısınız ufak bir hatırlatma yapmak mecburiyetindeyim öncelikle. Filmin öyküsü1 den hatırlayalım Rohini'nin uzun süre ardından Pakistan'da holi kutlamasını hatırlıyorsunuz değil mi? Tabiki hatırlıyorsunuz. Rahul'ün aşık olduğu kızın kim olduğunu bulmaya çalışıyordu ya hani ve bir kızı gösterdiğinde Rahul değil ama olabilir demişti biliyorum hatırladınız o zaman devam edelim ;))] 

"Peki... Biz Pakistan'dayken Rahul zorla beni holiye çıkardığı gün ve benim onun aşık olduğu kızı sorduğumda bir kızı gösterip bu mu dediğimde o bana o değil ama olabilirmiş gidip konuşabilirim demişti sonra ben ertesi gün..."
(Rahul) "Evet?"
"Ben.. ertesi gün o kıza gidip Rahul'ü sordum."
"Ne!"
"O da bana hoş çocuk birkaç kere göz göze geldik etkilendim hatta ondan hoşlanıyorum dedi."
"Eee?"
"Bende... ona... Rahul'den uzak dur dedim."
"Kısmetimi kapamışsın."

Ablam enişteme vurdu.
"Hey sen bana aşıktın."
"Sen bunu bilmiyordun ama."
"Söylememiştin çünkü."
"Söyleseydim şu an parçalar halinde gömülü olurdum Rohini Hayaat Khan."
"Hiçte bile neden kıza Rahul'den uzak dur dedim o zaman, hem kendi ağzınla söyledin Rohini Hayaat 'KHAN' ben bir Khan'ım yani senin karınım yani kaderde bu vardı ve biraz daha önce olabilirdi."
"Rohini çok değil ondan 3 gün sonrasına git."
"Doğum günüm?"
"Ne olduğunu hatırla."
"Are peki.."
"Asma hemen suratını gel buraya."

Mutlu aile tablosu.

Ablam lobutu çeviriyorduki eniştem durdurdu.
"Ek minute ek minute kız ne dedi."
"Seni ne ilgelendirir burda komşun ve arkadaşın diye havaya girme sonuç olarak o bekar biri benim etkilendiğim gibi oda benden etkilenmiş olabilir dedi."
"Sonra."
"Sıram bitti artık lobutu döndürmem gerek."
"Rohiii!"
"Çocuklar bekliyo."

"Devam edebilirsiniz abla sıkıntı yok."
"Bunu ödiyiceksin Sid."

"Ben lobutu döndürmek istiyorum sonraa anlatırım."
"Peki döndür bakalım elbet soru bana gelir."

Ablam lobutu döndürdü. Sanırım eniştemin kalbi çok temiz.
Soru enişteme cevap ablama geldi.

"Are şansıma bak!"
"Evet Rohini Hayaat Khan sonra ne oldu?"
"Sonra ben eve gittim."
"Rohini? Sen ve savaş meydanını bırakmak? "
"Are peki anlatıyorum."

Ablam bağdaş kurdu ve anlatmaya başladı.

"Kıza tekrar aynı şeyi söyledim Rahul'ün peşini bırak. Kızda aynı şeyleri tekrar etti. Ondan hoşlanıyorum ve onunda bana karşı boş olduğunu sanmıyorum dedi. Bu sefer gerçekten çok sinirlenmiştim. Nedenini bilmiyordum ama kızı öldürmek istemiştim."
"Sonra."
"Sonra kız inatlaşmaya devam etti tabiki bende. Ve son olarak kıza güzel bir tekme attım."
"Ne!"
"Haketmişti. Orda bana başka şeylerde söyledi. Bende dayanamayıp.."
"Hm peki ne söylemişti?"
"Kalpsiz.. o kadar oturmuştuki içime ne yapacağımı bilememiştim. Devamınıda getirdi. Sen kalpsizsin başına gelenleri burda herkes biliyor kalbin olsaydı şu an bu durumda olmazdın bencilsin sen Rahul'üde peşinden gezdirip duruyorsun. Hiç farketmedin mi sana nasıl baktığına kalpsiz bencilin tekisin asla kimse seni sevmiyicek demişti. Aslında haklıydı ama ben onun söylediklerini dikkate almadım bile o cümlenin içinde Rahul'ün bakışlarından bahsetmişti ama ben umursamadım ve ona tekme attım."
"Rohini ben.. yani... bizi güldürücek şeyler söyledi sanmıştım... sana bunları hatırlatmak istemezdim.."
"Are yâr ben sonuca bakıyorum. Şu an benimlesin 7 yıldır beraberiz ve 2 tane çocuğumuz var eğer onun dediği gibi olsaydı şu an burda birlikte olur muyduk? Geçmiş geçmişte kaldı. Bunu sana anlatmamıştım çünkü bu beni çok kırmıştı ve biliyorum ki beni kıran senide kırıcaktı.."

"Romantizminize ara verin ve lobutu döndürün lütfen."
"Are yâr duygularını ameliyatla mı aldırdın."
"Abla.. devam et.. lütfen."

Anlam tekrar lobutu döndürdü. Soru bana cevap Jameela'ya..
Ne sorucam..?

"Tik tak tik tak.. time is up (zaman doldu)"
"Didi!"
"Bekliyoruz."

"Sen.. Pratabh'a hiç bir şeyler hissettin mi?"
"Are yâr bu çok saçma."
"Abla lütfen sus."
"Peki!"

"Jameela?"
"Bunu sorduğuna inanamıyorum ama yinede cevaplıyıcam. Hayır. Belki başlarda onu kendime yakın hissetmiş olabikirim ama asla ona aşık olmadım."

Ablam "Aldın mı chhotte cevabını?"dedi.

Gülerek "Aldım." Dedim.
"Tamam millet benim çok uykum geldi. Bu kadar oyun yeter."

Ablam muzurluğunu yapıp hepimizi yatırıyor. Bu gecenin hiç bitmesini istemezdim çünkü 1 hafta Jameela'sız geçicek..

"Hey hero!"
"Hı!?"
"Daldın?"
"Yok"
"Hı hı külahıma anlat Jameela odasına çıktı hadi sende yat."
"Tamam."
"İyi geceler."
"Sanada."

Ablam giderken arkasından seslendim.
"Didi."
"Ne oldu yâr?"
"Teşekkür ederim."
"Are gel buraya."

Ablama sıkıca sarıldım.
"Sen olmasaydın belkide Jameela'yı hiç tanımıyıcaktım."
"Bırak şimdi bunları git güzel bi uyku çek yarın gece konuşuruz bunları."
"Delisin sen."
"Senin ablanım olsun o kadar."

Odama gidip yattım. Güzel bi uykuya ihtiyacım var..

_________

Yine asırlar sonra gelen bir bölüm ve yine üzgün bir yazarınız. Tatilde yazacağım inşaallah daha fazla. Haftaya final haftam inşaallah ondan sonra rahatım bir 15 gün kadar 😂15 günümü sizlere bölüm yazarak film ve dizi izliyerek gecirecegim bunlarda bana yeni fikirler vericek guzel guzel bolumler getiricek aklima 😂😂 bu arada sona iyice yaklaştık gibi belki ufak sürprizlerimiz olur bu hikayeden sonra 😉 yorumlarinizi eksik etmeyin 😘😘