Nandi;
"Jameela? Nerdesin?"
Jameela arkamdan koşuyordu ama şimdi yok. Ablamların yanına gittim.
"Abla Jameela nerde?"
"Bilmiyorum Sidhart'ta yok."
"Tamam ben bi bakınayım etrafa."

Etrafa bakınmaya başladım ama ikiside yok. Heh işte burd...
KYON!!!!???? (NEDEN!!!????)"
"KYONKİ I LOVE YOU DAMN IT!!"
...da....lar... Abim ne dedi öyle ben yanlış duymadım değil mi? Koşarak ablamın yanına gittim.

"Aa-a-a-aabblaaaaa!!!!"
"Are ne oldu! Nandi iyi misin ne oldu?"
"Abla abla abla abla abla ne oldu tahmin bile edemezsin."
"Nandi ne oldu korkuyorum. Anneme mi bir şey oldu?"
"Hayır hayır.."
"Ne oldu söylesene babam mı? Sidhart? Sidhart mı?"
"Hah evet abim."
"Ne oldu bir şey mi oldu düştü mü çok yoruldu dimi hep benim yüzümden ne oldu nerde şimdi."
"Abla sakin ol nafes al dur kötü bir şey yok. Gel kendin gör anlatmakla olmaz."

Ablamı tutup abimleri gördüģüm yere götürdüm. Are! Nerde bunlar?
"Hani yok."
"Burdalardı."
"Kimler?"
"Abimler."
"Sidhart olduğunu biliyorum başka kim?"
"Jameela"
"Jameela mı?"
"Evet her neyse eve bakalım belki ordalardır."

Ablamla eve gittik. Ama abimler ordada yok nereye kayboldular bunlar.

"Yoklar Nandi?"
"Are nerdeler. Bir dakika arıyım."

Defalarca aradım ama ikside açmıyor.
"Açmıyorlar."
"Bir daha dene."

Tekrar aradım.
"Are çalıyor..
Alo abi?"
"Efendim Nandi?"
"Nerdesiniz."
"Hastanede."
"Hastane mi! Neden?"
"Sakin ol Jameela bayıldı."
"NE!! Nasıl?"
"Bayıldı işte Nandi."
"Tamam bizde geliyoruz."
"Gerek yok."
"Abi! Bizde geliyoruz."
"Tamam!"

Telefonu kapattım.
"Abimler hastanedeymiş? Jameela bayılmış."
"Ne? Jameela mı bayılmış?"
"Evet ben hastaneye gidiyorum."
"Bende geliyorum."

Ablamla hastaneye gittik. Danışmaya Jameela'nın kaldığı odayı sorup girdik.
Areee abim Jameela'nın elini tutarak uyumuş.
Ablam şaşkın bi şekilde "Nandi?" Dedi
"İşte sana göstermek istediğim buydu."
"Nasıl yani?"
"Şiiişş sessiz ol gel şuraya oturalım onlar uyusunlar. Koşuşturken Jameela'nın arkamda olmadığını farkedince bakınmaya başladım bi baktım yine kavga ediyorlar ama bu sefer abim çok korkmuş anlaşılan Jameela 3 gündür kendini iyi hissetmiyordu bugün o kadar koşuşturmaya dayanamadı galiba abim ne kadar kendisinden bile saklasada tedirgindi neyse abim korkunca ve sinirlenince ufak bi itirafta bulunmuş oldu."
"Are are are!!! İşte şimdi Holi. Bundan daha iyisi olamazdı. Sidhart uyanıyor galiba bizim gibi burnunu kaşıyor."

Ablamla güldük. Sandalyelerimizi abimin yanına çektik. Ablam sağına ben soluna geçtim. İkimizde elimizi omzuna koyduk.
"Abla? Nandi?"
"Sidhart?"
"Abla?"
"Nasılsın?"
"Ben iyiyimde sen?"
"Ben çok daha iyiyim."
"Neden bana yan yan bakıyorsunuz."

"Abii Jameela nasıl bayıldı?"
"O... şöyle...bayıldı...... şöyle.... birden bayıldı."
"Emin misin?"
"Evet!"
"Are sakin ol. Öyle birden mi?"
"Konuşurken."
"Hm şimdi daha mantıklı öyle konuşurken?"
"Evet tartışırken."
"Haa tamam tartışırken."
"Evet!"
"Neden tarıştınız ki?"
"Öylesine."
"Öylesine?"
"Çok koşup yoruldu....... bayılıyordu.....bende... şey yaptım."
"Are ne yaptın."
"Biraz bağırmış olabilirim"
"Buna hakkın yok ki sen onun neyisin ki?"
"Are yâr sizden saklayamam. Ben yanlışıkla Jameela'ya söyledim."

Ablamla ellerimizi çaktık.
"Are vâh. Yanlışlıkla mı?"
"Sinirlenince ağzımdan kaçırdım. Jameela zaten bayılmak üzereydi galiba duyunca direk bayıldı."
"Abicim sana ne dediğimi hatırlıyor musun? Dikkat et sinirle söyleme demiştim biliyordum Jameela'ya ağır geleceğini insan biraz romantik olurdu."
"Nandi!!"

Hepimiz güldük.
"Sidhart tamam anladık korktun ama bence artık Jameela'nın elini bırak."

Abim eline baktı. Gülümsedi.
"Abi sana gülmek çok yakışıyor bunu sık yap. Gerçi Jameela'ya bakınca direk gülümsüyorsun." Dedim haylazca.
Jameela bu sırada uyanmaya başladı.
"Rohini abla? Ne oldu bana."

Abim "Bayıldın." Dedi sakin bir şekilde.
Ablam "Biz sizi dışarda bekliyoruz."dedi. Dışarı çıktık en heyecanlı yerindeydik yâr.

Sidhart;
"Biz sizi dışarda bekliyoruz."
Ablamlar dışarı çıkınca Jameela'ya döndüm..

"Özür dilerim Jameela. Sana çok bağırdım. Bağırmamam gerekiyordu. Özür dilerim. Ben sana bir şey olucak diye endişelendim. Özür dilerim. Neden böyle davranıyorum bilm-"

"Sidhart Yuvraj Singh Siddiqui dur! Şu an şu seruma bağlı olmasaydım seni boģabilirdim! Özür dileyip durma! Bu güne kadar hep sen konuştun ben dinledim ve bugünde aynı şey oldu şimdi sen beni dinliyiceksin! Sürekli benimle kavga ediyorsun, Yaptığım her şeyde bir şey buluyorsun, seninle doğru düzgün konuşamıyorum bile, dengesizin tekisin, davranışlarını tahmin edemiyorum ve nasıl oldu bilmiyorum ama bende seni seviyorum!"

İlk defa gülümsememi saklamaya çalışmadım. Jameela'nın gözleri kan çanağı gibi olmuştu.

"Birde artık elimi bırak."
Hâlâ Jameela'nın elini tutuyormuşum bunu farketmedim bile.
"Sende ağlamayı bırak."

Jameela güldü.
Ablamlar içeri girdi.
"Are yâr şuraya bakın ikiside itiraf ettiler ama yinede didişiyorlar. Siz ikinizde delisiniz. Neyse Jameela taburcu oldu Holimize geri dönebiliriz." Dedi ablam. Hemşire gelip Jameela'nın serumunu çıkarınca hastaneden çıkıp mahalleye gittik. Hayatımın en güzel holisi oldu sanırım..

Jameela;
Hayatımın en güzel holisini yaşadım sanırım. Mahalleye gidince sanki her yer daha bi renklenmiş gibi geldi. Kendimi iyi hissediyorum ve Holinin tadını çıkarmayı planlıyorum.

Are! Rahul abinin sakalları ben burdan gidene kadar vardı ama şimdi yok?
Rohini abla ağlıyormuş gibi yaparak konuşmaya başladı.

"Areeeee hep sizin yüzünüzdeeen. Eskiden sakalları varken yaşı varmış gibiydiiiii.. Şimdi 25 yaşında gibi duruyooor... 17-18 yaşındaki kızlar bile bakıcak şimdi kocamaaaa..."
Sidhart "Biz mi? Biz ne yaptık?" Dedi
"İddiaya girmiştik eğer sizin aranızda bir şey olursa Rahul sakallarını kesicekti gitti kocamın sakalları hep sizin yüzünüzdeeenn!!"

Hep beraber güldük.
Nandi "Abla öylede kıskanıyorsun böylede. Eve sakla çıkarma istersen hiç dışarı."
"Ne yapayım yâr çok seviyorum."

Sidhart'la birbirimize baktık..

HOLİ BAŞLASIIINN!!

~1 GÜN SONRA~
Holi'yi ne kadar sevsemde koşuşturmanın ve boyaları çıkarmanın yorgunluğundan nefret ediyorum. Gece eve geç girdiğimiz için gece boyun boyaları temizlemeye çalıştık ve uyuyamadık.
Sabah uyandığımda saat 12 yi geçiyordu.

"Hiiiiihhhhh."
Nandi uykulu bi şekilde "Ne oluyor yâr?"
"Nandi saate bak."
"12.28?"
"Bu saate kadar uyuduk mu biz."
"Evet Jameela ne saçmalıyorsun hadi uyumaya devam et."
"Are asıl sen ne saçmalıyorsun kalksana herkes uyanmıştır."
"Herkes uyuyodur."
"Uyanmıştır."
"Uyuyodurlar."
"Uyanmışlardır."
"Uyuyolar diyorsam uyuyorlar."
"Bu saate kadar kim uyur yâr."
"Jameela uyuyorlar biliyorum."
"Nerden biliyorsun?"

Nandi kalkıp yatağa oturdu.
"20 yıldır bu evde holi kutluyorum ben ve biliyorum şu an herkes uyuyor."
"Hâââ tamam iyi uykular o zaman sana."
"Uykumu açtıģının farkında mısın?"
"Evet?"

Nandi kolumdan çekip yataģa oturttu.
"O zaman 'yengecim' cezanı çekersin."
"Are! Artık bana yenge demeyi bırak yâr."
"Dünden sonra resmi olarak yengem oldun asla bırakmam."
"Nandi!"
"Aynı abim gibisin utanınca, sıkılınca 'Nandi!' Diyorsunuz"

Güldüm.
"Eee yengecim birbirinizin duygularını bilmek nasıl bi duygu."
"Nandi lütfen yâr."
"Are yâr bir şey mi dedim. Tamam sustum ve sanada küstüm."

Nandi yatağa yatıp yorganı kafasına kadar çekti.
"Nandi?.....
Nandini ......
Nandi-ji....
Nandini-ji ....
Nandi mere dost.....
Nandi yâr..."

Nandi ne yapsam kafasını açmıyor. Ben seni yerinden kaldırmayı bilirim.

Telefonumdan şarkı açıp inanılmaz dansımı yapmaya başladım (😂)

"Ae meri zoharaa jabi
tujhe maalum nahi
Tu abhi tak hai hasi
Aur mai Javaan
Tujhape qurabaan meri jaan meri jaan"

[(Yazardan;Not1 ae meri zohra jabi eski şarkılardan en sevdiğimdir o yüzden her hikayemde kullanırım 😂)]

Nandi kafasından yorganı atıp gülerek izlemeye başladı. Kolundan tutup kaldırdım.
"Are!?"
"Hadi yâr marifetlerini göster."

Biz yatağın üstünde dans ederken birden kapı açıldı. Aesma teyze bize öyle bakıyor ki gerçekten korkuyorum.
"Are? Ne oluyor burda." Dedi kaşları çatık bi şekilde.
"Bensiz eğlenilmez." Diyip oda bize katıldı. Kapı tekrar açıldı. Bu sefer Rohini abla kaşları çatık bir şekilde girdi.

"Anne? Nandi? Jameela? Ne yapıyorsunuz siz ne bu?"
"Biz..."
"Bu benim şarkım yâr bensiz dans edemezsiniz."
Gülüp eğlencemize devam ederken kapı tekrar açıldı.

"What the? Bu ses ne? Sabahın köründe ne yapıyorsunuz siz?"

Sidhart'tan aramıza katılmasını beklemeyin tabiki. Şarkıyı durdurup odadan çıktı. Hepimiz birbirmize bakıp güldük. Şimdi kendimi gerçekten ailemin yanında hissediyorum...