Sabahın beşi uykuyu öpüyor kurumuş dudaklarım.
Güneş dokunuyor saç tellerime.
Su serpiliyor nurunu kaybetmiş yüzüme.

Acı çörekleniyor cismime
Bir sıfat bulamıyorum yüreğime,
Gömleksiz bırakıyorum onu.
Kendi kendine yol bulsun istiyorum Biliyorum bu onu öldürür!

Eceli gelen ölüyor zaten,
Öleceği varsa ölür.

Sabahın beşi,
Bir tohum filizleniyor derinlerimde.

Çocuk diyorlar!
Ben bilmem.

Güneş öpüyor dudaklarımı,
Uykuyu uyandırıyorum,
Suya hayat veriyorum.

Bir çocuk,
Kaç yüreğe bedel?
Kaç zamana hükmeder?
Kaç hükümdar aman diler bir çocuğun masumiyetinden?

Ben kadın!
Ben anne!
Bir çocuk büyür derinlerimde!

Severim onu,
Bilirim,
O olmasa olmaz mahlukat.

Sen de bil çocuk,
Sıfatsız yüreğimin sahibi sensin.
Sudan gömleğimsin sen.

Sen de bil çocuk,
Bir sen varsın derinlerimde.
Her çocukluğuma sebebiyet veren.

Affet,
Abartarak seviyorum.

Ellerin çocuk!
Göremiyorum!
Nerdesin?

{N.N.K}