{Umut》


Katre katre dökülüyor heyecanlarım dipli kuyulara
Sert bir zeminle hemhâl oluyoruz
Ben ve heyecanlarım.

Büyümeye yüz tuttuğum bu eşikte
Baharlar geçiyor
Kuşlar ötüşüyor dallarda
Güller soluyor
Solabilerler
İnsanlarında solduğuna şahit olduk bizler
Kimse ya da hiç bir şey solsun istemem
Ama olacak olan oluyor
Buna engel olma ihtimali senin beni sevemebilme ihtimalin kadar gülünç
Güller solabilir zaten sevmem de
Ama insanlar...
Onlar mütebessim çehreleriyle umutlu olmaya devam etmeliler.

Kazara ellerimden tutmuş olsa genç adam
Ben gözlerinden murad almak isteyip göz bebeklerine meylederim
Ne varsa yaşama değer
Avuç içlerinde ve göz bebeklerinde
Bir bir nakşederim ruhumun zikzaklı geçitlerine.

Boynuma dolansa genç kadının çiçekli kolları
Ben onun yüreğine meylederim
İlk ben öpmek isterim yaralarından
Solabilirim bu uğurda
Bir önemi yok
Benim keyfim hüznümle koyun koyunadır
Hüznüm arttıkça keyfim şenliğe ev sahibi olur.

Bir çocuk tutunsa paçalarıma
Ben onun masumiyetine sığınırım
Herkesten ve herşeyden soyunup ona bürünürüm
Henüz çocuk o
Ne yara almıştır ne de yaralamıştır
O dur hepimizi ıslah edip
Sıhhate kavuşturacak olan
Hasretinden öperim gül çocuk.

{N.N.K}

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top