Canan derdi
Sesine yüzlerce nağmeyi bezeyip
Böyle seslenirdi
Biçare yüreğim kuş olup havalanırdı
Kimi zaman hasretin onu erittiğini söylerdi
Tükenmenin eşiğine geldiğinden bahsederdi
Anlardım halinden
Aynı yolun yolcusuyduk.

Boynuma dolanırdı sevda
Aşk değildi bu!

Aşk diyemem telaffuzu ağırdır bu kelamın dilimde
Hem kısırlaştırılmış Türkçe'm yetmez buna
Ne de ben bu şehvete bulanmış kelimeyi severim.

Hiç edilmiş o da
Zaman ona da yapacağını yapmış
Asıl mahiyetinden
Öz manasından
Fersah fersah uzaklaştırılmış.

Oysa bilirim henüz bilmediğim adamlar var
Memleketimin bacası tüten evlerinde
Dilleri aşka değmez
Aşk,
Onlar için başlı başına yaşamaktır
Ne bir kadın onlara aşkı anımsatır
Ne kalemi kırılmış bir sevda öyküsü.

Evlerinin bahçelerinde dolanır kadınlar
Onlar ki benden
Ben ki onlardanım
Biz bir sevda ümit ederiz
Ölümü ölümsüzleştirecek
Oksijeni şahsi çıkarlar neticesinde kirletilmiş semayı
Şiirlerle donatacak.

Belki de haksızlık ediyorum
Sadece şiirden bahsederek
Dar kapsamlı bakışlarıma verin kusurumu
Mazur görün hakikatleri göz ardı edişimi.

Sevda,
Ne şiirdir
Ne çiçek
Ne kuş
Ne de gökyüzü.

O adamlardan yana kayıyor fikrim
Kıvrılıveriyor yolumun istikameti
Bahçemden
Onların sokaklarına.

Bir adam "Yaşamaktır sevda!"diyordu
Deviriyordu dil kurallarını
Yüreği havalanıyordu bir kadının
Kapı arkasında
Yüzünde haya etmenin kızıllığı ile güneşi selamlıyordu gülüşüyle.

{N.N.K}