{Ronahî'Nur》

Esmerleşiyordu nurdan yüzü
Ya da kararıyordu
Belkide ben iyimser nazarlarım sebebiyle
Kötü gidişatı fark edemiyordum.

Uzaklaşıyordu cismi ruhumdan
Belkide göz göre göre gidiyordu da
Ben adına uzaklaşmak deyip
Bir yalan daha söylüyordum
Bir centik daha atılıyordu günah haneme.

Suskundu son zamanlarda benden yana diline prangalar vurmuş misali
Belliki kelama değecek kadar kıymeti kalmamıştı varlığımın da
Ben adına suskunluk deyip
Yüreğimi gaflet uykusuna yatırıyordum.

Yağmur yağacak belli
Galata köprüsünde mahşeri bir kalabalık
Belli ki o geçecek bu akşam üzeri oradan
Onu görmeye gelmişler besbelli heyecanla soluklanmalarından.

Ben ise bilmezden geleceğim onu
Bu akşam üstü!

{N.N.K}

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top