{Cengâver》
Dara ağacına,hudutları talan edip giden cengâver.Arşı adımlarıyla zelzeleye köle eden cengâver.Hırçınlığı hakkın hiç edilmesine.
Baş kaldırışı kimsesiz oluşuna.Hakikat ruhuna dokununca artan çırpınışları fuzuli değil.Manaya aç cengâver.Bu yüzdendir her özlediğinde suspus olması.
Ağlasa ağlayacak.Taş yürekler ne bilsin hal dilini?Anlamazlar ki niye ağlar cengâver.Ama ağlar işte cengâver.Yüreği üşütmeye görsün,ufak hisli bir rüzgar talan eder o hoyrat hudutları.
Asiliği siner parmak uçlarına.Yazar cengâver.En çok yazmayı bilir.Yaşamayı bilmez de bir kaç kelamın hükmü altında boyun büker.
Sever cengâver.Her zerresi safi bir sevdanın benliğinde huzuru memleket bilir.
Ölür cengâver.Bir dara ağacında fikirlerini göğe armağan ederken,kelimesiz yaşamayı bilmez cengâver.
{N.N.K}
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top