Bir...Iki...Üç...Sekiz...Seksen beş...Yüz...Sayamıyorum.Biliyorum yalnız değilim sizde sayamıyorsunuz.Öyle olsaydık eğer yani hakkıyla sayıyor olabilseydik,bir sayısının mahiyetini idrak ettiğimiz zamanda günahlarımızın yükü altında can vermek mecburiyetinde kalırdık.

Ve devamında sayamazdık.Tüm yaşamımız bir sayısıyla akıp giderdi.

Bilmekle anlamak aynı çizgide değildir.Kesin itiraz etmeyi.Yanlışa koyun gibi boyun bükersiniz doğruya baş kaldırırsınız.Saçma (absürd) lakırtılarınızı yalnızken konuşun böylece sadece kendizi zehirlemiş olursunuz.

Nerde kalmıştım?
Hatırladım!Bir sayısının mahiyetinden bahsediyordum.

Her şeye mana nazarıyla bakmak zorundayız.Çünkü madde denen sahtekar geçici.Onun dar kalıpları içinde ruhlarımızı ölüme terketmek,cinayetlerin en ahlaksızı en acımasızı olur.

Tefekkür etmeli.Yani bahsetmek istediğim,her şeyin açıklanmasını bekleyemezsin.Ben saatlerce size bir sayısının mahiyetinden bahsetsem ve siz sadece kuru bir okuma alışkanlığı ile okusanız,tefekkür etmekten uzak olursanız binlerce kelimeyle dahi anlatmaktan aciz kalacağım bir sayısını anlayamazsın.

Çünkü neyi nasıl idrak edeceğinizi bilemem,hoş sayının bir önemi yok sadece  bir kişiyle dahi bir sayısının hükmü altında can versem bana yeter.

Neyse nerde kalmıştık bir sayısı mühimdir çünkü;İlah tektir.

“Allah evlat edinmemiştir. O’nunla beraber hiçbir ilah da yoktur. Aksi taktirde her ilah kendi yarattığını sevk ve idare ederdi. Ve mutlaka onlardan biri diğerine üstünlük sağlardı. Allah onların yakıştırdıkları şeylerden münezzehtir.”[1]

"1:İbrahim suresi/10"

{N.N.K}