Bucak bucak
Memleket memleket kıyılıyoruz Ömer!
Annem ağladı az önce
Farzet ki ben ağladım
Gem vuruluyor sanki sevinçten yana ne varsa
Biliyorum ben ağlarsam sende ağlarsın
Çünkü annem ağladığında ben de ağlıyorum

Düşün ki sıkışıp kaldım onlarca kapı arasında dövündükçe heba oluyorum ama selamet bulamıyorum

Lalelerden
Sümbüllerden
Zambaklardan
Rahiyası âlemi kuşatmış bahçelerden de bahsetmek isterdim sana
Dilaverin,gülüşünden efsaneler dökülen Sitâre'sinden de
Babasının yamalı çeketini giydiğinde aslan kesilen Halil'imden de
Bir de Zeynep var civanım
İpek yorganlarda sır gibi saklıyorum onu
Adını anar diye hayasız bir dil ürperiyorum
Korkmasam ruhuna zeval geleceğinden ondan da bahsederdim
Şiir dinlerken koynuna giriverdiğim umuttan da
Yaralarıma tuzla merhem olan türkülerden de

Lâkin Ömer
Şu gidişatına mânâ veremediğim yaşamak
El pençe divan durduruyor beni karşısında
Korkunun hükmü altında
İllegal yollarla meşrulaştırılmış bir saygıyla selamlıyorum
Yaşamdan yana ne varsa.

{N.N.K}