Een meisje met lang blond haar loopt door het bos. Ze heeft een donkergroene jurk aan, waardoor ze nauwelijks opvalt. Naast haar vliegt iets wat op een klein vliegje lijkt. Maar dat is het niet, want ze praat er tegen en het vliegje praat terug. 'Zijn we hier goed?' Vraagt het meisje. 'Ja, hier staan de bloemen.' Antwoord een klein hoog stemmetje. Het meisje gaat op haar knieën zitten om de bloemen te bekijken. 'Ja, ze zien er wel goed uit.' Zegt ze meer tegen zichzelf dan tegen het wezentje. 'Pluk ze dan.' Antwoord het stemmetje ongeduldig. Het meisje lacht 'Ja ja myra. Ik ben al bezig. Wat ben je toch een ongeduldig elfje.' Myra land op een bloem en gaat er op staan. Ze bekijkt het meisje naar hoe ze de bloemen plukt. 'Ik hoop dat het werkt Ella .' Zegt Myra. Het Meisje, dat schijnbaar Ella heet knikt 'ja ik ook.' Wanneer ze genoeg bloemen heeft geplukt staat ze op 'zo, we kunnen weer gaan.' Myra vliegt met een blij geluid weer de lucht in 'eindelijk!' Ella glimlacht naar haar 'Je bent echt een ongeduldig elfje.' Myra snuift 'nee.' Ella schud haar hoofd 'Wat jij wil. Maar we moeten opschieten, want we verliezen tijd. Kom op!'  Ella begint met rennen. Myra vliegt gehaast achter haar aan.

Wanneer ze bij het dorp komen, rent Ella haar huis in. Wanneer ze in de woonkamer komt, ziet ze haar kleine zieke zusje liggen. Ze heeft haar ogen gesloten en ademt diep. Ella gaat naast haar zitten op haar hurken 'Alles komt goed Lilly. Ik en Myra gaan je redden.' Het meisje reageert niet en heeft haar ogen nog steeds gesloten. Ella pakt een kom en begint de bloemen er in stuk te maken. Myra gaat op haar schouder zitten om mee te kijken. Als alle bloemen stuk zijn, doet ze er nog warm water in. Dat alles mengt ze door mekaar heen. 'Nu is het jou beurt.' Zegt ze tegen Myra. Myra knikt vastbesloten en begint bepaalde woorden te mompelen. Wanneer ze is uitgesproken komt er een groene licht straal uit haar handjes. De lichtstraal verdwijnt in het kommetje. Het papje dat Ella had gemaakt is nu ook helemaal groen. 'Ik hoop zo dat het werkt.' Zegt Ella. Myra zucht 'ik ook.' Ella haast zich naar haar kleine zusje toe. 'Lilly doe je mond maar open.' Zegt Ella. Maar Lilly geeft Geen reactie. Myra schud haar hoofdje 'wacht maar.' Ze vliegt naar Lilly toe en tovert haar mond open. Ella doet het snel in Lilly haar mond. Myra zorgt dat ze het op eet. Wanneer Lilly het doorgeslikt heeft, gebeurt er nog niks. Ella kijkt verloren naar haar zusje 'het is te laat.' Zegt ze zacht. Myra schud haar hoofd 'Nee dat mag niet!' Net op dat moment komt er een groene gloed om Lilly heen. Ze opent haar ogen, maar haar ogen zijn geen normale kleur. Ze zijn regenbogen kleur geworden. Terwijl ze eerst gewoon groen waren. 'Lilly?' Vraagt Ella. Lilly gaapt alsof ze gewoon even een middag dutje had gedaan. 'Ik voel me gek.' Zegt ze daarna. Ze gaat overeind zitten. Myra wijst naar Lilly haar rug 'ze heeft vleugels gekregen.' Fluistert ze. Ella kijkt meteen naar de rug van Lilly 'Ja' zegt ze verbaast. 'Wat is er?' Vraagt Lilly. 'Je was net erg ziek. Ik en Myra hadden een medicijn voor je gemaakt. 'Maar nu ben je beter... alleen je bent ook een fee geworden.' 'Wat ben ik?!' Roept Lilly verbaasd. 'Een fee.' Antwoord Myra droogjes. 'Hoe komt dat?' Vraagt Ella aan Myra. 'Dat medicijn maakt je beter en laat je, je ware aard zien. Dus Lilly is altijd al een fee geweest. Maar niemand wist het.' Antwoord Myra. Lilly glimlacht 'Wel gaaf eigenlijk.' Myra lacht 'ja, ik wil je wel vliegjes geven.' 'Dat zou fijn zijn.' Antwoord Lilly. Lilly staat op en kijkt naar Ella 'Dankje zus, dat je me gered heb.' Ze loopt naar buiten en springt in de lucht. Myra lacht 'kom op! Hier gaan we!'

En zo werd Lilly de regenboog fee. Ze werd een goeie fee, die elke keer een regenboog aan de lucht doet, wanneer het geregent heeft.