CHAPTER 1


CHAPTER 1: ALOHA

REMINDER: PLEASE PUT YOUR CELLPHONE A LITTLE BIT FARTHER AWAY FROM YOU. RADIATION IS BAD FOR OUR HEALTH. THANK YOU.

PS: SMUT AHEAD. PROTECT YOUR INNOCENCE.

ALOHA'S POV

MEN are really after your body, huh? Foolish. As if I will give them what they want but I can play a little.

Lihim akong napangisi saka kinindatan ang lalaking kanina pa sinusubukang kuhanin ang atensiyon ko. He's a headache. He doesn't know when to give up nor get no as an answer.

Ilang oras na ba siya diyan? Dalawa? Tatlo? Apat? I don't know and I don't care.  Naiirita lang talaga ako sa ingay niya. I came here to the bar to enjoy myself but obviously, this guy ruins it. He keeps asking me to be his dinner, to fulfill his needs by saying some compliments and asking some questions like we're close.

Turn off. I hate this kind of guy or any of their species. They are a bunch of irresponsible manipulator jerks, always trying to be in between your legs. Sa umpisa, akala mo mga mababait yun pala asa loob ang kulo. Inaantay ka lang nila bumigay. Pagnakuha na nila gusto nila, hindi ka na nila kilala. May mga pasouvenir pa ang iba.

Inilagay ko ang braso sa lamesa at sinandal ang aking ulo. Sinadya kong bahagyang ibaba ang aking damit, pinapatikim siya ng tingin sa bagay na hinding hindi niya makukuha.

Pinaikot-ikot ko ang kamay dito habang mariing nakatingin sa kanya, pinapanood ang kanyang reaksyon na gaya ng aking inaasahan ay mas lalong nanabik sa kaniyang nakita.

"So you're place or mine?" nakakagat labi kong tanong.

Kumislap sa saya ang kanyang mata. Bahagyang tumulo pa ang laway, piinapakita kung gaano talaga siya nahayok sa akin.

Hindi niya na sinagot ang tanong ko bagkus ay mabilis akong hinalikan. Nanlaki ang aking mata sa gulat ngunit kalaunan din ay napangiti.

That's right. Give me that vibes. Give me more of your lust as it motivates me to do what I want.

Dumeretso ang mapusok niyang kamay sa aking korona. Akmang hahawakan na sana ng pigilan ko siya. Nilayo ko sandali ang sarili para tignan ang naiinis niyang mukha.

"You don't know foreplay?" nakataas kilay kong tanong.

Napapahiyang umiling ito. "Why you want  to do that?"

'No. I don't even a second.' Gusto ko sanang sabihin ngunit pinigilan ko ang sarili. Everything has a right time. I just need to zip my mouth for now.

Dinilaan ko ang gilid ng labi na ikinasunod niya ng tingin doon. Nginitian ko siya ng matamis saka tumango. "So please wait for a little? Let me do the pleasure."

Napaawang ang kanyang labi. Sunod sunod na tumango, halata ang pagkatuwa sa narinig sa akin.

Palihim akong ngumisi. Hinawakan ko ang kanyang dibdib saka malaswa itong  pinaglaruan. Napaungol naman agad ang lalaki kahit ito palang ang aking ginagawa, kitang kita sa kanyang mata ang sarap.

He's kinda weak. I mean, some guy that I make up too need to touch that before getting the response I wanted but he, seriously, with one touch looks like he will be in heaven.

Ilang minuto pa nagtagal ang aking ginagawa hanggang sa maramdaman kong malapit na siya. With my hand inside his pants, I miraculously obliged his plead.

Mabilis ang aking kamay na tinaas baba ang kanyang ulo hanggang sa sinasalubong na nito ang aking kamay habang nakaawang ang labi at nakatingala sa kisame.

"M-more. I'm n-near," hinihingal niyang sabi.

Tumango ako. Pinagkatitigan ang kanyang mukha. Nakapikit na ngayon ang lakaki habang mahinang umuungot. Patuloy pa din ang pagsalubong sa akin. Unti-unti ay dumederetso na ang paa nito at bahagyang nanginginig.

I took that as a sign to let go. "Sorry. I'm tired. Need to go."

Bumakas ang sobrang pagkairita at pagkairita sa kanyang mukha pero walang pake akong tumayo at rumampang paalis.

Pagkarating sa pinto, binigay ko ang id ko sa guwardiya. Luckily, she's a girl. I can't handle men any longer. They stress me out.

Sandali niyang tsineck ito. Pagkatapos ay binigay sa akin. "Thank yo—"

Naudlot ang pagabot ko sa id nang hinaltak ako ng lalake kanina, pwersahang pinaharap ako sa kanya. "WHERE DO YOU THINK YOU'RE GOING!?" Dumiin ang pagkakahawak niya sa akin. "WE'RE. NOT. YET. DONE."
Hinaltak niya ako papasok uli sa loob. "I WAITED FOR 3 HOURS THEN THIS WILL YOU DO!? UNGRATEFUL WOMAN!"

Napakunot ako ng noo. What did he say? He waits for 3 hours!? Did I even tell him to wait!? I've been obvious that I don't want him beside me nor any guys! I should go the first time I see him.

Padabog niya akong binalya, ngingising demonyo. "I will show you what will happen if you play a boy's appetite." Bumaba ang kanyang ulo sa aking leeg, inaamoy-amoy 'to. "Scared now, ha? You better be."

Napamaang ako. This guy talks big. Me? Scared? To him? Nah. I've been handling them ever since I existed and what's he's doing is not even a half of what I experience.

Madilim ang matang kinuha ko ang kanyang buhok, sinabunutan ito. Hinagis sa upuan at walang tigil na pinagsusuntok. I think of him as my punching bag where I can release all of my frustrations in their kind.

Matagal tagal din bago may pumigil sa akin at kinaladkad ako papalayo. Huli kong nakita ang lalaking pinagsusuntok ko na masama ang tingin sa akin habang tumutulo ang kanyang dugo sa noo at labi at hinang hina ang katawan.

Tinignan ko rin siyang masama. Every men freaking deserve it especially him!

Pagkalabas ng bar ay pabalya akong binitawan nang humatak sa akin. Problemadong problemado ang matang tinignan ako habang nakapamewang. "Seriously Aloha!? You cause something here again!?"

I rolled my eyes. So kasalanan ko? Nanahimik ang buhay kong umiinom doon. Siya lumapit. Siya nanakit. He push me to do that.

Umirap din ito. "I told you not to fight with men again! If they harass you please.... please lumayo ka na lang."

Napakurap ako, gulat sa sinabi niya. Did I hear her right? Lumayo? Why would I?

Pinagkatitigan ko siya ng mabuti, inaalisa ang kanyang sinabi ngunit nanatili lang nagmamakaawa ang mukha nito kahit naiinis ang mga mata.

I smile sarcastically. "So ako magaadjust?"

Sunod-sunod siyang tumango na ikinaliit ng aking mata. Mabuti na lang ay napanatili ko ang aking ngiti sa kabila ng kumukulo kong dugo. How nonsense her thought is.

"I always clearly drawing a line. They are the one who keep crossing," I said, firmly. "Lecture them to behave not me."

Tumalikod ako, punong puno ng dismaya ang utak. Kahit tignan niya pa paulit ulit ang CCTV makikita niyang ang lalaki ang may kasalanan. So why am I to blame? Pumwesto na nga ko sa gitna para lahat ng CCTV sa akin ang tapat! Tsk.

í I admit I did something wrong but didn't he deserve it? He's a pain in the ass.

Napabuntong hininga ako. Mabigat ang hakbang lumapit sa kotse at pinaandar ito. Pagkadating ng bahay, dumeretso ako sa kwarto, nahiga sa kama at tulalang tumingin sa kisame.

This day is quite tiring and so as tomorrow, I'm sure.

SUNOD SUNOD ang pagkalampag ng mga bagay at nakakabinginging sigaw ni mama at ni tito, pangalawa niyang asawa ang nagpamulat ng aking mata. Napangiwi na lang ako. Again?? Balak ba talaga nilang maging alarm clock ko?? Araw-araw silang nagaaway dahil sa pera at babae. Nakaksawa.

Malalantang gulay kong kinuha ang aking pera sa kabinet saka padabog na lumabas. Bumungad sa akin ang mga walang laman naming lalagyan ng  pinggan, pati kutsura at mga tinidor lumilipad sa ere kasabay ng iilang laman ng unan.

Malakas kong hinampas ang pinto ng aking kwarto para makuha ang kanilang atensyon, nilahad ang aking kamay habang nakatingin sa isang dalagang babae sa gilid na punong puno ng mga bakas galing sa pagtatalik. Halata ang takot at tuwa sa kanyang mata. Iniisip na siya ang pinili ni tito kesa kay mama.

Nabakasan ng awa ang aking mukha. Anong sinabi sayo ni tito para mapailalim ka niya? Mga mabulaklak na salita?

"Maghiwalay na lang tayo," paos na sambit ni mama, nakikitaan ng pagdadalamhati ang itsura.

Naramdaman ko ang pagkuha ni tito ng pera sa aking kamay. "Sige. Lumayas na kayo dito."

Napuno ng maraming 'huh?' ang aking mukha. Hindi pa man nakakabawi sa gulat hinaltak na ako ni mama papalabas ng bahay dala dala ang mga bag na laman ng aming gamit.

Huminto sj mama sa may di kalayuan saka umatungal ng parang dalagang kakaexperience lang ng break up. Bulong ito ng bulong kung gaano niya ito kamahal, pagbigay niya ng lahat-lahat pero hindi pa din sapat.  Hinayaan ko lamang siya.

Deja vu. This is how my parents broke up with my mother same reaction.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top