Wiesz jak to jest wychodzić od czasu do czasu na pizze z przyjaciółmi? Uczucie, kiedy stajesz na wagę, a z twoich ust wydobywa się ciche westchnięcie, zauważając dodatkowy kilogram, jest Ci znane, prawda? Kiedy spędzasz całe popołudnie i wieczór na uczeniu się do głupiego sprawdzianu z chemii... Kiedy czasem swój związek przeżywasz o wiele mniej emocjonalnie niż bohatera jednego ze swoich ulubionych seriali... Jednak... Lubisz swoje życie takie jakie ono jest, bo choć w szkole znienawidzony przez ciebie nauczyciel po raz kolejny dał ci w kość, to wracając do domu i zasiadając do ciepłego obiadku o tym zapominasz. Objadasz się słodyczami, bo nie oszukujmy się... Czekolada została zesłana na ziemię z nieba i w pewnym momencie masz zupełnie gdzieś swoją dietę. Kiedy cały wieczór zejdzie ci na plotkowaniu ze swoją najlepszą przyjaciółką o chłopaku, który wpadł ci w oko...

Wiesz o czym mówię, prawda?

No cóż, ale ja nie...

Nigdy nie miałam przyjaciółki, sądziła, że nie mogę mieć żadnej konkurencji.

Nigdy w życiu się nie objadłam, mówiła, że nie mogę przytyć.

Nigdy nie miałam czasu na oglądanie seriali, musiałam ciągle trenować, by być lepszą i lepszą.

Nigdy nie motywowała mnie do nauki, mówiła, że oceny nie są ważne, a liczy się buźka. Wszystko chciała załatwić pieniędzmi...

Nigdy mnie nie słuchała.

Nigdy nie mogłam robić tego, czego chcę.

Nigdy nie chciałam, ale musiałam być... Tą PIEPRZONĄ PERFEKCJĄ.