Czułem jego usta na swoich, jego dłonie na moim ciele i nawet jeśli były zimne jak lód, rozpalały mnie jak nic i nikt nigdy. Jego imię opuszczało moje usta tysięczny raz, gdy on wypowiadając tysięczny pierwszy moje imię, doprowadzał mnie do szaleństwa. Jego czyny przekraczały moje najśmielsze pragnienia i brudne myśli, a perfekcja tej chwili doprowadzała mnie do skrajnej rozpaczy, ponieważ nawet jeśli czułem w jego dotyku miłość, czułem i widziałem również łzy w jego oczach. Dlaczego żegnał się w ten sposób?