Chapter 17
HAZEL's POV
" HAAAAAAY " sabi ni Jaye
" HELLOOO " sagot naman ni Ellize kaya agad syang inambahan sya ng sapak.
" Nakita nyo ba si Daniel? " tanong ko sa kanila.
" Hihihi henehenep henep kete ~ " pabebeng sambit nina Eric
" tang ina mong kawayan ka. " sambit ko at tinigil nila ang kauululan nila.
" Nakita ko kanina, Andun sya sa fifth floor pinuntahan ata yung myloves nya. " sabi ni Nathan
" Ay oonga! may dala pa ngang roses saka chocolates." sabi din ni Marky
" Balita ko 15th monthsary nila e. " dagdag pa ni Laurence
" k. " matipid na sambit ko.
kasi naman.
tinatanong ko lang kung nasaan di kung bakit sya nawawala
hmp
pakekoba.
pero kasi kailangan ko sya ngayon.
O WAG MALISYOSO
KAILANGAN KO SYA SA REPORT.
YUN YON HMP.
" Mabuti pa puntahan mo na sya. " sabi naman ni Biel
" Bakit ko pupuntahan? " tanong ko
" Oonga naman bakit nya pupuntahan? " pakikisawsaw ni Ellize
" Kasi nga kailangan nya sa Daniel. " sabi naman ni Baby
" Kailangan nya ba si Daniel dahil mahal nya sya? O mahal nya sya kaya kailangan nya si Daniel? " dagdag pa ni Ellize
tapos sabay sabay sila nagtawanan
" ha ha ha. nakakatawa. ta. la. ga. "
.____. sa pa
Pero bahala na.
Pupuntahan ko na rin.
malay naten tapos na nag lovingloving sessions nila.
Edi pumunta na ako sa fifth floor.
" Angela hindi mo to pwedeng gawin sakin! " sigaw ni Daniel
saktong sakto ko nakita na bigla syang sinampal nung babae.
*pak*
akward silence yung bumalot sa buong floor.
nanlaki naman agad yung mga mata ko.
Umalis na yung babae kaya naman agad akong lumapit kay Daniel
So eto na naman. May isa na namang babaeng nasaktan.
Bakit ba ganyan yung mga lalake?
Minahal naman kayo diba? Anong kulang? Ano pang kailangan.
" Ano na naman bang katarantaduhan ang ginawa mo?! " sigaw ko sakanya
tapos ngumiti sya at tinalikuran ako habang nagsimulang maglakad
Daniel has never been serious.
" Akala mo ba tamang paglaruan yung puso ng babae?! "
" Tama bang saktan mo nalang sya basta basta? "
" Yan kasi. Playboy. Hindi makuntento. "
" Tingin kasi ng tingin sa iba. "
" Ano? mali ba ako! diba tama? don't you tell me na mali ako kasi alam ko pare pareho lang kayo. "
" Dapat lang na iwan nya yung isang tulad mo! "
" Kilala kita! "
sunod sunod kong sambit sakanya.
tapos bigla nya akong hinigit.
Ang higpit ng kapit nya sa mga braso ko.
" TANG INA DANIEL MASASAKTAN AKO BITAWAN MO ---- " sigaw ko
nanginginig yung kamay nya..
" AKALA MO BA MADALI PARA SAKIN? " pinagtaasan nya ako ng boses kaya nagulat akong bigla napatahimik.
" Tang ina, lahat kayo yan ang sinasabi, puta! OO. INAAMIN KO. DATI GANUN AKO. pero iba na ako ngayon. Tang ina. Hindi makuntento? Bakit ikaw ba may ari ng puso ko? Nung nakilala ko si Angela, nagbago ako. Nagmahal ako. Nagbago ako. Nagbago ako. Nagbago ako. Minahal ko naman sya. Lahat binigay ko sakanya. Wala akong naging pagkukulang. Pero kahit kailan hindi nya ako minahal. Desperado ako oo. Tiniis ko. Nagbulagbulagan ako na kaya nya akong mahalin. Nag iba yung mundo ko sakanya. Sobrang saya ko dahil naging girlfriend ko sya pero yung pagkakamali ko na inaakalang akin sya. Kasi kahit na ako yung andyan, she was never mine. Her heart always belonged to someone i can never be making her something i can never have. Ano? Masaya ka na? Iniwan nya na ako at doba ang sabi mo dapat lang yun sakin? Sumagot ka?! " sabi nya habang napaupo at umiiyak.
napaluhod nalang din ako...
nanginginig yung mga tuhod ko sa mga narinig ko..
Daniel has never been serious.
Yan pala yung akala ko.
" Daniel.... sorry... hindi ko naman alam. " sabi ko
" Salamat at hinusgahan mo agad ako. " sagot nya tapos nagwalk out.
pQ KA.
hehehehe joke lang.
" DANIEL NAMAN EH! hinaty! " sigaw ko
pero patuloy parin sya maglakad.
hinabol ko sya pero bigla akong nadapa.
ok.
ok.
pumipilipit na ako sa sakit.
Aasahan ko pa bang tutulungan nya ako sa kabila lahat ng masasakit na salitang sinabi ko?
asa pa ako diba.
Siguro nga nagkamali ako sa panghusga sakanya. Mali mali pala ako.
Akala ko kasi lahat ng lalake walang kwenta.
Akala ko change was just a word. Never an existence.
Pero dapat nga ba akong maniwala sakanya...
Does he prove me wrong?
Siguro everything he said is enough to serve as a proof.
Besides tama sya. hindi ko naman alam kunga nong iniisip nya, nasa puso nya at nararamdaman nya.
Pero nakit ko syang bumalik.
Kinarga nya ako.
" Daniel wagna. " sabi ko
" okay. " sabi nya saka binitawan ako.
pinipigil ko man ay napaiyak ako sa sobrang sakit.
Lumapit sya sakin.
" wala pa sa kalingkinan nang sakit na yan ang nararamdaman ko. " sabi nya sakin at kinarga ulit ako
" Binitawan mo na ako pero bakit binuhat mo ako ulit " tanong ko
" Simple lang. i can't leave you like this. Naranasan kong masaktan. Mahulog pero walang sumalo. Hindi ko na hahayaang gawin pa yon sayo. " sabi nya sakin
" Gago ka ba e binitawan mokaya ako. " sabi ko sakanya kaya naman sya napatawa
" Ahh. Bawi ko na yun hehehe " sabi nya pa kaya natawa nalang din ako.
" Siguro nga im wrong about you after all. " sabi ko sakanya.
" Hmm. Kumapit ka nalang ng mabuti baka mahulog ka. " sabi nya
" Starting now. Naniniwala na ako sayo. "
" Salamat sa paniniwala 😌 "
" Salamat sa pagpapatunay na tama ka. Salamat sapagbibigay sakin ng bagong defenition tungkol sa Change. " sabi ko sakanya at ngumiti.
" pero bakit ganun.... " sabi nya
" Bakit? "
" Kahit ngumiti ka.... pangit ka parin. " sabi nya.
" PASALAMAT KA HINDI AKO MAKAKAGANTI. " madiing sambit ko.
END OF HAZEL's POV
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top