"Και δηλαδή τώρα τα χετε;;"

Λέει Φανερά Χαρούμενη απο αυτά που της είπα οτι έγιναν το πρωί.

"Τι λες χρηστιανη μου;;;; ΚΟΥΝΙΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΟΥ."

Της λέω και την ταρακουναω λιγάκι.

"Ελαα εντάξει μην κανεις έτσι και πάνε να ντυθοτμε γιατί θα ερθει σε λίγο."

"Πωωωω που εμπλεξα Παναγία μου..."

Μονολογησα ψιθυριστά και κοίταξα το ταβάνι.

"Πες μου τι σου έχω κανει Χρηστε μου;;Τι;;"

"Ζωή;;Αρχίζεις να με τρομαζεις...το ξέρεις οτι δεν θα πάρεις απάντηση έτσι;;"

Είπε ενω ήρθε πάλι κοντά μου. Πείρα το βλέμμα μου απο το ταβάνι και σηκώθηκα απο το ωραίο μου κρεβατακι κουτσενοντας προς το μπάνιο.

Εκανα την αναγκη μου και άρχισα να βαφομαι. Εβαλαν λίγο μασκαρα,ρουζ,σκιά και ενα κόκκινο λίγο έντονο κραγιόν.

Ενω η Στέλλα ντυνόταν.

"Ρε Ζωηηηη που εβαλες το καλσον..."

Στον κώλο σου.

"Στο συρτάρι η στο ψυγείο ανάλογος...που να το χω ρε Στέλλα;;Στην ντουλάπα."

Είπα και τελειωσα το μακιγιάζ μου Βάζοντας και λίγο απο το αρρώμα μου στα εσώρουχα και στο σώμα μου.

Βγηκα εξω παλι κουτσενοντας και πήγα προς την ντουλάπα. Εβγαλα μια θαλασσι κοντή φούστα και μια μπλούζα έκτου όλο δαντέλα σαν τοπακι με μια μαύρη μακρυά ζακέτα.

Εσκυψα με προσοχή και έβγαλαν τις μαύρες ψυλες μου γοβες...άντε να δεις πως θα περπατήσει κυρά Ζωΐτσα τώρα...

Τις έβαλα και άρχισα να περπαταω σιγά σιγά και να κατεβαινω με προσοχή τις σκάλες.

Εντάξει μωρέ..σε 10 χρονακια θα έχω φτασει στην πόρτα.

"Θες βοήθεια;;"

Με ρωτάει η Στέλλα και την νευω αρνητικά.

Κατεβαινω κάτω και προχωραω λίγο ποιο γρήγορα προς την πόρτα.

Την ανοίγω και τον βλέπω μπροστά μου με το κινητό στα χέρια έτοιμος να μου στείλει μύνημα.

Το βλέμμα του με εξετάζει απο πανω μέχρι κάτω και εγώ απλα τον κοιταω.

Είναι πραγματικα πολύ όμορφος σήμερα.

"Θα κολλησετε στην πόρτα πως το βλέπεται;;"

Ρωτάει η Στέλλα και με ξυπνάει απο το λήθαργο μου καθώς; αρχίζω να πρωχοραω προς τα εξω.

"Ποποποποπο, τι κουκλαρες θα κυκλοφορησουμε απόψε εμείς..."

Λέει ο Στέφανος καθώς τον πλησιάζουμε και απλα χαμογελαω.

"Ζωή.."

Λέει ο Αλεξ και γυρίσω να τον κοιτάξω.

"Εσύ θα ρθεις μαζί μου και η Στέλλα με τον Στεφανο."

Είπε και με τράβηξε απο το χερι κοντά του.

Ανεβήκαμε ο καθένας στην μηχανή που έπρεπε και έβαλε μπρος.

Απο αναγκη και μονο να μην πέσω τυλιξα τα χέρια μου γύρω του και επιασα τους κυλιακους του.

Απαπαπα πως γυμνάζεται έτσι το παιδι;;

Χωρίς να το καταλάβω ειχαμε κιόλας φτάσει και εγώ κατέβηκα απο τη μηχανή του προσέχοντας το ποδι μου.

Εβγαλε το κράνος του και το ακούμπησε πάνω στην μηχανή.

Πρωχορησε ποιο μπροστά απο μένα και εγώ απλα τον κοιταζα.

Με τραβηξε απο το χέρι και μπήκαμε μέσα στο κλαμπ.

Ολα ηταν πλημμυρισμένα απο κοσμο.

Προχωρήσαμε Προς την Στέλλα και τον Στεφανο και κατσαμε κάτω.

"Τι νέα;;"

Ρωτάει αβολα ο Στεφανος μετα απο λιγα λεπτα σιωπής αλλά ωστόσο με πολλα βλέμματα.

"Τα ίδια."

Απανταω εγώ και πινω λίγο απο το νερό που είχαν ειδη σερβίρει.

"Τι θα πάρετε;;"

Ρώτησε η κοπέλια που πέρνει παραγγελειες αλλά πριν μιλήσω εγώ μίλησε ο Αλεξ.

"Και εσάς αν γίνεται."

Είπε και της έκλεισε το μάτι.

Ναι αμέσως τον μαλακισμενο μην χασει.

"Μια βότκα."

Είπα εκνευρισμένη και όλα τα βλέμματα ήρθαν πανω μου.

"Διψαω."

Απολογηθηκα αλλά δεν φαίνεται να με πειστεψαν και πολύ

Παράγγειλαν και οι υπόλοιποι και αυτή εφυγε αλλά μετα απο λίγο ξαναγύρισε με τα ποτά μας και ενα χαρτάκι το οποίο έδωσε υποτίθεται διακριτικά στον άλλο..

Και εγώ ξαφνικα άρχισα να φουντωνω και η μια βότκα εγινε δύο και πο δυο τεσσερις και οι τεσσερις δώδεκα μέχρι που άρχισα να ζαλιζομαι υπερβολικά πολύ και να μην μπορω να πάρω ανάσα απο την πολυκοσμία.

Σηκώθηκα πανω χωρίς να πω τίποτα και άρχισα να περαπαταω προς την είσοδο ενω άκουγα πολλές φωνές να φωνάζουν το όνομα μου.

Βγηκα εξω καθ επιτέλους πείρα αέρα ξανά... Αλλά η ζαλάδα δεν έλεγε να φύγει με τίποτα

Νιώθω ένα βαρύ χερι να με σπρώχνει να φυγουμε προς σε μια κατεύθηνση και δεν Αργώ να καταλάβω ποιανυ Είναι και τυφλά να είμαι αυτον τον Αναγνωριζω απο χιλιομετρα μακρυά.

"Που πάμε;;"

Ρωταω κάπως μπερδεμένη αλλά δεν μιλάει και εγώ δεν μπαίνω στον τσαμπα κόπο να ξαναρωτησω αφού δεν πρόκειται να απαντήσει.

Ανεβηκε στη μηχανή και εγώ έμεινα απέναντι του να τον κοιτάζω.

"Ανεβα."

Πρόσταξε και ανεβηκα δεν έχω την δυναμη ουτς να του αντιμιλησω...δείτε που καταντισα.

Βάζει μπρος και αρχίζει να προχωράει προς σε μια άγνωστη για μένα κατευθυνση.

Μετα απί καμποση ώτα δρόμου κατεβαίνει απο την μηχανή και με τραβάει να τον Ακολούθησω και αυτό κάνω.

Είμαι τόσο ζαλισμενη που δεν αντεχω να αρνηθω τίποτα.

Ανοίγει την πόρτα που βρίσκεται μπροστά μας με τα κλειδιά που έβγαλε απο την τσέπη του και εγώ αρχίζω να γελαω χωρίς λογο.

Με πέρνει απο το χερι και προχωράει προς τα πανω ενω εγώ τον ακολουθώ.

Μπαίνει μέσα σε ενα δωμάτιο και κλειδώνει την πόρτα... Ωωωχ...

Με πλησιάζει με ενα πονηρό χαμόγελο ενω βγάζει το μπουφάν του και το ρίχνει στο πάτωμα.

Με αρπάζει απο τους αγκώνες και με κολαει πανω σε μια άσπρη ντουλάπα καθώς κοιτάει μια τα ματια μου και μια τα χειλη μου.

Επιτίθεται άγρια και λυσσαλέα πανω τους και δεν μπορω να κάνω κάτι παρα να ενδοσω...αααχ φιλάει και ωραία ο ατιμος.

Τα χέρια μου τυλίγονται γύρω απο τον λαιμό του σπρώχνοντάς τον πανω Μοτ βαθενοντας το φιλί μας.

Τα χέρια του κανουν μια γύρα ατο πρόσωπο Μοτ καθώς κατεβαίνουν απο το λαιμό και ποιο χαμηλά.

Ποιανει δυνατά τα μπουτια μου και τα ανεβάζει το ενα δεξια και το άλλο αριστερά του ενω η μέση μου στηρίζεται ακόμα στην ντουλάπα.

Απομακρυνει τα χείλια μας και με κοιτάει για λίγο στα ματια πριν επιτεθεί στο λαιμό μου αφήνοντας καυτά σημάδια ενω εγώ κουναω το κεφάλι μου στον 'ρυθμο' του ενω χαλαρωνω ακόμα ποιο πολύ απο τα φιλια του και αρχίζω να υγραινω.

Αφήνει τα πόδια μου απότομα κάτω και με γυρνάει πλάτη σε αυτον ενω με κολαει μς την μούρη στην ντουλάπα.

Κανει τα μαλλια μου στην ακρη και αρχίζει να με φιλάει και πίσω απο το λαιμό μου.

Ενα βογκητο ευχαρίστησης μυ ξεφεύγει και δεν αργεί να ακουστεί παντού καθώς νιώθω το χαμόγελο να εμφανίζεται στο πρόσωπο του μέσα απο τα φιλια του.

Απομακρύνεται απο τον λαιμό μου όμως όχι αρκετά πολύ γιατί παλι νιώθω την ανάσα του να με καίει.

Το ενα του χερι χαϊδεύει τον ώμο μου και το Άλλι αρχίζει να ξεκουμπωνει αργά το φερμουάρ της μπλούζας μου.

Σκύβει στο αυτί μου και η ανασα του με χτυπάει και φαίνεται απίστευτα σέξι.

"Αααλεξ."

Αναστεναζω και δαγκώνει τον λοβό του αυτιού μου παιχνιδιάρικα.

.......

Ωωωω ναι 1.094 λέξεις όλο το κεφάλαιο... Το ποιο μεγαλο που έχω γράψει και το ποιο σεξιιιι😈😮γεαα...

Πως σας φάνηκε αυτό το μικρο ντερτι;;❌❌❌

Εντάξει ξέρω οτι μπορουσα να το γράψω και καλυτερα αλλά πραγματικά νυσταζω και δεν έχω δυναμη να ξαναδιαβασω όλο το κεφάλαιο οποτε το ανεβαζω και για τυχόν λάθη η ακαταλαβιστηκες λέξεις πείτε μου μην διστασετε.☺

Πρέπει να πάω και για εξομολογηση μετα απο αυτό😈

Τεσπα....

Spoiler: "Ανετα θα το Ξανακανα".

Ερωτηση: Αγαπημένο φαγητο\γλυκο;;

Φιλάκια πολλά βάτραχομονοκερακια και ουράνια τόξα μου.😘😘

Σας φιλώ και σας αγαπω πολύ πολύ πολύ.♥♥♥

Υ.Γ: vote and comment πλιιζ.😇

-Εύα τομικροτεακιπουαρχιζεινανυσταζειυπερβολικα....Πως το Πάθε αυτό τόσο νωρίς;;😇😆