❌❌❌Ζωής PPP-OV❌❌❌

Όπα όπα κατσε...Είπε και τώρα οι δύο μας;;;Ωωχ Παναγία μου τι κατέβασε πάλι το λιγοστό μυαλό του;;Και του χω πει μην το κουραζεις...Ειανι και λίγο είναι και καμμένο θα πάθει καμιά βλάβη εκεί μέ...

"ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΚΑΝΕΙΣ??"

Αναφωνησα πριν τελειώσω τις σκέψεις  ή μου καθώς ενιωσα τα χείλια του στο λοβό το αυτιού μου. Ήταν ανατριχιαστικό..ΠΟΛΥ ανατριχιαστικό μπορώ να πω αλλά δεν θέλω να ξανά γίνω μία ξεπετα όπως έχει συνηθίσει για αυτόν.

"Έλα που δεν σαρεσει..."

"Όχι δεν μαρεσει και κάτω τα κουλά σου από πάνω μου μην στα κοψ..."

Δεν μαφησε να τελειώσω την πρόταση μου απομακρύνθηκε από κοντά μου και έκανε λίγο ποιο πίσω σηκώνοντας τα χέρια σε στυλ 'παραδινομαι'.

"Ήρεμα τιγρακι...Και ακόμα δεν έκανα τίποτα που να έκανα κιόλας..."

Είπε και ξάπλωσε σε αυτό το μικρό στρώμα που είχε κατά μέσης του δαπέδου. Εδώ δεν χωραει ο μισός μου κωλος σαυτο..Θα χωρέσω εγώ με αυτόν;;

Απομακρυνθηκα από κοντά του και στυριχτηκα στον απέναντι τοίχο του κελιού κοιτώντας φανερά ενοχλημένη την αναισθησία του.

Έβγαλε ένα τσιγάρο από την πίσω τσέπη του παντελονιού του και το έβαλε ανάμεσα από τα πλούσια χείλη του.

"Απαγορεύεται το κάπνισμα είναι κλειστός χώρος και ο καπνός με ενοχλεί."

Είπα καθως τον είδα να πλησιάζει τον αναπτήρα του στο τσιγάρο του. Μου έριξε μία φευγαλέα ματιά και το άναψε αψηφώντας ακόμα το ότι υπάρχω όχι μόνο αυτό που του είπα.

Χτύπησα το πόδι μου νευριασμένα στο δάπεδο και τύλιξα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.

Μια νύχτα είναι Ζωή κορίτσι μου...Μια μόνο νύχτα θα περάσει...

Προσπάθησα να πίσω τον εαυτο μου αλλά βλέποντας κιαλο την αναισθησία του...Έχει βάλει στόχο να με στείλει στο Δάφνη δεν εξήγηται αλλιώς..

Φυσάει τον καπνό που μόλις πριν λίγα δευτερόλεπτα εισέβαλε στο στόμα του και κοίταξε το ταβάνι.

Δεν φτάνει που είμαι εδώ μέσα εξαιτίας του κάνει λες και δεν υπάρχω...Είναι τόσο αναίσθητος και τόσο άνετος και τόσο....Τόσο....κομπλεξικος..

Τον πλησίασα και έκατσα δίπλα του στην γωνία από το στρώμα αλλά δεν έδειξε να κατάλαβε ότι κάθισα εκεί...Ούτε καν που με κοίταξε.

Ξεφυσιξα και τον κοίταξα.

"Κάνε μου και εμένα ένα."

Έσπασα την σιωπή και με κοίταξε μετά από τόσα λεπτα.

Έβαλε το χέρι του στην πίσω τσέπη του παντελονιού του και έβγαλε τα χαρτάκια τον καπνό και μου τα έριξε στα πόδια.

"Χαρτάκια καπνός και φτιαξε."

Μου είπε απότομα  και ξάπλωσε ξανά όπως πριν ρουφωντας άλλο λίγο από το τσιγάρο του.

Μα καλά τι έπαθε;;Πριν λίγο δεν ήθελε να με πηδήξει μες στο κελί;;Τώρα τι του ρθε;;

"Εσύ θα μου κάνεις."

Απαντησα σε αυτό που είπε πριν λίγο και μου ενεψε αρνητικά...Ούτε με λέξεις δεν το είπε τόσο γαϊδούρι..Τόσο κοπρανος.

"Κάνε μου ένα..."

Είπα με μία δωση παρακαλιτικη στην φωνή μου. Πιστεύω το έχω ανάγκη...Έτσι και αλλιώς όλοι οι κρατούμενοι στις ταινίες με ένα τσιγάρο στο χέρι δεν είναι;;Γιατί εγώ οχι;;...

"Αν θες να καταστρέψεις τον ωραίο σου λαιμουδακο καντω μόνη σου εγώ δεν στο κάνω.."

Είπε αλλά σταμάτησα να ακούω  στο 'ωραιο σου λαιμουδακο', το πε με μία δωση...Δωση...Προστατευτικοτητας....Πως μπορεί να είναι τόσο μαλακας και τόσο γλυκός την ίδια στιγμή;;

Ζωή συνέλθε κοπέλα μου...Σε κατάντησε σε ένα κελί λες και εισαι καμία κλευτρα...

"Και τι σε νοιάζει εσένα ο δικος ΜΟΥ λαιμός;;"

Τον ρώτησα σμυγωντας τα φρύδια μου τονίζοντας το 'ΜΟΥ' για να το εμπεδώσει.

Ανασηκώθηκε και στυριχτηκε στον ένα του αγκώνα και με κοίταξε για δεύτερη φορά μετά από τόση ώρα.

"Αν σου στρυψω θα σταματήσεις την γκρίνια;;"

Ρωτησε και ενεψα θετικά. Άρχισε την διαδικασία του και εγώ παρατηρούσα κάθε του κίνηση, Ααααχ αυτά τα χέρια...ΣΚΑΣΕ ΖΩΗ!

Το έφτιαξε και το ετυνε προς το μέρος μου καθώς με κοιταγε. Το άρπαξα από το χέρι του και το έβαλα στο στόμα μου... αν και δεν μπορούσα να το στερέωσω και καλά...Πως στο καλό τα κάνουνε αυτά τα τσιγάρα να στέκονται στο στόμα τους ήθελα να ξερά;;

Με κοίταξε και έβγαλε τον αναπτήρα του. Μου άναψε το τσιγάρο και συνέχισε να ρουφάει τον καπνό από το δικό του.

Πείρα μία βαθιά υσπνοη και ένιωσα τον λαριγγα μου να βράζει και δεν μπορούσα να καταπιω...Ένιωθα ότι πνηγομουν.

Άρχισα να βήχω έντονα πολύ έντονα σαν υστερικο. Το χέρι του βρέθηκε στην πλάτη μου να με χτυπάει και όταν άρχισα να ηρεμω κάπως του χτύπησα τα χέρια του να φύγουν από την πλάτη μου...Βασικά με το ένα μου χέρι γιατί το άλλο το είχα στον λαιμό μου.

Το έπιασε σφιχτά και με έφερε πολύ κοντά του. Ο βήχας κόπηκε μαχαίρι και έμεινα μόνο να κοιτάω αυτά τα καφεπαρασινα ματια,οι ματιές μας κλειδώθηκαν και μείναμε έτσι για παραπάνω από δέκα δευτερόλεπτα.

Μου άφησε το χέρι και κούνισα το κεφάλι μου δεξια και αριστερά διώχνοντας ότι μαλακια σκεφτόμουν.

Αυτός το μόνο που έκανε ήταν να γυρίσει πλευρό και να κλείσει τα μάτια του.

Σοβαρά τώρα;;Μπορεί να κοιμηθει έτσι;;Εδώ;;

Τον έσπρωξα και ξάπλωσα και εγώ...

Τα λεπτά όμως περνουσαν και ο ύπνος δεν έλεγε με τίποτα να με επισκεφτεί και έτσι είχα μείνει να κοιτάω το ταβάνι σαν ηλίθια.

Ανασηκωθηκα και τον κοίταξα. Μάλλον κοιμάται...Άρχισα να τον χτυπαω στα πλευρά προσπαθώντας να τον κάνω να ξυπνήσει αλλά τίποτα.

"Ξύπνα...."

Είπα και τον ξανασκουντηξα.

"Θέλω παρέααααα..."

Συνέχισα και τον χτύπησα ποιο δυνατά.

"Τι θες γαμωτο;;"

Ρώτησε εκνευρισμένος και με κοίταξε.

"Παρέα."

Απολογήθηκα και τον κοίταξα σχεδόν ικετευτικά. Που κατάντησες καημένη ζωή;;...

"Και εγώ τι να κάνω;;"

Είπε και ξανά ξάπλωσε.Μμμ καλά αλεξακο....

Σηκώθηκα και πήγα προς την σιδερενια πόρτα του κελιού.

"ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΕ ΒΙΑΖΕΙ...ΒΟΗΘΕΙΑ..."

Είπα και χτυπησα την πόρτα.

"ΤΙ ΘΕΣ ΓΑΜΩ??"

Φώναξε κια σηκώθηκε ενώ στυριχτηκε στον τοίχο.Η πόρτα άνοιξε και ένας αστυνομος μπήκε μέσα.

"Τι γίνεται εδώ;;"

Ρώτησε και κοίταγε μία εμένα μία τον Άλεξ.

"Μου ρίχνετε αυτό έγινε."

Είπα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.

"Της ριχνεσε;;"

Τον ρώτησε ο αστυνόμος χαμογελώντας πονηρά....Ωωωχ θεέ μου δεν τα περνάω εγώ αυτά.

"Για να το λέει αυτή...Βασικα να μην της ριχτω;;Η αληεθια είναι ότι είναι πολύ γοητευτική γυναίκα.."

Γιατιου το κάνει αυτ..Γουατ;;;Είπε γυναίκα;;;Πρώτη φορά με αποκαλεί έτσι...

"Και τι να σε κάνω εγώ εσένα τώρα που δεν έχει άλλο κρατητήριο;;Πφφ τέλος πάντων έλα θα σε κλειδώσω στο γραφείο του αρχιφύλακα."

Είπε και πήγε να βγει.

"Οκ."

Απάντησε σχεδόν ψυθιριστα ο Αλεξ.

"Όπα οπα, δεν είπα ότι με βιάζει...Με βιάζει...Είπα απλά ότι...Να με είπε 'ομορφη'."

"Αυτό είναι κοπλημαν."

Απάντησε ο αστυνομος και χαμογέλασε στραβά.

"Ναι αλλά...Αν μου υποσχεθει ότι θα είναι φρονιμος μπορεί να κάτσει εδώ."

Είπα και τον κοίταξα γεμάτη ελπίδα...Δεν θέλω να μείνω μόνη μου εδώ μρσα...Με τίποτα δεν μενω μόνη μου εδώ μεσα.

"Μμμ..Δεν υπόσχομαι τίποτα είναι δελεαστικο το να είμαι σε ένα κελί με μία τόσο σέξυ κοπέλα."

"Ελααα..."

Του είπα με παιδιάστικο τόνο και τον χτύπησα στον ώμο.

"Καλά κατάλαβα...καληνυχτα και φρόνιμα."

Είπε ο αστυνόμος μας έκλεισε το μάτι και έκλεισε και την πόρτα φεύγοντας.

"Θέλω να μου υποσχεθεις κάτι.."

Του είπα και τον κοίταξα...Μου έκανε νόημα να συνεχίσω και του γύρισα πλατη..

"Όταν βγούμε από εδώ μέσα ΔΕΝ θα με ξαναδείς ΠΟΤΕ στα μάτια ΣΟΥ."

Του είπα και ένιωσα δύο μάτια καρφωμένα πάνω μου...

"Αν αυτο θες..."

Είπε αδιάφορα και κοίταξε τον τοίχο.

Οκ....τωρα είμαι σίγουρη.

Κάτι του δινουνε.

Κάτι πέρνει.

.......

Ποια άργησε παλι;;🙋😢

Αλλά δεν έχετε παράπονο 1208 λέξεις..🙆🙆🙌🙌και σας έκανε και το χατίρι η μαμά και τους έβαλε στο ιδιο κελί...😜😱

Μονο εμένα μαρεσε το κεφάλαιο;;;😠

Αλλαξε απότομα το παιδί μας...γιατί άραγε;;😇😇😈

Πολύ μυστήριο τρένο ο τύπος...😛😜

Spoiler alert: Χμμμ κάτι ακούστηκε για φιλακι/αποχαιρετιστήριο ditraki...😈😈(αλλά επειδή ειμαι κακιά μπορεί να το κόψω...😁😁)

Ερώτηση:Κατάλληλη ηλικία για γάμο...👰👰

Ερώτηση:Μερέντα η νουτελα;;😱😱😛😛😝(έτσι και πει κάμια και τα δυο δεν έχει dirty😈😈😁)

Μου άνοιξε η όρεξη παναθεμα με ΠΑΛΙ...

Παωωω να φάω....🙈🙉🙈

Φιλάκια και αγκαλιτσες απο τη μάνα...που ΣΑΣ αγαπάει και ΔΕΝ σας ξεχνάει😍😘🙈

Αντί βατραχομονοκερακια και ουράνια τόξα μου...👰🙈😯😍😘😛😢

-Εύα πουγυριζειαποτοχειρουργειοκαθπαειΚΡΗΤΗ🙌