'Γαμω την πουτανα μου..'

We try to hide our feelings,but we forget that our eyes speak....😘

❌❌❌Ζωής PPP-OV❌❌❌

Περπαταω βιαστηκα και αγχωμενα προς την εξοδο. Βγαινω εξω και αμεσως αναμνησης απο αυτον τον χωρο με πλημμυριζουν και ξανα δακρυα,αυτη τη φορα για διαφορετικο λογο, αρχιζουν να στεκοντε στα ματια μου.

Σε καποια αλλη περιπτωση θα επερνα το πρωτο ταξι που θα εβρισκα και θα πηγαινα σε μια θαλασσα...το ποσο με ηρεμει δεν το βανταζεσαι..ειναι σαν να περνει ολο το βαρος απο πανω σου και να το πνιγει κατω απο πολλα κυμματα.

Αλλα αυτο σε καποια αλλη εντελως διαφρετικη περιπτωση τωρα προταιρεοτητα εχει ο μπαμπακας μου, και με την σκεψη αυτη ξεκινησα να περπαταω προς ενα ταξι που ηταν σταμτημενο εκει και πολυ ωρα.

Μπαινω μεσα και του λεω την οδο του νοσοκομειου.Κοιταζω εξω απο  το παραθυρο και σκεφτομαι γιατι να του κανουν κατι τετοιο??Ο μπαμπας μου δεν πειραζει ουτε μυγα γιατι να του κανουν κατι τετοιο??Και ποιοι στο διαολο ειναι τελος παντων αυτοι??

Μετα απο μερικα λεπτα που εμενα μου φανηκαν αιωνας φτασαμε εξω απο το νοσοκομειο,πληρωσα τον ταξιτζη και κατεβηκα απο το αμαξι πηγαινοντας αυτη την φορα προς την εισοδο του νοσοκομειου.

Μπαινω μεσα και κατευθειαν μπαινω στο ανσασερ που ηταν ειδη ανοιχτο και γεματο με κοσμο.Παταω τον 3ο οροφο και περιμενω υπομονετικα μεχρι να φτασω ως εκει.

Βγαινω και κοιταω γυρω μου προπσαθωντας να βρω την μητερα μου με το βλεμμα μου.Την ειδα καθισμενη σε μια καρεκλα με τα χερια ακουμπησμενα στα γονατα και με το κεφαλι αναμεσα στα χερια(αν καταλαβατε τιποτα ενας θεος ξερει😂🙌).

Την πλησιαζω και βαζω απαλα το χερι μου στην μεση της.Ξαφνιαστηκε και πεταχτηκε πανω σαν ελλατυριο και μολις με ειδε τα ματια της βουρκωσαν και στα ξαφνικα με αγκαλιασε τοσο σφιχτα που δεν μπορουσα να ανασανω.

Μετα απο περιπου 4 δευτερα που συνηθισα και χαλαρωσε το κρατημα της ανταπεδωσα για λιγο και μετα τραβηχτηκα προς τα πισω και την κοιταξα.

'Ο μπαμπας??'

Με κοιταξε στα ματια και μου ενεψε προς μια κατευθηνση,βασικα ενα δωματιο.

'Μπορω να τον δω?'

Μου ξανα ενεψε θετικα χωρις να βγαλεθ αχνα και ξανα καθησε στην ιδια σταση με πριν.Σηκωθηκα απο την καρεκλα και πλησιασα προς την πορτα εκεινου του δωματιου.

Κατεβασα το χερουλι και μπηκα μεσα.Το θεαμα με εκανε να θελω να τσιριζω απο σοκ.Δεν ειναι αυτος ο μπαμπας μ,ο μπαμπας που ξερω εγω.

Ειναι ακινητοποημενος σε ενα κρεβατι,διασοληνωμενος με μαυρισμενα ματια που ισα ισα μπορουσε να ανοιξει.Τον πλησιασα και σκουπισα τα δακρυα που ηταν ετοιμα να βγουν.Εκατσα σε μια καρεκλα διπλα του και αρχισα να τον χαζευω.

Μαλλον κοιμαται.Του χαιδεψα απαλα το χερι και βγηκα απο εκει μεσα πηγαινοντας εξωω πλησιαζοντας την μητερα μου.

'Μαμα.'

Αναφωνησα και με κοιταξε.

'Πηγαινε να ξεκουραστεις τωρα ειμαι εγω εδω.'

Της ειπα και καθισα διπλα της.

'Και αν γινει κατι??Οχι καλυτερα ας κατσω εδω.'

'Θα σε ειδοποιησω μαμα,αντε να ξεκουραστεις.'

Την καθυσιχασα και με κοιταξε καπως δυσπιστα.

'Σιγουρα??'

Με ξανα ρωτησε.

'Ναι μαμα, αντε πηγαινε.'

Της ειπα με ενα αχνο χαμογελο και σηκωθηκε ορθια για να φυγει,μου εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο και αρχισε να κατευθεινεται προς το ανσασερ.

'Μαμα..'

Φωναξα ελαχιστα για να με ακουσει και γυρισε να με κοιταξει.

'Πως εγινε?'

Ειπα μα δεν πειρα καμια απαντηση,μονο βλεμματα και μετα μια γυρισμενη πλατη.

'Τουλαχιστον ποιο μαλακισμενοι το εκαναν μπορω να μαθω??'

Ρωτησα εκνευρισμενη απο την σταση της και σταματησε το βημα της αλλα δεν γυρισε να με κοιταξει αυτη την φορα.

  ❌❌❌Αλεξ PPP-OV❌❌❌ 

'Που στον πουτσο εισαι μπορεις να μου πεις??'

Ειπα κοπανωντας το τηλεφωνο στο τραπεζακι του σαλονιου.

Ειναι το 500στο μυνημα που της αφηνω και μας εχει ολους γραμμενους.

Περνω ξανα το κινητο στα χερια μου και πληκτρολογω το νουμερο της.

'Ο συνδρομιτης που καλεσατε εχει πιθανον  το τηλεφωνο του απενεργοποιημενο παρακαλω καλεστε αργοτερα.' 

Μας υποχρεωσες και εσυ,ηθελα να ξερα ποια γαμιολα εχουν βαλει να λεει αυτες τις μαλακιες και να σπαει τα νευρα του κοσμου.

Το κουδουνι χτυπαει και με την ελπιδα οτι τουλαχιστον και τωρα μας θυμηθηκε τρεχω προς την πορτα και την ανοιγω βιαστηκα.

'Εσυ μας ελειπες.'

'Και εγω χαιρομαι που σε βλεπω ρε Αλεξ ετσι δεν κανω ομως.'

Απανταει ο Στεφανος με χιουμορ και στραβομουτσουνιαζω.

'Τι εχεις ρε??'

Με ρωταει και ξεφυσαω απογοητευμενα.Μην βγαζοντας λεξη πηγαινω προς την καβα και βγαζω δυο ποτηρια και το ουισκι.Γεμιζω τα ποτηρια και παω προς το μερος του Στεφανου,ο οποιος ειχε στρογγυλοκαθισει στον καναπε μου.

Του κοπαναω το ποτηρι του στο τραπεζακι του σαλονιου και καθομαι διπλα του πινοντας ειδη μια γουλια απο το ουισκι  μου.

'Η Ζωη ειναι στη Στελλα??'

Ρωτησα και τον κοιταξα εξαντλημενος ποια απο το να την ψαχνω.

'Ααα πεστο ετσι ρε φιλε λεω και εγω..'

Λει και με κοιταει πονηρα.

'Κατι σε ρωτησα.'

Απαντησα ξανα στον ιδιο τονο και σοβαρευει.

'Απο οσο ξερω οχι...μου ειχε πει οτι σας αφησε να φυγεται μαζι και απο χθες το βραδυ την περνει τηλεφωνο και δεν το σηκωνει.'

'Γαμω την πουτανα μου..'

Γριλιζω μεσα απο τα δοντια και ο Στεφανος μενει να με κοιταει αρχιζοντας να καταλαβαινει τι γινεται.

Που εισαι ρε Ζωη??Που εισαι??

............

Αλοχα βατραχομονοκερακια μου...😱😍😛

Τι μου κανετε??Δεν μπορειται να πειτε οτι το αργησα αυτη τη φορα...

Πως σας φανηκε το κεφαλαιακι μας??

Και κατι αλλο....αρχιζει να σας φαινεται βαρετη η ιστορια η συνεχιζει να σας αρεσει??

Σας παρακαλω πολυ απαντηστε μου ολοι σε αυτη την ερωτηση....

Spoiler: Δεν βαζω γιατι εβαλα κεφαλαιο γρηγορα χαχαχα(σατανικο γελιο απο την κακια μαμα😂😈😈❌)

Ερωτηση:Εχετε ποιο αυστηρη μαμα η αυστηρο μπαμπα?🙉🙈

Εγω μπαμπα...'τα εχεις με κανενα??το δικανο'...τετοια σχεση εχουμεε...😈😂😇😱

Σας φιλω και σας στελνω αγαπη και αγκαλιτσες..

-Ευα πουνομιζειπωςειναιερωτευμενηαλλαδενξερειμπορειναειναιαπλαμπερδεμενηι😥😩😘

Υ.Γ.:Αν σας αρεσε μην ξεχνατε vote,comment and follow(οσοι δεν εχετε κανει)

                                                                                                               Η μαμα βατραχομονοκερινα που σας αγαπαει πολυυυ....🙉🙈😜

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top