Ετσι είναι όμως τα απωθημένα. Εκεί που παίρνεις την απόφαση και βάζεις τελεία...έρχεται ο άλλος και σου την κάνει κόμμα...😘✅

❌❌❌ Ζωης PPP-OV❌❌❌

''Ζωη,μωρο μου.Που εισαι??''

Τελειωσε,θα παιθανω και θα παιθανω και αδι...Πω-Πως με ειπε??

Μπαα,δεν θα ακουσα καλα.

Το χερουλι κατεβαινει και εγω κανω τρια βηματα προς τα πισω φοβισμενη,καθως τον βλεπω να μπαινει με ενα ηλιθιο χαμογελο μεσα.

''Εδω ησουν,ψυχη μου?''

Να το,να το παλι.Δεν γινεται κατι θα με πειραξε,κατι θα εφαγα.

Με πλησιασε και ηρθε σε αποσταση αναπνοης απο εμενα ενω ακουγα και αλλα βηματα στις σκαλες κατι που με εκανε να ξεροκαταπιω και να θελω να το βαλω στα ποδια.

Τον κοιταζα παγωμενη και αυτος σε κλασματα δευτερολεπτου ειχε τυλιξει το χερι του γυρω απο την μεση μου και με ειχε ριξει ελαφρως προς τα πισω.

Εσκυψε στο αυτι μου και η ανασα του επεφτε καυτη στο λαιμο μου κατι που με εκανε να ανατριχιασω.

''Φροντισε να παιξεις καλο θεατρο,μωρο μου.''

Ειπε ψυθιριστα και ημουν ετοιμη να μιλησω αλλα με διεκοψε μια αρκετα γνωριμη φωνη.

''Ζωη,μου κρυβεσαι??''

Ρωτησε με καποια χαχανιτα στο τελος.

Με σηκωσε και πηγε λιγο μακρυα μου.Ουυφ επιτελους,πειρα ανασα.

Κοιταξα ευθεια μπροστα μου και τα ματια μου ανοιξαν διαπλατα στην εικονα της μαμας του Αλεξ και ενως κυριου που εξωτερικα εμοιαζε αρκετα στον Αλεξ.

Για μισο λεπτο,τι δουλεια εχω εγω με αυτους και γιατ...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ!!Το ιδιο ρεζιλικι δεν το ξαναπερναω..

''Γεια σας..''

Λεω καπως συμπηκνομενα και κοιτανε και οι δυο καπως παραξενα το σωμα μου.

ΠΑΧΥΝΑ??

''Εχεις βαλει αναποδα την μπλουζα σου..''

Μου λεει καπως αβολα η μητερα του και αμεσως κοιταω την μπλουζα μου.

Μπραβο Ζωη,γινε και αλλο ρεζιλι.

''Χαχα,ειναι που...που..''

Ειπα και κοιταξα τον Αλεξ απελπισμενη για να με βοηθησει στο μπαλομα αλλα ο ιδιος ειχε εθιστει στο να γελαει, με ενα ηλιθιο,στραβο,καταπληκτικο χαμογελο.

Τον σκουντιξα ελαφρως στο ποδι με το ποδι μου και καπως σοβαρεψε,με κοιταξε και τον κοιταξα δολοφονικα.

''Δεν χρειαζονται εξηγησεις κοριτσι μου,εμεις παμε κατω και σας περιμενουμε.''

Ειπε ο πατερας του προκειμενου να με βγαλει απο την δυσκολη θεση και του χαμογελασα ζεστα.

Βγηκαν απο το δωματιο και αρχισαν να κατεβαινουν την σκαλα.Πηγα προς την πορτα και την εκλεισα ενω σταθηκα απεναντι του.

''Δεν υπαρχει περιπτωση.''

Του ειπα πριν καν πει κατι και με κοιταξε με ερωτηματικο υφος.

''Τι παει να πει δεν υπαρχει περιπτωση??Θα το κανεις.''

Ειπε και εκανε ενα βημα πλησιαζοντας με.

''Δεν θα το κανω.''

Ειπα κανοντας και εγω με την σειρα μου ενα βημα προς αυτον.

''Ειπα οτι θα το κανεις και θα το κανεις.''

Απαντησε επιταχτηκα και μου χαμογελασε πονηρα καθως κοιταξε την μπλουζα μου.

Ωωω θεε μου..

''Γιατι??''

Τον ρωτησα και εφερε ξανα το βλεμμα του προς εμενα.

''Τι γιατι??''

Ειπε και σταβρωσα τα χερια μου κατω απο το στηθος και σηκωσα το ενα μου φρυδι.

''Γιατι να το κανω,Αλεξ??''

Ειπα και το βλεμμα του απο πονηρο εγινε σκουρο,γκριζο,σκοτεινο και τα χειλη του μια ευθεια γραμμη.

Κατεβασα τα χερια μου και ξεροκαταπια καπως αβολα.

''Εσυ γιατι εφυγες ετσι εκεινη την νυχτα??''

Ρωτησε και για μια στιγμη τα εχασα,δεν περιμενα τετοια απαντηση.

Κοιταξα οπουδηποτε αλλου εκτος απο αυτον και δεν μιλησα,δεν εβγαιναν οι λεξεις.

''Σε περιμενω κατω.''

Ειπε και περασε απο διπλα μου.

Πριν ανοιξει την πορτα ενιωσα το βλεμμα του να με καει και γυρισα απο την αλλη.

Ανοιξε την πορτα και την κοπανισε πισω του φευγοντας.

Πλησιασα το κρεβατι και εκατσα πανω του,βαζοντας τα χερια μου στο προσωπο μου.

Πως τα χω κανει ετσι??

Πρεπει να φυγω,πρεπει να γυρισω κια πλεον δεν μπορω,εχω δεσμεφτει εδω.

Ααα ρε μπαμπα τι μου κανεις??Αλλα σαγαπαω,δεν προκειται να βαλω την ζωη σε κυνδινο,ποτε...θα γυρισω..να σε σιγουρος.

Σηκωθηκα και εβγαλα την μπλουζα μου ξαναβαζοντας την κανονικα αυτη την φορα.

Βγηκα απο το δωματιο και πειρα μια βαθυα ανασα αρχιζοντας να κατεβαινω τις σκαλες.

Πλησιασα τον καναπε που καθοταν ο Αλεξ ακι εκατσα διπλα του με ενα ψευτικο μεγαλο χαμογελο.

Ηταν και οι δυο τους απεναντι μας και μας κοιταζαν λες και επρεπε να δωσουμε εξετασεις.

Ιουυ,αυτο το ηλιθιο συναισθημα.

''Και ποσο καιρο ειστε μαζι??''

Ρωτησε ο πατερας του χαμογελωντας.

''2 μηνες.''

''3 μηνες.''

Ειπαμε ταυτοχρονα και κοιταχτηκαμε,τελεια ποιο σκατα δεν γινεται.

''2 η 3??''

Ρωτησε προσπαθωντας να καταλαβει και αυτος ο κακομοιρος.

Μαλλον ηρθε επαε για να τον κουζουλανουμε τελειος.

''2,5 αλλα λεμε συνηθως 3 δεν ξερω πως της ηρθε να πει 2.''

Ειπε ο Αλεξ προσπαθωντας να το καλυψει και μπορω να πω οτι θα του πηγαινε αρκετα για ηθοποιος.

''Και αγαπιεστε??''

Ρωτησε και ηθελα να'νοιξει η γη να με καταπιει.

Για λιγα λεπτα σιωπη επικρατησε,κοιταξα τον Αλεξ ενω αυτος με κοιτουσε ειδη.

Ανοιξα το στομα μου ετοιμη να απαντησω αλλα δεν εβγαινε λεξη,απο την δυσκολη θεση μας εβγαλε ποιος??

Μαντεψτε..

ΝΑΙ,ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ!!

Βασικα παρα να το σηκωσω προτιμω να απαντησω.

''Το κινητο σου.''

Μου λεει ο Αλεξ και τον κοιταω μουδιασμενα.

''Αστο να χτυπαει η Στελλα θα ειναι.''

Ειπα και κοιταξα παλι απο την αλλη.

''Σηκωσε το ρε μωρο μου.''

Ειπε και με σκουντηξε.

Πωωω,σκατα...σταματα και εσυ να επιμενεις.

''Καλα.''

Ειπα και το πειρα στα χερια μου.

Το σηκωσα και ξεροκαταπια.

''Παρακαλω...''

''Κοριτσακι μου,που εισαι??''

Ακουσα την φωνη της μαμας μου και ενα βαρος εφυγε απο πανω μου.

Σηκωθηκα απο τον καναπε και πηγα να φυγω αφου πρωτα τους ενεψα χαμογελωντας.

Μπηκα στην κουζινα και εκλεισα πισω μου βιαστηκα την πορτα.

''Μαμα,ο μπαμπας??''

''Βρε,βρε καλωστηνα που τωρα την ενοιαξε να μαθει για τον πατερα της...''

Η φωνη του 'μπαμπα Περικλη' ακουστηκε στο ακουστικο.Μονο και μονο με την φωνη του,τσιτωνομαι.

''Φερε μου την μανα μου.Τωρα.''

''Οχι αργιαδες σε μενα κουκλα μου,να τσακιστεις να γυρισεις πισω!Ακουσες??Αν βεβαια θες ζωνταντο τον πατερα σου.''

Πφφ,εβαλα μια τουφα πισω απο τα μαλλια μου και δαγκωσα αβολα τα χειλη μου.

''Θελω λιγο χρονο.''

''Οταν λες θελω λιγο χρονο??''

Ρωτησε καπως ειρωνικα.

''Θελω λιγο χρονο.θα γυρισω αλλα θελω λιγο χρονο.''

''Θα εχεις χρονο.Αλλα μονο 2 μηνες καταλαβες??ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΘΑ ΣΕ Ε-Δ-Ω!!Καταλαβες??''

''Καταλαβα.''

Ειπα με σπασμενη φωνη και ηθελα να βαλω τα κλαμματα.

''Αν δεν ερθεις ξερεις τι θα γινει??''

Ρωτησε και μπορουσα να διακρινω εναν τονο γελιου στην προταση του,εξοργιζοντας με.

''ΞΕΡΩ,ΔΕΝ ΧΡΕΙΑ...''

''Τι ξερεις,Ζωη??''

Ακουσα απο πισω μου την φωνη του Αλεξ και η ανασα μου κοπηκε.

...

Αλοχααα...τι κανετε βατραχομονοκερακια μου;;❤❤😏

Μμμ...σας τα κανε λιγο μουσκεμα η μαμα;;🔫😈

Τι να κανουμε που ειμαι κακια;;😈😈

Χμμμ,λετε τελικα να παντρευτει η Ζωη τον Βασιλη;;😇😇

Παντως να.ξερετε οτι.εχω αδυναμια στο όνομα του..😈😇

Spoiler:Μμμ(βγαζω εγω γλωσσα😛)δεν λεω...να μεινετε με την απορια(σατανικο γελιο)😘😈

Ερωτηση:Η κοτα κανει το αυγο;;Η το αυγο την κοτα;;🔝

Οχι ενταξει πλακα κανω..😂😂Θα ειστε σε φαση τώρα:Χαχα παγωσαμε🙅

Πραγματικη ερωτηση:Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτο σας με μια λεξη και εμφανισιακα και εσωτερικα...🔫😋

Και καπου εδω ηθελα να πω ενα μεγαλο ευχαριστω που ολοι μαζι καταφεραμε και φτασαμε 100Κ προβολες...σας ευχαριστω και σας αγαπαω πολυ βατραχομοκερακια μου❤

Επειδη με επιασε παλι η πολυλογια μου,καλυτερα να κλεισουμε εδω🔝✅

Φιλακια πολλα και αγκαλιτσες απο την μαμα😘😘😘❤❤❤

-Ευα πουμολιςτσακωθεικεμετοναδερφοτηςγιατιδεντηναφηνειναβαλιμπλουζαμεεξωτοναφαλοκαιειναιΠΡΩΤΗΛΥΚΕΙΟΥ😤😤

Υ.Γ:Αν δεν φτασουμε τα 100 σχολια δεν μπαινει καινουργιο κεφαλαιο και αυτο επειδη ειμαι κακια😈😈 αλλα σας αγαπαω❤❤