❌❌❌ Ζωης PPP-OV❌❌❌

Η μάλλον γιατί να την σκισω την καημένη την μπλούζα;;

Θα γινω εγώ αγροίκινα(πως να το έλεγα;😂) σαν αυτον;;

Μάλλον τελει παιχνιδακια ο Αλεξουκος μας μωλεε...

Τα χέρια μου πήγαν ξανά γύρω απο τον λαιμό του και το στόμα μου πλησίασε τον λαιμό του.

Σηκωσα ακόμα λίγο το κεφάλι μου και πλησίασα αυτί του,δαγκωσα απαλά τον λοβό του και τον άκουσα να βαριανασενει.

Τα χερια μου κατέβηκαν στο στέρνο του αισθησιακά και πήγε να με κολλήσει πάνω του αλλά εβαλα αντίσταση και τον έσπρωξα απο πανω μου.

"Πρωτα κάποιες ερωτήσεις."

Είπα σοβαρά και προσπαθησα να κρατήσω τα γέλια μου.

"Ερωτήσεις;;"

Λέει προσπαθώντας να βρει την ανασα του και σήκωσε το κεφάλι του,το οποίο είχε σκυμενο, και με κοίταξε ερωτηματικά.

"Ναι ερωτήσεις."

Είπα αποφασίστηκα και σηκώθηκαν όρθια και αυτός στάθηκε απεναντι μου.

"Πρωτα ενα ποτό."

Του είπα και του εκανα νόημα προς την κουζίνα.

"Οχι,πρωτον εχεις πιει πολυ και δεύτερον έτσι θα μείνεις;;...Δεν με βοηθάς."

Είπε γελώντας πονηρά και με έδειξε με το δάχτυλο του απο πάνω μέχρι κάτω.

"Οντως σωστα."

Είπα και κατέβασα την μπλουζα μου Και καθησα στον Καναπε.

"Φερέ μου το ποτό και μην σε νοιάζει ποσο έχω πιει."

"Τσου."

Είπε και στηρίχτηκε στον τοίχο.

Γαμω το πείσμα σου γαμω.

"Εστω χωρίς ποτό..."

Είπα πέρνοντας μια βαθυα ανασα και σφυγκοντας τα δόντια μου.

"Ελα,κατσε εδώ..."

Του είπα χαρωπα και του έδειξα δίπλα μου στον καναπέ.

Με πλησίασε και έκατσε δίπλα βαζοντας τα πόδια του στο τραπεζάκι του σαλονιού το και κάνοντας ανετος.

Θεέ μου, με τι γουρούνι εμπλεξα;;

Προσπερασα όλο αυτό το γεγονός και ξαναγελασα.

"Πες οτι είμαστε σε ενα μπαρ και εγώ είμαι μια γκομενα που κάθεται απέναντι και θες να με ρίξεις, με πλησιάζεις και τι μου λες;;"

"Μα εμείς είμαστε φιλοι...και όχι απλοί φιλοι."

Μου λέει και τοποθετεί το χερι του λίγο ποιο κατω απο τον σουτιεν.

"Ναι είμαστε φιλοι,παράδειγμα λέω εγώ."

Είπα και του έριξα δυο 'σφαλιαρες" στο χερι με αποτέλεσμα να πεσει απο πανω μου.

"Ωραία."

Λέει και Ξεφυσαει,στρυγογυριζει τα ματια της και ξανά απλώνεται πισω και το παίζει πάλι χαλαρός.

"Λοιπον θα ερχομουν με δυο ποτά στο χερι και θα σε κοίταζα αισθησιακά."

"Πρωτότυπο."

"Ναι, θα σου έλεγα το ονομα μου ομωε με διαφορετικό στυλ."

"Δηλαδή;;"

Ρωταω μπερδεμένη.

"Αλεξ,να το θυμάσαι γιατί σε δυο ώρες θα το ουρλιαζεις απο κάτω μου."

Με το που το είπε αυτό τα ματια μου άνοιξαν διαπλατα. Πειρα μια βαθύα ανάσα και τον κοίταξα έτοιμη να του ορμισω.

"Παρακατω."

Λέω σαν βραχνή που δεν μπορεί να μιλήσει...γιατί ξέρω οτι θα το μετανιωσω.

"Μετα,θα μου χαμωγελαγες και θα πέταγα καμια μαλάκια του στυλ έβγαλε ήλιο ηβμου χαμογελασες;;Για να σε ρίξω."

"Μπλιαααχ,έτσι σου καθοντε εσενα οι γκομενες;;;Με τέτοιες μαλακιες;;"

"Ναι,καο ξέρεις πως καθονται;;"

Ρωτάει και με πλησιάζει ξανά γελώντας πονηρά.

"Οχι;;"

Ρωταω ειρωνικά.

"Σαν τρελές."

Λέει και κανει ξανά πίσω.

"Τρελές θα με σιγουρα για να σου κάτσουν."

Ρίπα σχεδόν απο μέσα μου και γύρισε άγρια και με κοίταξε.

"Τι ειπες;;"

"Εγώ;;;τίποτα."

Είπα μαζεύοντας τα πραγματα μου και πλησίασα την πόρτα.

"Ζωή.."

Φώναξε λίγο πριν την άνοιξω.

"Η ζακέτα σου."

Είπε και μου χαμογέλασε.

Αααχ έχει τόσο ωραίο χαμόγελο...ΑΑΑ ΕΛΕΟΣ ΡΕ ΖΩΗ!!

Τον πλησιασα και την πειρα απο τα χέρια του.

"Ευχαρ-"

Πήγα να πω αλλά με διέκοψε το κουδούνι.

Πλησίασα την πορτα κσι την ανοιξα αφού έτσι και αλλιως θα έφευγα τωρα.

Μπροστά μου εμφανίστηκε μια δυμετρη μαυρομαλλα με γαλάζια ματια.

"Εεεμ,τελειωσε το προηγούμενο ραντεβού;;Να περάσω;;"

Ρώτησε κοιτοντας πίσω απο εμένα και με έδειξε.

Οπα οπα,τι είπε;;

.....

Βουαλα....

How are you??

Μου λειψατε παρα πολύ βρε...

Μπορεί το κεφάλαιο να σας φάνηκε πολύ..ΠΟΛΥΥ...ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ βαρετό αλλά...χρειαζόταν να μπει...

Αν σας άρεσε όμως μην ξεχασετε να μου αφήσετε σχόλιΑ και αστεράκι..

Spoiler:ΞΑΝΑ ΔΕΝ ΒΑΖΩ😈😈ετσι για να μεινετε με την απορία...

Μπορεί να είδατε πολλά λάθη αλλά έχω ειδη μαθημα και έχω αργήσει...οποτε λίγη κατανόηση...

Ερώτηση: Διάσημο κρας η κανονικό κρας;;

Σας αγαπάω πολύ😘😘😍😍

Φιλάκια πολλά...

-Ευα που τη έλειψαν επί λήξη😈😇😍